สวัสดีค่ะ เราแค่อยากระบายซึ่งในพื้นที่พันทิปมันคงเป็นทางออกที่ดีสำหรับเราทางหนึ่ง 
เริ่มเรื่อง...จากการที่เรามีแฟนค่ะ โดยที่เราไม่ได้ตั้งใจจะจริงจังกับเขา เพราะเรารู้ว่าเรากับแฟนไม่มีทางจะเข้ากันได้ในหลายๆเรื่อง  แต่พอเวลาผ่านมาเขาก็ทำให้เราใจอ่อน จนกลายเป็นความรัก จากรักเป็นรักมาก ...ปัญหาเริ่มเกิด เริ่มทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกันต่างความคิด พวกเราก็หันหน้ามาคุยกันเคียกันแล้วก็ตกลงกันใหม่ อยู่เรื่อยๆอะนะคะ ***ต้องบอกก่อนว่ามันเริ่มจากเราไม่ได้ชอบในสิ่งที่เขาเป็นแต่แรก**  มันเลยทำให้เราต้องปรับตัว ในหลายสิ่ง ลดทิฐิตัวเองลงเยอะมากกว่าจากเดิม พยายามฝืนเพื่อให้ตัวเองยอมรับเขาได้ จนในที่สุดพวกเราก็ดีขึ้น แต่มันก็ยังมีค่ะในบ้างอย่างที่ เรายังรับเขาไม่ได้ เปลี่ยนไม่ได้ นั้นคือ การที่เรารักมากเกินไป เป็นห่วงมากเกินไป อยากให้เขาพูดกับเราในทุกเรื่องมากเกินไป แต่ตัวเขาก็ไม่ได้ชอบบอกชอบพูดมันเลยกลายเป็นว่าเรา บังคับให้เขาพูด ให้บอกเรา เกิดความอึดอัด ขึ้นมา **เรากับแฟนอยู่ห่างกันนะคะ** แต่เสาอาทิตจะพยายามหาเวลามาเจอกัน  เราเป็นคนติดแฟนมากค่ะ ในใจไม่ชอบที่เราห่างกันเลยด้วยซ้ำ แต่ก็เข้าใจเขาเพราะเรื่องงาน  มันเลยเกิดอาการอยากอยู่กับแฟน ทุกครั้งที่มีโอกาสอยากให้เขาบอกเราเวลาจะไปไหนมาไหน ทุกเรื่อง แอบโฟกัสที่เขามากไปในบ้างครั้ง นั้นเลยทำให้เขา รุ้สึกเหมือนโดนบังคับ ในหลายทางหลายเรื่อง อึดอัด แล้วเราก็ทะเลาะกันอีก เขาบอกเราตรงๆค่ะว่าเรา ทำมันมากเกินไป  (ตอนนี้เราสับสน รู้ว่าใช่บ้างครั้งมันมากจนเกินไป  ในเหลายๆเรื่อง ที่เราติดเขาไม่อยากให้ห่างไปไหนไปด้วยหวง เราอาจจะเห็นแก่ตัว กลัวเสียเขามากไป เพราะเคยโดนทำร้ายมาเยอะ ) จนมานั่งคิดกับตัวเองว่า สุดท้ายง่ายๆคือ คำว่าไว้ใจ เราไม่มีให้เขาเลย นั้นเองค่ะ ปัญหาของเรา ตอนนี้เราพยายาม ปลง จากเดิมที่ปลงมาแล้ว บ้าง พยายามให้พื้นที่เขามากขึ้น  ดีดตัวเองออกมา แต่เราไม่รุ้ว่าจะทำได้ไหม  เหมือนเรารักกัน  แต่ต้องมาเกิดปัญหาเพราะความไม่เข้าใจกัน สุดท้ายนี้ขอบคุณที่อ่านนะคะ
ปล  **เพลง ตัดพ้อนั้นสื่อความหมายได้ดีมากค่ะ

****//ถ้าพิมผิดพิมพ์อย่างงกับเราเลยนะเราเรียบเรียงไม่เก่ง เหะๆ//***