คนหลายใจ

กระทู้สนทนา
คนหลายใจ
(กลบท งูกระหวัดหาง)

@ งดงามหรู "งูกระหวัด -หาง"กวัดแกว่ง
เกิดสำแดง กลบท กลอนรสหวาน
วาบหวิวนัก ลึกซึ้ง ตรึงดวงมาลย์
มนต์ตระการ กลอักษร บทกลอนไทย.....

@ ทั้งที่รู้ อยู่ดี นะที่รัก
ร้าวระทม ขมนัก เธอผลักไส
เสไสแสร้ง แรงร้อนเร่า ดั่งเผาไฟ
ฝืนระทม ตรมไหม้ ตายทั้งเป็น

@ เปลี่ยนไปมาก ปากไย ดั่งไบ้คลั่ง
คลุ้มเสียจน ยากยั้ง อย่างที่เห็น
ห่วงหรือเปล่า เศร้าซึม ลืมยากเย็น
ยะเยือกเป็น เช่นนี้ ทุกวี่วัน

@ หวังเพียงหน ทนได้ อยากให้คิด
แค่คิดถึง วันละนิด ขอสิทธิ์ฉัน
ฉันคิดถึง เธอนะ วันละพัน
เพียงพันครั้ง ต่อวัน ที่ฉันแคร์

@ แค่คิดถึง หนึ่งครั้ง ดั่งคมมีด
มันมากรีด ลึกล้ำ ย้ำรอยแผล
เพียงรอยนิด กรีดบ่อย ใครคอยแคร์
คิดแล้วแค่ พันครั้ง ยังยอมทน

@ ที่ต้องตาย ใกล้เธอ หลงเพ้อฝัน
เฝ้ารำพัน เธอย่ำ จนช้ำหม่น
หมองใจนัก หากตาย ชีพวายชนม์
ช้ำชีวี หนีไม่พ้น คนหลายใจ

ครูเปี๊ยก
8 สิงหาคม 2563

๐ ให้มี"สัมผัสอักษร"ระหว่าง "คำสุดท้ายของวรรคก่อนหน้า" กับ "คำแรกของวรรคถัดไป"
อย่างนี้เรื่อยไปทุกวรรคจนจบสำนวนกลอนที่แต่ง
** กลบทนี้มีปรากฏแต่เพียงในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" ไม่มีปรากฏใน "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"
# ขอบคุณ ข้อมูลจากบ้านกลอนน้อย
 
 
 
 
 
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่