เราชอบนะ ดูมาริโอ้ถูกปู่ทำพินัยกรรมให้นางเอกเอาไปดัดนิสัย ชอบดาราคือมาริโอ้กับเต้ยมาก เลยดูมาตลอด
แต่ก็เบื่อการเขียนบทคู่รองทรงรบกับช่อม่วงเอาใส่ทำไมเยอะแยะ ถ้าการจะใส่บทช่วยบริษัทพระเอกก็โอเคอยู่หรอก แต่ไปจีบกันไปรักกัน แล้วยังมาขอให้โกหกว่าเป็นแฟนตัวเองเพื่อจะขอเลิกกับแฟนเก่า ทำให้เรื่องเยิ่นเย้อออกทะเลไปอ่าวอินเดียแล้ว จะเอามาใส่เพื่อให้ครบ 14 ตอนเหรอคะ ถ้าจะเอามาใส่ก็ไม่ว่ากัน แต่ก็ควรจะพ่วงหรือเกี่ยวพันกับตัวพระเอกนางเอกด้วย เหมือนละครบางเรื่องเขามีคู่รองแต่ก็เอามาใส่ให้เกี่ยวพันกับตัวเอกของเรื่องได้อย่างกลมกลืน สำหรับบัลลังก์ดอกไม้ตอนนี้ก็ยังสุปไม่ได้ว่าแฟนเก่าของทรงรบมีความสำคัญกับเรื่องอย่างไร ไม่ใช่เอามาใส่เป็นส่วนเกินนะ
ส่วนบทของโชติกาที่เล่นเป็นกาวาธิณี (หวาย) กับบทแม่พระเอกและชวกรกลับกลายเป็นตัวประกอบผลุบๆโพล่ๆทั้งที่สามารถจะใส่บทใส่ความสำคัญเข้าไปได้อีกมากมาย แต่กลับเอาเวลาส่วนมากไปเล่นกับบทของคู่รองมากไป เหมือนการเกลี่ยบทที่ไม่ดี ทำให้กระจายความสำคัญของตัวละครไม่ทั่วถึง
การเขียนบทมีเทคนิคที่จะเล่นกับบทพระเอกกับนางเอกมากมายที่จะให้สนุกจนครบ 14 ตอน มีบทคู่รองได้กลมกลืนพอประมาณ โดยไม่ต้องเอาบทคู่รองมาใส่ๆๆๆๆเยอะแยะเพื่อช่วยให้เนื้อละครครบจำนวน 14 ตอนหรอก เพราะน่าเบื่อ บางทีก็เหมือนกำลังดูละคร 2 เรื่องในเรื่องเดียว
ได้ดูบัลลังก์ดอกไม้ไหมคะ สนุกไหม
แต่ก็เบื่อการเขียนบทคู่รองทรงรบกับช่อม่วงเอาใส่ทำไมเยอะแยะ ถ้าการจะใส่บทช่วยบริษัทพระเอกก็โอเคอยู่หรอก แต่ไปจีบกันไปรักกัน แล้วยังมาขอให้โกหกว่าเป็นแฟนตัวเองเพื่อจะขอเลิกกับแฟนเก่า ทำให้เรื่องเยิ่นเย้อออกทะเลไปอ่าวอินเดียแล้ว จะเอามาใส่เพื่อให้ครบ 14 ตอนเหรอคะ ถ้าจะเอามาใส่ก็ไม่ว่ากัน แต่ก็ควรจะพ่วงหรือเกี่ยวพันกับตัวพระเอกนางเอกด้วย เหมือนละครบางเรื่องเขามีคู่รองแต่ก็เอามาใส่ให้เกี่ยวพันกับตัวเอกของเรื่องได้อย่างกลมกลืน สำหรับบัลลังก์ดอกไม้ตอนนี้ก็ยังสุปไม่ได้ว่าแฟนเก่าของทรงรบมีความสำคัญกับเรื่องอย่างไร ไม่ใช่เอามาใส่เป็นส่วนเกินนะ
ส่วนบทของโชติกาที่เล่นเป็นกาวาธิณี (หวาย) กับบทแม่พระเอกและชวกรกลับกลายเป็นตัวประกอบผลุบๆโพล่ๆทั้งที่สามารถจะใส่บทใส่ความสำคัญเข้าไปได้อีกมากมาย แต่กลับเอาเวลาส่วนมากไปเล่นกับบทของคู่รองมากไป เหมือนการเกลี่ยบทที่ไม่ดี ทำให้กระจายความสำคัญของตัวละครไม่ทั่วถึง
การเขียนบทมีเทคนิคที่จะเล่นกับบทพระเอกกับนางเอกมากมายที่จะให้สนุกจนครบ 14 ตอน มีบทคู่รองได้กลมกลืนพอประมาณ โดยไม่ต้องเอาบทคู่รองมาใส่ๆๆๆๆเยอะแยะเพื่อช่วยให้เนื้อละครครบจำนวน 14 ตอนหรอก เพราะน่าเบื่อ บางทีก็เหมือนกำลังดูละคร 2 เรื่องในเรื่องเดียว