สวัสดีครับ ผมเป็นหัวหน้าที่บริษัทแห่งหนึ่งในเชียงใหม่
ผมกล้าพูดได้เต็มปากว่าผมนี้รักลูกน้องมาก เรื่องของเรื่องคือผมรับพนักงานเพิ่มมาอีกคน เป็นนักศึกษาจบใหม่ คนนี้ตอนแรกก้อพูดง่ายๆ
พอให้ผ่านโปรดเท่านั้นละ อยู่มาวันหนึ่งเราบอกให้อยู่ต่อโอทำงานส่งให้เสร็จก่อนค่อยกลับ บ่ายเบี่ยงว่าไม่ว่างตอนแรกผมก้อเข้าใจแต่ พักหลังเริ่มไม่ยอมอยู่เลย ป้อนงานให้ก้อบอกไม่ว่างนำซ้ำด้วยความไม่คิดอะไรมากของผมก้อให้อีกคนนึงอยู่แทน แต่แล้วมีอยู่วันหนึ่งด้วยมีงานที่ต้องวางแผนกะทันหันเลยนัดคุยงานผ่านไลน์ตอน 2 ทุ่ม (ตอนนัดบอกตอน 5 โมงเย็นครับ )ทุกคนในทีมรับรู้ทุกคน เรื่องที่คุยวางแผนไม่เกิน 30 นาที นางก้อตกลง 
.....แต่เมื่อถึงเวลา นางไม่เข้าประชุม ซึ่งทำประชุมล่ม (ที่ประชุมล่มมันเป๋นส่วนที่นางรับผิดชอบครับ)ต้องมาคุยงานกันตอนเช้าแทน กลายเป็นงานช้าแทน ผมเลยโดนเจ้านายตำหนิพอสมควร แต่ผมไม่ได้เอาไปลงกับลูกน้องนะครับ และด้วยการที่ผมคิดว่าเค้าป่วยหรือติดธุระ ด่วนหรือเปล่าเลยถามตัวเค้าไปว่าทำไมไม่เข้าประชุม ไม่สะบายหรือเปล่า เค้าตอบสวนมาว่า หนูก้อมีธุระส่วนตัวของหนูบ้างสิ คือการไปกินข้าวกับกับใครนิล่ะครับผมไม่ได้ฟังจนจบ ประโยค ผมเลยอ่าวเห้ยมีธุระแล้วทำไมไม่แจ้งละว่าไม่สะดวก ตอบตกลงทำไม ผมเลยเดินหนีไปกลัวปากจะด่าเค้า (พอดีผมเป๋นคนที่อารมณ์นี้ร้อนอยู่แล้วกลัวจะเกินสมควร ไม่มีใครอยากโดนหัวหน้าด่าต่อหน้าที่ทำงานหรอกครับ)
.......ต่อมาไม่นานอาการนางเริ่มออก เข้างานมาไม่ทักทายสวัสดีอย่างที่เคยทำ เอาเราไปนินทา และ เริ่มโพสต์หน้าวอลล์ เราไใ่สนใจครับเราเข้าใจว่าหัวหน้าอย่างไรก้อโดนนินทาอยู่แล้วล่ะ พอนานเข้าผมเลยตัดสินใจ บอกเค้าตรงๆ ว่าเรื่องงานเค้าก้อทำออกมาดีนะ แต่การสื่อสารการอธิบาย
งานนี้แย่มาก ควรปรับปรุงตัวหน่อย ด้วยความหวังดีของเราที่มีกับลูกน้อง ผลที่ได้โอแม่เจ้า ไปโพสต์หน้าวอลล์ว่าเราพูดหักหน้า ไม่ใช้ว่าเป็นคนพูดตรงๆ พ่อแม่ไม่สั่งสอน
หรอ ซ่ะงั้น ผมนี้โอ้ววจบกันเถอะครับนิสัยแบบนี้ 
ผมเลยเอาวะหวังดีแต่ไม่ได้ก้อเลิกหวัง ผมเลยไม่ปล่อยงานให้เกินเวลา (งานที่ใช้เวลาน้อยๆ หรืองานไม่รีบยกให้เค้าเลย ) แล้วมีมาบ่นว่าไม่มีโอโธ่ เอากับนางสิ ให้ทำไม่อยากทำที่นี้บ่นเงินน้อย ผมเลยยังปล่อยแบบเดิมครับเพื่อให้นางลองคิดว่สทำไมถึงเป็นแบบนี้
แต่แล้ววผมก้อใจอ่อนครับ ผมเข้าใจว่สเค้าลำบากเลยปล่อยให้ทำโอทำงานแบบปกติ แต่วีรกรรมนางมาอีกแล้ว ทำงานไม่ส่งไฟล์ ทั้งที่เราก้อบอกว่าทำแล้วส่งให้ด้วย พอเราถามไม่ยอมตอบ โทรไปไม่ยอมรับสาย กลายเป็นเราต้องไปหาหาในเครื่องคอมเค้า(คอมออฟฟิศครับ)แต่ไม่เจอไฟล์ ผมนั้งทำใหม่จนเสร็จ
เกือบ ตี5 ตอนเช้ามานางส่งไฟล์ให้ พร้อมไม่มีคำอธิบายใดๆให้ผมเรื่องที่ทักไม่ยอมตอบ เปิดไล์งานดูโอ้ววต้องแก้เกลือบหมด ดีนะที่ผมตัดสินใจทำเมื่อคืนจนเสร็จ
ผมเริ่มรู้สึกงุดหงิดละครับ แต่ไม่ได้ว่าอะไรเค้า ผมขี้เกียจพูดล่ะ จะให้ออกก้อช่วงนี้โควิดอีก กลัวจะเหมือนซ้ำเติมเค้า เลยปล่อยไป ก่อน แล้วผมก้อเพิ่มหน้าที่ให้เค้านิดหน่อย ( ผมลืมบอกแผนกผมเป็นออกแบบ ) ให้เค้าเริ่มหัดจากเบสิกก่อนโดยให้ทำมาส่งเป็นจุด ๆไป ผมมาตามเอางานแล้วนางบอกว่านางยังไม่ได้ทำ พร้อมกับถามผมว่าเค้าต้องทำใช่ไหม ผมนี่โอ้วว อีกแล้วว แม่นาง ผมเลยบอกว่าไม่อยากทำก้อไม่เป็นไร ผมเลยให้คนอื่นทำแทนไปแล้วผมก้อให้ทำแบบเคยครับ เอางานเลื่อนไปทำแทน ผมเลยบ่นเปยๆ ไปให้ลูกน้องอีกคนว่าเห้อทำไมทำงานแบบนี้น่า
.....แต่แม่นางโพสต์น่าวอลล์ว่าผมนินทาเค้าเฉย ผมนี้อย่างงง แล้วมาอีกโพสต์อีกประมาณว่าคนแบบนี้ต้องเจอแบบนี้ล่ะ เค้าไม่ใช่คนแรง แต่เค้าก้อรู้ว่าควรทำอย่างไร ผมเออดีๆ ความคิดของนางนี้นะ 
.....ล่าสุดให้ทำงานอารัยก้อทำไปเล่นเฟสไป สั่งงานก้อทำไม่พอใจ ออกอาการต่อต้าน แล้วก้อชอบไปคุยกับแผนกอื่น ผมนี้โคตรหนักใจ
ถ้าจะไล่ออกนี้ผมเกินไปไหมครับ หรือว่าผมไม่ดีเอง...