ดูตอนคืนนี้ที่ทวดเพียรคุยกับชดเรื่องพิ้งเข้าใจได้ชัดเจนว่ารักผู้หญิงคนนี้แบบชายหนุ่มรักหญิงสาว หวั่นไหวใจเต้นแรงมีความสุขที่ได้อยู่ด้วย แต่เข้าใจความเป็นจริงว่าเป็นไปไม่ได้ ส่วนวรรณีคือรักแบบคู่ชีวิตมีความสุขสบายใจที่อยู่ใกล้ คู่พีทกับคุณวรรณก็เป็นรักแท้ที่แน่วแน่อยู่เหลือกาลเวลา อยากให้จบแบบขลังหน่อยไม่ต้องสมหวังกันชาตินี้หรอกแต่ทุกคนเก็บความรักไว้ในใจรักที่มีความสุขเมื่อได้รำลึกถึงแต่ยอมรับความเป็นจริงดำเนินชีวิตต่อไปในโลกของตัวเอง ถ้ามีวาสนาต่อกันชาติหน้าคงได้เกิดมาคู่กันอะไรแบบนี้ ตอนเพียรเล่าให้ชดฟังเพลงนี้เข้ามาในหัวจนต้องไปหาฟังใหม่เลย แถมตอนเปิดมือถือดูภาพยิ่งเข้าใจความรู้สึกเพียรเลย 
เก็บเธอไว้ข้างในจนลึกสุดใจ ได้คิดถึงเธออีกคราวมื่อวันที่เหงาจับใจ .. 
ไม่อาจจะรู้ว่าเธออยู่ไหน อยู่ยังไงเมื่อเราจากกัน..