ผมอายุ 20 ปี
เป็นคนเฟรนลี่กับคนง่ายมาก มีทั้งคนที่เฮฮากับผมด้วย ไม่ชอบผมด้วย ก็มีปะปนกันไป
ผมเป็นคนชอบเที่ยว สนุกสนาน ปาร์ตี้
แต่โลกโซเชี่ยล ทั้ง FB Line IG ของผม แทบไม่โพสต์อะไร หน้าไทม์ไลน์ของผมร้างและว่างเปล่า
นั่นเป็นเพราะ
1.สมัย ม.ปลาย ผมเคยโพสต์ทำนองแซะคนที่ผมไม่ชอบอยู่คนนึง ซึ่งอยู่ต่างห้อง
แล้วที่นี้เพื่อนในห้องของผมคนนึงนั้นเป็นเพื่อนของคนที่ผมโพสต์แซะ เขาก็เลยมาคุยกับผมเกือบจะตีกันคาห้องเลยครับ แต่ก็ไม่ได้อะไร ก็ขอโทษให้อภัยกัน แต่เพื่อนผมในห้องคนนี้ก็พาลพาคนในห้องหลายคนไม่ชอบผมไปด้วย แต่ผมก็เฉยๆ คุยกับทุกๆคนได้ปกติ ใครจะชอบผมหรือไม่ชอบผมก็แล้วแต่ It’s up to you ไม่แคร์ เพราะผมมาโรงเรียนเพื่อมาเรียน มาหาความรู้
แต่ผมเองก็มีคนที่ผมรู้สึกสนิททั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง แต่ก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก เฮฮาได้ปกติ
2.วันเกิดของผม ไม่มีใครมาโพสต์หน้าไทม์ไลน์ HBD ถึงเรา มีแค่ 2-3 คนเท่านั้น
ซึ่งคนอื่นๆหลายคนเวลาถึงวันเกิดเขามีแต่คน HBD หน้าไทม์ไลน์กันเยอะมากๆ
ซึ่งเราไม่มีแบบนั้น เราก็ครึมๆหงอยๆ
3.มีวันนึงเราเกิดอุบัติเหตุรถล้มเพราะหมาตัดหน้ากะทันหัน เราโพสต์ลงสตอรี่ทั้ง FB และ IG ไม่มีใครมาทักถามหาเป็นห่วงเป็นใยถึงเราสักคนเดียว เราเศร้ามาก เกือบจะร้องให้
แปลกดีนะ ผมเป็นคนค่อนข้างเฟรนลี่กับคนง่าย หลายคนบอกหน้าตาของผมดูเป็นคนเฟรนลี่มาก
แต่ผมก็แปลกใจตัวเอง ทำไมทั้ง FB กับ IG กับไม่มีใครทักหาหรือเป็นห่วงใย
เพราะแบบนี้ ผมเลยตัดสินใจตั้งค่าความเป็นส่วนตัว โพสต์ต่างๆของผมตั้งค่าเป็น “เฉพาะฉัน” หมด
เพราะอะไร เพราะผมอายไงครับ กลัวคนอื่นมองผมว่าเป็นคนไม่มีใครคบ เลยตัดสินใจปิดกั้นตัวเองเลย
ตั้งแต่จากนั้นเป็นต้นมา เวลาผมจะอัพเดตชีวิตอะไร ผมจะอัพลงแต่สตอรี่เท่านั้น และจะไม่อัพลงอะไรพร่ำเพรื่อ
แต่ผมเองก็รู้จักหลายๆคนนะ
แทบทุกคน ที่ FB อย่างกับอวตาร คือจะเป็นคนเงียบๆ แนวเนิร์ดหน่อยๆ หนอนหนังสือ
แต่คนที่เฟรนลี่กับคนง่าย แทบทุกคนที่ผมเห็น
โลกโซเชี่ยลเขามีอะไร ทำอะไร ที่ไหน ยังไง เขาอัพลงหมด
