เห้อออออออออออออออออออออออ
คือจริงๆ แล้วเจ้านายเค้าพูดเพราะโมโห คือแบบเราก็เคยเจอคือเหมือนพูดประชด
เค้าไม่ได้จะไล่คุณออกจริงๆหรอก ถ้าคุณไปถึงแล้วเข้าไปขอโทษ ทำให้น่าสงสารเค้าก็ไล่คุณไปทำงาน
เรียกคนให้ไปสอนงานคุณเองแหละ แต่คุณดันโมโหเค้ากลับ ก็เข้าใจที่เจ้านายพูดนะ เราก็ไม่ชอบ

เห้ออออออออออออออออออออออออออออออออ
เราก็หลงบ่อย แต่เราจะทำการบ้านทุกครั้งเรื่องเส้นทางนี้ ต้องไม่พลาด ต้องเป๊ะ คุณก็คิดน้อยไป

"เราเป็นคนขยัน อดทน ซื่อสัตย์มาก"  

คุณไม่ได้เป็นคนขยันค่ะ ถ้าขยัน คุณจะขวนขวายหาเส้นทางการเดินทางมากกว่านี้
คุณไม่ได้เป็นคนอดทน เพราะโดนเจ้านายตวาดแค่นี้ คุณก็พาลโกรธ โทษคนอื่น

จำเป็นบทเรียน แล้วก็เริ่มต้นใหม่ พอทำงานประสบการณ์จะสอนคุณเอง ขอให้โชคดี

ไม่แปลกเลยค่ะ เพราะคุณไม่เตรียมตัว ยิ่งตัวเองไม่รู้ยิ่งต้องเตรียมตัวทำการบ้านให้หนัก นอกเหนือจากที่คุณต้องรู้ว่าที่ทำงานอยู่ตรงไหน คุณต้องรู้ว่าระยะทางจากที่พักไปที่ทำงานกี่กิโล ใช้เวลาเดินทางนานเท่าไหร่ ช้าที่สุดกี่นาที คุณต้องรู้และเตรียมตัวมากกว่านี้ ช่วงเวลาไหนที่รถติด สามารถเดินทางได้กี่วิธี ทางไหนบ้าง แบบไหนประหยัดที่สุด ยิ่งไม่รู้ก็ต้องเผื่อเวลาให้มาก และที่เจ้านายรับไม่ได้คือให้วินคุยกับเจ้านาย มันเป็นเรื่องมารยาทค่ะ บ่งบอกว่าคุณไม่มีมารยาทไม่รู้จักกาลเทศะค่ะ เจ้านายเค้ามองไปไกลระดับที่ว่า เรื่องแค่นี้ยังแก้ปัญหาไม่ได้เลย ไม่เตรียมการ ไม่วางแผน แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ไม่ดีค่ะ

คุณทำผิดหลายจุดมากครับ ถ้าเจอเจ้านายปกติ ที่ไม่ได้ใจดีมากๆ โดนไล่ออกหรือให้ลาออก บอกตรงๆว่าก็ไม่แปลก คุณมาทำงานนะครับ ไม่ได้มาหาร้านอาหารในซอยลึก ความรับผิดชอบต้องมี คุณรู้ว่ามันยากและซับซ้อน คุณต้องเตรียมตัวก่อน ยิ่งถ้ารู้ว่ายากขนาดต้องให้วินหา คุณต้องทำการบ้านตั้งแต่วันแรกแล้ว ถามพี่ที่บริษัทเลยว่า ถ้าหนูไม่มีรถ หรือ คนที่ไม่มีรถเขาเข้ามาทำงานบริษัทนี้กันยังไง ไม่ใช่ปล่อยให้ถึงเวลาจริงๆต้องเข้างานแล้วมาด้นสด อ้างนั่นนี่ไปเรื่อยๆ กลับกันนะ อย่างผมไปต่างจังหวัด ไปคนเดียว ผมก็ต้องศึกษาว่า ถ้าจะไปตรงนั้น ตรงนี้ รถหมดเมื่อไหร่ อย่างบางจังหวัด หกโมงเย็นรถหมด คุณต้องทำไง ต้องไปให้ถึงก่อนหกโมง เพื่อจะได้ไปถึงจุดหมายได้

เจ้านายมองคุณ ผิดพลาดหลายประการ ข้อแรก ถ้าเป็นผู้บริหารนะครับ เขาจะไม่ซี้ซั้วให้เบอร์ใคร อันนี้จำเป็นบทเรียนนะครับ เพราะผมเองผมก็ไม่นิยมให้เบอร์ใครที่ไม่รู้จัก เช่น วินมอเตอร์ไซค์ หรือ ใครก็ตามที่เราไม่ได้มีธุระไปเกี่ยวข้องด้วย เพราะเบอร์พวกนี้จะใช้กับงาน กับ คนที่เกี่ยวข้องด้วย

