ช่วงที่เราคบกับแฟนแรกๆ อดีตพี่สะใภ้ของแฟนเราเล่าให้เราฟังว่าแม่ผัวคนนี้แรง ปากร้าย นิสัยเสีย ถ้าเป็นไปได้อย่าไปยุ่งกับแกมาก ถ้าจะอยู่ด้วยกันอย่าอยู่บ้านเดียวกับแก จะเจอปัญหาจนเลิกกันแน่ เราฟังเราก็รู้สึกกลัวๆแม่ผัวคนนี้ เพราะตั้งแต่เรามีแฟนมาเราไม่เคยเจอแม่ผัวแรงๆแบบนี้เลย วันแรกที่แฟนพาเราไปบ้านแม่เขา เรายกมือไหว้แม่ผัวแต่เขาไม่รับไหว้เรา เขามองเราด้วยหางตา ส่วนพ่อผัวดีกับเรามาก ไม่มีปัญหาอะไร เราไปช่วงแรกๆเราก็กลัวแม่ผัวไม่ค่อยกล้าพูดอะไรมาก ไม่กล้าหยิบจับอะไรในบ้านเขา ได้แต่นั่งเฉยๆ แม่ผัวแกก็เริ่มพูดคุยกับเรา พูดดีไม่มีอะไรเลย คิดในใจทำไมไม่เหมือนที่พี่จอยบอกเลย จนช่วงหน้าทุเรียนที่จ.จันทบุรี ป้ากับลุงเราไปทำทุเรียนที่จัน ส่วนแม่เราก็อยู่ในตัวเมืองจังหวัด ป้ากับลุงเลยฝากให้แฟนดูแลเรา แฟนเราเลยให้เราไปอยู่บ้านเขาแต่เป็นบ้านของพี่ชายเขา พี่ชายเขาไปทำทุเรียนพอดีบ้านนั้นไม่มีใครอยู่ เลยให้เราไปอยู่พลางๆ บ้านที่เราอยู่ห่างจากบ้านแม่ผัวประมาณ1กิโล แต่อยู่ในซอยเดียวกันเป็นบ้านสวน แฟนพาเราไปกินข้าวบ้านแม่เขาทุกวัน เราทำงานเลิกงานมาบางวันเราก็ซื้อของไปทำบ้านแม่เขา จนวันนึงเราชวนแฟนไปเที่ยวชายทะเล ไปหาอะไรกินกันนั่งเล่นกัน เราถ่ายรูปลงเฟสแท็กแฟน แม่แฟนเห็นเขาส่งแชทมาหาแฟนว่า "แสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่แหละท่า คิดให้ได้ว่ากูคือใคร ทำตัวดีก็ดีทำตัวไม่ดีกูไม่เอาไว้มั้ย แม่ไม่ชอบผญ.ที่ไม่เข้าท่า" แฟนเราบอกว่าแกน่าจะน้อยใจ แต่เราว่าไม่ใช่อะ แค่เราออกมานั่งเล่นชายทะเลถ่ายรูปคู่โพสก็ดูเป็นคนไม่ดีไปเลยหรอ แต่เราก็ไม่ได้อะไรเราเฉยๆ ทำตัวปกติ จนรร.เราเปิดเราขึ้นปวช.ปี3 ป้ากับลุงเรายังไม่กลับมาจากทำทุเรียนเลย เราก็อยู่บ้านแฟนต่อ แฟนเราเขาให้ตังเราไปจ่ายค่าเทอมค่าหนังสือ ให้ค่าขนมค่าใช้จ่ายเราแล้วบอกเราว่าไม่ต้องทำงาน ให้ตั้งใจเรียนอย่างเดียว เราก็บอกป้ากับแม่ว่าแฟนเราเขาจ่ายค่าเทอมให้หมดแล้ว ป้ากับแม่เราก็ชมเขาดีหาเลี้ยงเราได้โชคดีที่เราหาแฟนแบบนี้ได้ แฟนเราก็ขอให้เราอยู่ที่บ้านเขาแบบนี้นานๆไปเลย เราก็โอเค แต่มีวันนึงเราทะเลาะกัน เราจำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร แต่เมื่อแม่ผัวรู้ เขาก็ส่งแชทมาที่ลูกชายเขา "ดูตาก็รู้ว่าเป็นคนไม่ยอมใคร คิดว่าดีแล้วหรอถึงไม่ยอมรับฟังคนอื่นแม้แต่ผัว" แฟนเราตอบกลับไปว่า "เป็นเพราะลูกตามใจมากเลยอยู่แบบนี้" แม่ผัว "อย่าคิดไรมาก เลิกได้ก็เลิก แต่เขาคงไม่ไปหรอก ถังเงินฟอกเงินได้ คงไม่เร่อเกินไปที่จะทิ้งถังฟอกเงินหรอก" (เร่อ เป็นภาษาใต้แปลว่าโง่) แม่เขาคงคิดว่าเราเกาะลูกชายเขามั้ง ทั้งค่าเทอมค่ากินค่าใช้ทุกอย่างก็ลูกชายเขาหมด เราเลยจะไปหางานทำแล้วกลับไปอยู่บ้านป้า แต่แฟนเราก็ไม่ให้เราไปอยู่จะให้อยู่กับเขา เราก็บอกแฟนเราถ้ามีปัญหาแม่เทอมาว่าเราแบนี้เราไม่อยู่แน่ แฟนเราก็บอกจะไม่ให้แม่มาว่าเราอีก เราก็อยู่ต่อ จนวันนึงเราไปที่แม่เราวันนั้นเป็นวันเสาร์ เราไปเที่ยวที่แม่แม่เราจะซื้อทองให้เราใส่ แม่ผัวเห็นว่าวันนี้ไม่มีใครไปกินข้าวเลยทักถามแฟนเราว่าไปไหนกันทำไมไม่มากินข้าว แฟนเราบอกว่าเราไปชุมพร ลูกกินข้างนอกแล้ว แม่ผัว "เราไปทำไมชุมพร" แฟน "แม่เราบอกจะซื้อทองให้ใส่" แม่ผัว "จริงหรอ เห็นแม่มันขอตังยายมันใช่อยู่ได้ยินตอนมันคุยโทสับกับแม่มัน จะมีปัญญาเอาตังไหนมาซื้อทองให้มันใส่ละ" มันดูถูกแม่เราเกินไปอะ เขาไม่ใช่รู้แม่เราขายของได้กำไรละ800ขึ้น เขาไม่ใช่รู้ว่าที่เราคุยกันเราพูดหยอกๆกันเล่น แต่เขามาดูถูกแบบนี้มันเกินไป วันที่เรากลับไปเขาเห็นเราใส่แหวนทองเขาก็ถามเราเท่าไหร่นั้น เราบอกแหวนครึ่งสลึงข้อมือ1สลึง แล้วเขาก็ขำแล้วพูดว่าซื้อตลาดนัดหรอ  เขาโกรธมากเลยตอบกลับไปว่า ไม่หรอกตามตลาดนัดมันแพงไปไม่มีปัญญาซื้อหรอก ก็ได้แค่ของแถมขนมนั้นแหละ แม่มีปัญญาหาให้ได้แค่นี้ไม่ได้เดือดร้อนใครแค่อยากให้ลูกได้ใส่ แล้วก็ไม่คิดที่จะไปดูถูกใครด้วย หาได้แค่ไหนแม่ก็ให้ได้แค่นั้นแหละ แม่ผัวมองเราด้วยสายตาแค้นเรา แฟนเราก็พาเรากลับไปบ้านเลย เราเลยบอกแฟน เราไม่อยู่แล้วนะเราไม่ชอบแม่เทอมันเกินไปมาดูถูกกันแบบนี้เราจะกลับไปอยู่กับป้า แต่แฟนเราบอกไม่ให้ไปเดี๋ยวจะหาห้องเช่าแล้วเราไปเช่าอยู่ด้วยกัน ทำกับข้าวกินกันเอง เราออกมาอยู่ห้องเช่าแรกๆเขาพูดกับคนแถวนั้นว่าเราเป็นตัวปัญหาสร้างแต่ปัญหาถึงต้องพาลูกชายเขาออกมาลำบากแบบนี้ การงานก็ไม่รู้จักทำเกาะลูกเขากิน คนเขาเอามาพูดให้เราฟังแต่เราก็เฉย นานๆไปมันก็ไม่มีปัญหาอะไร แม่ผัวไม่มายุ่งวุ่นวายอะไร เราอยู่กันสองคนแฟนเรามีความสุขกันดี ไม่มีแม่ผัวมากวนใจ จบเราเรียนจบปวช.3พอดี เราเพิ่งมารู้ว่าเราท้องตอนเดือนเมษายน ตอนนั้นเราทำงาน แม่ทางญาติเราก็รับรู้ว่าเราท้องเขาก็ไม่ได้ด่าหรือว่าอะไรเรา