แปลกไหม!!! เป็นคนเฟรนลี่กับคนง่าย แต่โลกโซเชี่ยลอย่างกับอวตาร
เป็นคนเฟรนลี่กับคนง่ายมาก มีทั้งคนที่เฮฮากับผมด้วย ไม่ชอบผมด้วย ก็มีปะปนกันไป
ผมเป็นคนชอบเที่ยว สนุกสนาน ปาร์ตี้
แต่โลกโซเชี่ยล ทั้ง FB Line IG ของผม แทบไม่โพสต์อะไร หน้าไทม์ไลน์ของผมร้างและว่างเปล่า
นั่นเป็นเพราะ
1.สมัย ม.ปลาย ผมเคยโพสต์ทำนองแซะคนที่ผมไม่ชอบอยู่คนนึง ซึ่งอยู่ต่างห้อง
แล้วที่นี้เพื่อนในห้องของผมคนนึงนั้นเป็นเพื่อนของคนที่ผมโพสต์แซะ เขาก็เลยมาคุยกับผมเกือบจะตีกันคาห้องเลยครับ แต่ก็ไม่ได้อะไร ก็ขอโทษให้อภัยกัน แต่เพื่อนผมในห้องคนนี้ก็พาลพาคนในห้องหลายคนไม่ชอบผมไปด้วย แต่ผมก็เฉยๆ คุยกับทุกๆคนได้ปกติ ใครจะชอบผมหรือไม่ชอบผมก็แล้วแต่ It’s up to you ไม่แคร์ เพราะผมมาโรงเรียนเพื่อมาเรียน มาหาความรู้
แต่ผมเองก็มีคนที่ผมรู้สึกสนิททั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง แต่ก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก เฮฮาได้ปกติ
2.วันเกิดของผม ไม่มีใครมาโพสต์หน้าไทม์ไลน์ HBD ถึงเรา มีแค่ 2-3 คนเท่านั้น
ซึ่งคนอื่นๆหลายคนเวลาถึงวันเกิดเขามีแต่คน HBD หน้าไทม์ไลน์กันเยอะมากๆ
ซึ่งเราไม่มีแบบนั้น เราก็ครึมๆหงอยๆ
3.มีวันนึงเราเกิดอุบัติเหตุรถล้มเพราะหมาตัดหน้ากะทันหัน เราโพสต์ลงสตอรี่ทั้ง FB และ IG ไม่มีใครมาทักถามหาเป็นห่วงเป็นใยถึงเราสักคนเดียว เราเศร้ามาก เกือบจะร้องให้
แปลกดีนะ ผมเป็นคนค่อนข้างเฟรนลี่กับคนง่าย หลายคนบอกหน้าตาของผมดูเป็นคนเฟรนลี่มาก
แต่ผมก็แปลกใจตัวเอง ทำไมทั้ง FB กับ IG กับไม่มีใครทักหาหรือเป็นห่วงใย
เพราะแบบนี้ ผมเลยตัดสินใจตั้งค่าความเป็นส่วนตัว โพสต์ต่างๆของผมตั้งค่าเป็น “เฉพาะฉัน” หมด
เพราะอะไร เพราะผมอายไงครับ กลัวคนอื่นมองผมว่าเป็นคนไม่มีใครคบ เลยตัดสินใจปิดกั้นตัวเองเลย
ตั้งแต่จากนั้นเป็นต้นมา เวลาผมจะอัพเดตชีวิตอะไร ผมจะอัพลงแต่สตอรี่เท่านั้น และจะไม่อัพลงอะไรพร่ำเพรื่อ
แต่ผมเองก็รู้จักหลายๆคนนะ
แทบทุกคน ที่ FB อย่างกับอวตาร คือจะเป็นคนเงียบๆ แนวเนิร์ดหน่อยๆ หนอนหนังสือ
แต่คนที่เฟรนลี่กับคนง่าย แทบทุกคนที่ผมเห็น
โลกโซเชี่ยลเขามีอะไร ทำอะไร ที่ไหน ยังไง เขาอัพลงหมด