ข้อสอง คุณขาดความรับผิดชอบในสิ่งที่คุณต้องรับผิดชอบ เขาจะอนุมานได้ว่า ที่เหลือคุณก็คงจะรับผิดชอบไม่ไหวแล้ว สิ่งที่คุณต้องรับผิดชอบคือ ต้องมาถึงที่ทำงานตามที่กำหนดไว้ คุณจะทำยังไงก็ได้เพื่อให้มาถึง แต่นี่คุณทำไม่ได้ ซึ่งจริงๆเป็นเรื่องง่ายๆ ถ้าคุณจะเตรียมตัวให้ดีกว่านี้ แค่นี้เขาก็จะคิดแล้วว่า ถ้าให้งานไปข้ออ้างคงตามมาอีกเพียบ

ข้อสามนะครับ คุณโทษ everything แต่ไม่โทษตัวเอง คุณโทรให้วินขับตามทางที่เจ้านายบอก ถ้าเขาทำงานอยู่ เขากำลังใช้ความคิดอยู่ เขาต้องมานั่งเช็ดก้นให้คุณ ด้วยเรื่องแค่นี้ เขาก็ประเมินคุณได้อีกว่า หากใช้คุณต่อไปภายหน้า ต้องตามมาแก้ไขธุระที่ไม่เป็นเรื่องอีกเท่าไหร่

ผมไม่ได้จะซ้ำเติมคุณนะ เก็บไปเป็นบทเรียน ผมเองก็เคยพลาดมา มีคนนัดสัมภาษณ์งานผม แต่ผมดันลืมชื่อ คนที่นัดมา พอเขาถามชื่อ ผมตอบไม่ได้ พนักงานต้อนรับผมยังหัวเราะกันคิกคักเลย ตอนนั้นจบใหม่มาก รู้สึกอายมาก แต่ก็ต้องปรับปรุง เออเราผิดจริง เขานัดมา เขาบอกชื่อเราแล้ว แต่เราชุ่ยเองที่ลืม ก็ต้องแก้ไขกันไปครับ

จงเตรียมตัวให้พร้อม ให้เขาเห็นว่าเราเอาถ่าน เราจะไปทำงานให้ตรงเวลา ยิ่งวันแรกๆจะสำคัญมาก คุณไม่ต้องจินตนาการไปไกลถึงวันหลังๆหรอกครับ ถ้าวันแรกคุณก็เล่นเขาซะแล้ว เขาก็จะตัดไฟแต่ต้นลม หาใหม่ง่ายกว่าครับ โอกาสมาถึงตัวคุณแล้ว ทำแค่เรื่องง่ายๆ ตรงต่อเวลา รับผิดชอบตัวเองให้ได้ในเรื่องที่เป็นหน้าที่ มันจะยากขนาดนั้นเลยเหรอครับ

เป็นผม  ผมก็ตำหนิครับ จะเริ่มงานแล้วทำไมไม่เตรียมตัวให้พร้อมก่อนล่ะครับ กว่าจะเข้าไปสัมภาษณ์
กว่าจะนัดเริ่มงานมันไม่ใช่ว่ารับเข้าวันนี้ พรุ่งนี้ต้องเข้างานเลย ก่อนหน้าที่จะมาทำงานที่นี่คุณต้องศึกษาเส้นทาง
ถ้าวันแรกยังไม่คล่องวันต่อๆมาก็ต้องเผื่อเวลาให้เยอะๆเผื่อหลงทาง เดินทางคล่องแล้วค่อยปรับเวลาเดินทางใหม่
สมัยนี้กูเกิลแมพก็มี  รู้ตัวว่าจะหลงวันแรกก็ปักหมุดไว้เลยวันต่อมาก็เซต บ้าน-ที่ทำงาน มันก็หลงยากแล้วครับ

เก็บไว้เป็นบทเรียนเลยเริ่มงานใหม่เราต้องพร้อมทุกด้าน ต้องเป็นมืออาชีพ อะไรที่เป็นปัญหาส่วนตัวต้องปรับให้ได้ก่อน
อย่าไปโยนให้คนอื่นต้องมาช่วยแก้ยิ่งนายรู้นี่คุณจบเลย  พอถึงเวลาเข้างานก็ต้องปรากฎตัวในสถานะพร้อมเริ่มทำงานครับ