ตรงตามหัวข้อเลยค่ะ อันนี้คือจากประสบการณ์นะคะคือเราเคยมีแฟนมาแล้วไม่ต่ำกว่าสิบคน ง่ายๆเลยเรียกได้ว่าเราเป็นเสือผู้ชายกับเสื้อผู้หญิงอ่ะค่ะเพราะเราคบไม่เลือกเพศจริงๆ ตอนแรกๆที่เรามีแฟนนะเราก็รักเขามากรักมากแบบคิดแล้วว่าคนนี้แต่งงานแน่ๆแต่สุดท้ายเขาก็ทิ้งเราเพราะด้วยระยะห่างด้วยอะไรมันไม่ค่อยเอื้ออำนวยเสียเท่าไหร่
เราจำได้เลยว่าตอนนั้นเราร้องไห้ฟูมฟายมาก ซึ่งต่างจากตอนนี้มากเลยค่ะ ตอนนี้เรากลายเป็นคนเย็นชาแล้วก็ด้านชาไปแล้ว คือถ้ามีคนมาถามเราว่ารู้สึกรักมันเป็นยังไงเราก็คงตอบไม่ได้เหมือนเมื่อก่อนเพราะเราไม่รู้สึกอะไรกับความรักแล้ว

แต่ถ้าสถานะแบบครอบครัวแบบนี้เราก็ยังสามารถมอบความรักให้กับพวกเขาได้อยู่แต่มันก็เป็นความรักคนละแบบกันน่ะค่ะคงเข้าใจกันเนอะ....ซึ่งปัญหามันอยู่ตรงที่ว่าเรามีคนมาบอกชอบแล้วเราเองก็อยากจะเปิดใจให้เขาแต่ไอ้หัวใจเจ้ากรรมนี่มันดันไม่รู้สึกอะไรแล้วสิเนี่ยคะ เราควรทำยังไงดีคะ??