🔺รีวิวน้องนมแบบจุกๆ..

ขอเกริ่นก่อนเลยว่า ในหัวแทบไม่เคยคิดหรือมีแพลนอยากทำนมจริงๆจังๆสักครั้งเลย มีความรู้สึกอยากแวปๆเข้ามาในหัวบ้าง แต่ไม่เคยคิดจะทำเลยจริงๆ ถึงแม้ว่าแม่จะให้นมมาน้อยนิดกระจิ๊ดริดก็ตาม เพื่อนรู้ ทุกคนรู้ หันหน้าหันหลังคือเหมือนกันเด๊ะๆ ปมด้อยในทุกช่วงอายุเลยก็ว่าได้ เหตุผลหลักจริงๆที่ไม่คิดจะทำเพราะกลัวเจ็บ กลัวที่สุดคือความเจ็บปวด ไม่ชอบเวลาตัวเองเจ็บตัว เลยไม่คิดที่จะทำ ประเด็นที่ 2 คือปัจจัยไม่เอื้ออำนวยแหละ 55555 

- เริ่มแรกก็ปรึกษาคุณหมอก่อนเลยค่ะ ว่าอยากได้ขนาดเท่าไร ซิลิโคนอะไร ตั้งงบเล็กๆของตัวเองเอาไว้ แล้วก็ให้คุณหมอแนะนำ ตอนแรกคุณหมอแนะนำให้ใส่ 325 cc แต่เห็นน้องใส่ 325 แล้วรู้สึกว่า โอ้โหววว มันใหญ่จัง ไม่น่าใช่ทางของเรา เลยขอลดขนาดเหลือ 300 cc พอค่ะ
- เตรียมความพร้อมก่อนผ่าตัด งดวิตามิน งดแอลกอฮอล์ ประมาณ 1 เดือนได้ แล้วก็มาตรวจเลือด ตรวจความเข้มข้นของเลือด ตรวจเบาหวาน ตรวจไวรัสตับ ตรวจ HIV คือตรวจทุกอย่างเลยละเอียดยิบ แล้วก็ตรวจเอ็กซเรย์ปอด ปอดปกติไหม เป็นฝ้ารึเปล่า สรุปก็ปกติทั้งเลือดและปอดค่ะ (ค่าตรวจเลือด+ตรวจปอด 1,500 บาท)
- เราทำวันที่ 03/07/63 เวลา 18.00 น. งดน้ำงดอาหารตั้งแต่ 09.00 น. คือหิวมากกว่าจะได้กิน 55555 ความกลัวมีน้อยกว่าความหิว แปลกมากที่ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ รู้สึกแค่ว่า เออ จะทำล่ะนะ แค่นั้นเอง
- พอถึงเวลา 18.00 น. ก็เปลี่ยนชุด ใส่ชุดทางคลินิก คุณหมอก็มาวาดหน้าอกเรา (เด่วแปะภาพให้ดู)​ วาดหน้าอกเสร็จก็ถ่ายภาพก่อนทำไว้ หลังจากนั้นก็เข้าห้องผ่าตัด ในใจคือคิดอย่างเดียว หิวจัง 5555 พอขึ้นเตียงได้ก็ถอดชุดคลุมออก พี่ผู้ช่วยก็ทำความสะอาดบริเวณด้านหน้าอกเรา คุณหมอวิสัญญีก็เจาะน้ำเกลือให้ ก่อนจะหลับเราก็บอกลานมแบนๆไป 5555
สักประมาณ 19.00 น. ก็ได้ยินเสียงปลุกให้ตื่น คำแรกที่ลืมตาตื่นขึ้นมาเลยก็คือ หิว (ห่วงกินขนาดไหนถามใจดู)​ หลังจากตื่นจากยาสลบมาได้ข่าวว่าตัวเองพูดเก่งมาก โพสท่าก็เก่งสุด ตื่นมาคือทุกอย่างคือเสร็จหมดแล้ว งงๆ มึนๆ นิดนึง
- หลังจากทำเสร็จคุณหมอจะใส่ซัพพอร์ตบาร์ให้เลยนะคะ ไม่มีผ้าใดๆพัน ใส่เป็นซัพพอร์ตบาร์เลย รู้สึกว่าเดินเหินคล่องดี หลังจากนั้นก็เปลี่ยนเสื้อผ้า โทรให้เพื่อนมารับกลับคอนโดเลย ไม่หน้ามืด ไม่เวียนหัว ไม่อึนยาหลังจากตื่นเลย (อันนี้ขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายคนนะคะ)
- พอกลับถึงคอนโด ความเจ็บเริ่มมา ความปวดเริ่มมี แต่น้อยกว่าความหิวมาก โชคดีมีข้าวต้มหมูร้อนๆรอเรากินอยู่ ก็เลยกินข้าวกินยา แล้วก็หลับไป ดึกๆตื่นมาคือปวดมาก เวลาปวดก็จะกินพาราเม็ดนึง แต่จะทานเฉพาะเวลาที่ปวดมากจริงๆ
- คืนแรกผ่านไปแบบ งงๆ ปวดๆ รู้สึกแขนไม่มีแรง แน่นๆที่อก รู้สึกแค่นั้นจริงๆ แล้วก็เวลาลุกจะยากลำบากนิดนึง เพราะมันต้องเกร็งมันจะปวดมาก เราก็เลือกนั่งนอนแบบ 45 องศา เพื่อที่จะลุกได้เอง พยายามดื่มน้ำบ่อยๆ ทานข้าวทานยาให้ตรงเวลา 2 วันแรกคือ หลับไม่สนิทเลย หลับๆตื่นๆตลอด ทรมานที่สุดคือเมื่อยเวลานอน 2 วันแรกผ่านไปช้ามากกกกกก แต่พอเริ่มเข้าวันที่ 3 ก็โอเคขึ้น ความเจ็บปวดยังมีอยู่ แต่ไม่เท่าวันสองวันแรก (เจ็บชิปหาย)​ พอวันที่ 4 เราก็เริ่มมาทำงานได้ เดินทางแรกๆ็จะลำบากหน่อย สัก 1 อาทิตย์คือเริ่มชิน ใส่ซัพพอร์ตบาร์ตลอด 24 ชม. เลยนะคะ จะถอดแค่ตอนเช็ดตัว กับอาบน้ำเท่านั้น แผลห้ามโดนน้ำเด็ดขาด 7 วันก็ตัดไหมค่ะ แผลใต้ราวนมยาวประมาณ 3-4 ซม. ได้
- พอเข้าอาทิตย์ที่ 3 จะแสบๆหัวนมมากกกก แสบแบบหัวนมไปถูกับพื้นคอนกรีตมาแบบไหนแบบนั้นเลย เสื้อโดนหัวนมก็ไม่ได้แสบไปหมด แต่พออาทิตย์ที่ 3 ผ่านไปคือเริ่มดีล่ะ (หัวนมฟื้นจากยาสลบเลยมีอาการแบบนี้ เป็นปกตินะคะ)
- แผลยังคงห้ามโดนน้ำเด็ดขาดนะคะ ทำแผลเช็ดน้ำเกลือ ทาเบตาดีน จนกว่าแผลจะแห้งตกสะเก็ดหมด

ตอนนี้น้องนมอายุได้ 26 วันพอดิบพอดีเป๊ะๆ ใส่เสื้อผ้าสวยๆได้แล้ว ใส่บราแบบไร้โครง แล้วก็พยายามไม่ให้แผลอับชื้นนะคะให้แผลแห้งไว้ตลอดจะดีมาก