มีแต่เป็นห่วงเราให้เราดูแลตัวเองดีๆ แม่เราคุยกับแฟนบอกให้มาผูกข้อไม้ข้อมือแม่เอาตังหมื่นทอง1บาทพอแล้วไม่เอามาก แฟนเราบอกขอเก็บตังก่อนนะ ต้องเก็บตังสำรองซื้อของแล้วก็สำรองตอนเกิดอีกเดี๋ยวก็ให้เราออกจากงานแล้วไม่ให้ทำงานแล้วให้อยู่บ้านเฉยๆเขาทำงานคนเดียวต้องกินต้องใช้ด้วย ขอแวลาหน่อยนะ แม่เราก็โอเค ต่างจากแม่เขาที่พอรู้ว่าเราท้องก็เอาแต่ว่าเรา แค่พูดให้คุมเมียยังไม่คุมปล่อยให้ตัวเองท้อง ดิ้นรนกันไปเถอะ ปล่อยตามใจกูไม่สน พอแฟนเราพูดถึงเรื่องผูกข้อไม้ข้อมือ แม่เขาตอบกลับมาว่า "เฉยๆเดี๋ยวมันก็เงียบไปเองปล่อยให้อยู่ด้วยกันมาเป็นปียังจะมาเรียกร้องเอาอะไร ส่งให้เรียนจบปวช.ก็ดีตายโหงแล้วมั้ง เหมือนที่กูคิดไม่ผิดปล่อยให้ตัวเองท้องหวังหาตังให้แม่มันใช้ คนเราถ้าอยากมีอนาคตคงไม่ปล่อยให้ตังเองท้องหรอก ได้เมียดีก็รุ่งไปได้เมียที่รักแม่มันก็แบบนี้แหละ หวังเอาตังให้แม่มันใช้ ดีตรงที่รักแม่มันอยากให้แม่ได้ตังไว้ใช้ไม่คิดว่าผัวหาตังลำบากกว่าจะได้แต่ละบาท" คือมันเกินไปอะ เราได้อ่านแชทแล้วจากที่แค่ไม่ชอบกลายเป็นเกลียดไปเลย วันนั้นเราเลิกงานเราขับรถไปบ้านแม่ผัวเราชี้หน้าด่าเลยเราเกลียดมาก ใช่เรารักแม่เรา เราต้องการมีอนาคตที่ดี แต่ในเมื่อเราท้องเราก็ต้องเอาลูกเราไว้มั้ย ใครจะไปรู้ว่าเด็กมันจะมาเกิดตอนไหน เราฉีดยาคุมตลอดเรายังท้องเราไม่ได้ปล่อย เขารู้หรอว่าเราไม่คุมถึงว่าเราแบบนี้ แล้วถ้าเราอยากหาเงินให้แม่เราใช้จริงๆ เราไม่มาอยู่กับลูกเขาหรอก เราหาเสี่ยเลี้ยงไม่ดีกว่าหรอ หรือไม่งั้นเราคงไม่ผูกข้อไม้ข้อมือตังหมื่นทอง1บาทหรอก แม่เราคงให้จัดงานแต่งเรียกเงินหลักล้านทอง5-10บาทแน่ เราไม่เข้าใจความคิดของคนเป็นแม่เขาคิดกันแบบนี้หรอตังแกเองก็มีลูกสาว สงสัยคงเป็นปมของแกมีลูกสาวคนโตท้องไม่มีพ่อตอนอายุ20 ลูกชายคนที่2มีเมียมีลูกตามเมียไปไม่โทกลับมาหาแม่เลย ลูกชายคนที่3มีลูก2คนมีเมียก็รักเมียมากกว่าแม่เชื่อฟังเมีย ลูกคนที่4ก็อยู่กับเรา ลูกสาวคนสุดท้องก็ไปเรียนกรุงเทพแรดๆมีผัวไม่รู้กี่สิบคนแล้ว ตอนนี้เราท้อง9เดือนแล้วของลูกทุกอย่างมีแต่ทางแม่เราญาติพี่น้องเราที่ซื้อมาให้ คอยดูแลเรา เราหวังแค่ว่าตอนเราเกิดแม่ผัวจะต้องไม่มายุ่งกับลูกเราแล้วเราก็จะไม่ให้เขาได้จับต้องลูกเราเลย เราเกลียด เกลียดสุดๆ ชาติหน้าอย่าได้เจอกันอีกเลยแม่ผัวแบบนี้ เชื่อแล้วว่าแม่ผัวคนนี้ร้าย มาก