ขอบอกก่อนนะคะว่าเรายังเรียนอยู่ในชั้นมหาลัย แล้วคณะที่เราเรียนมันใช้ปฏิบัติค่อนข้างมากร่วมกับมีปัจจัยอื่นๆค่ะ คือเราเป็นคนคิดมากๆๆแบบคิดถึงเรื่องที่เกิดไปแล้วซ้ำๆว่าถ้าไม่ทำยังงั้นตอนนั้นตอนนี้จะดีกว่ามั้ย หรือคิดถึงเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นในกรณีเลวร้ายอ่ะค่ะ เวลาตื่นมาตอนเช้าแล้วคิดว่าวันนี้ต้องไปเรียนเราก็รู้สึกจะอ้วกแล้วอ่ะค่ะ คือเวลาเอาไปเล่าให้เพื่อนหรือครอบครัวฟังเค้าก็จะบอกว่ามันไม่ได้แย่ขนาดนั้นอย่าไปคิดมาก แต่สุดท้ายมันก็อยู่ที่ความคิดของตัวเราเองอยู่ดีอ่ะค่ะ คือพยายามปลงแล้วแต่มันทำไม่ได้จริงๆ อยากให้ทุกคนช่วยแนะนำวิธีจัดการความคิดหรือวิธีทำให้ปลงหน่อยค่ะ ไม่อยากเป็นอย่างนี้อีกแล้วมันเสียสุขภาพจิตมากๆค่ะ ขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