บ่ายวันนี้  ผู้ใหญ่บ้านให้คนมาเรียกผมไปพบที่ทำการ
ผมสงสัย  เรื่องอะไรหว่า   ถามคนมาเรียก   ก็ไม่ยอมบอก   พูดแค่ว่า  ผู้ใหญ่บ้านให้ไปพบหน่อย

ไปถึงที่ทำการผู้ใหญ่บ้าน  ก็บ้านผู้ใหญ่นั่นแหละ
ก็เจอคนข้างบ้านนั่งอยู่กับผู้ใหญ่    ผมก็ถามว่า   เรียกผมเรื่องอะไรครัช

ผู้ใหญ่แกก็บอกว่า   หนานเขามาแจ้งว่า  ทิดขวัญขโมยรถบีเอ็มเขา
ผมร้องเฮ้ย   ผมไม่ได้ขโมย  ไปขโมยตอนไหน   แจ้งความเท็จนะนี่

ฝ่ายอีตาหนาน   ยังวางมาดใส่ร้ายไม่หยุด   บอกว่า  มีหลักฐานนะ   กล้องวงจรปิดหน้าบ้านเห็นนะว่าทิดขวัญขโมย
ผมก็ได้นั่งเซ่อหนัก   ตูไปขโมยตอนไหนหว่า   ไปไหนมาไหนก็นั่งวิน   ไม่เคยนั่งเก๋ง  ไปขโมยเมื่อไรหว่า

ผู้ใหญ่ถามผมว่า   จะรับสารภาพไหม  เอาบีเอ็มเขาไปไหน   ถ้าได้รถคืน  จะไม่เอาความ
ผมก็ยืนยันแบบหล่อ ๆ เสียงแข็ง  ว่าไม่ได้ขโมย

อีตาหนานขู่ผมอีก  มีภาพจากกล้องวงจรปิดนะ   ถ้าเอามาเปิด  หลักฐานมัดตัวนะ  ติดคุกนะ  
รับสารภาพมาซะดี ๆ แล้วจะไม่เอาความ     บลั๊ฟผมอย่างแรง   ลูกเล่นถนัดของอีตาหนานเขาล่ะ

ผมก็หล่อขึ้นหน้าสิครัช   มาเลย   เอามาเลย   วงจรปิดวงจรเปิดที่ไหนก็เอามาเลย
ถ้าเห็นว่าผมขโมยจริง   ยอมติดคุกร้อยปีให้เลย   

คราวนี้  อีตาหนานแสดงอาการกระอักกระอ่วน  แถ ๆ ไถ ๆ ไปว่า  กล้องวงจรปิดยังไม่พร้อม ให้ข่างเขาถอดภาพถอดคลิปอยู่
อ้าวววววววววว....  ทั้งผู้ใหญ่ทั้งผมได้แต่มองหน้ากันแบบงง ๆ

ผู้ใหญ่ท่าทางชักฉุน ๆ  บอกกับอีตาหนานว่า   ถ้าไม่มีหลักฐานนี่  ถือว่าฟ้องเท็จนะ  ติดคุกเป็นสิบปีนะ
เอาไง

อีตาหนานหน้าเจื่อน ๆ  แต่ยังไว้ลายนักสร้างเรื่องโกหก
เสนอว่า   ให้ทิดขวัญสาบาน  ถ้ากล้าสามบานว่าไม่ได้ขโมย  เป็นอันจบเรื่องกัน

ผู้ใหญ่ทำหน้างงหนักกว่าเดิม  ส่วนผม  ได้แต่ทำหน้าขี้เหร่   มึนตึ๊บกับข้อเสนอของอีตาหนาน
อะไรฟร่ะ  ตูอยู่ดี  ๆ มาใส่ความตู  แล้วยังจะให้ตูสาบานอีก

นั่งเงียบกันสักพัก   ผู้ใหญ่เลยตบเขาฉาด  แล้วว่า
เอางี้  ให้ทิดขวัญสาบาน  ถ้ากล้าสาบานว่าไม่ได้ขโมย  เป็นอันจบเรื่อง

อีตาหนานสอดทันที   ว่าถ้าทิดขวัญสาบานแล้ว  ต้องจบเรื่องจริง ๆ   ห้ามเอาเรื่องกลับ  ห้ามหาว่าฟ้องเท็จ
คราวนี้  ผู้ใหญ่ลุกขึ้นจูงมือผมไปหลังบ้านทันที   กระซิบว่า

"ทิด  ยอม ๆ มันไปเหอะ   ข้อยรำคาญ   กลัวอดเตะก้านคอมันไม่ได้   ถือว่าผู้ใหญ่ขอร้องแล้วกันนะ"

ผมก็เลยสาบาน   ว่าถ้าผมขโมยรถอีตาหนานจริง  ขอให้ผมหายหล่อภายในสามวันห้าวัน