เราเพิ่งคบกับแฟนมาได้ประมาณ 8เดือน แฟนเราอายุมากกว่าเรา 4ปี ค่อนข้างมีฐานะ เค้าเป็นคน กทม.ค่ะ สังคมที่เค้าอยู่ถือว่าดีเลย เขาเรียนจบแล้ว ส่วนเรายังเรียนไม่จบค่ะ กำลังเรียนรามคำแหง อีก2ปีจะจบแล้ว งานเราก็ไม่ค่อยจะมั่นคงเท่าไร สังคมรอบข้างของเขา มีเพื่อนเรียนจบ เป็น หมอ เป็นทหาร เป็นสังคมที่ไฮโซหน่อย แต่เราเป็นคนต่างจังหวัดค่ะ เข้ามาทำงานกรุงเทพ เราเคยมีครอบครัวมาก่อน ลูก 1คน เพิ่งได้ 5ขวบ คือเขาถามเราตั้งแต่แรกที่เริ่มคุยกันแล้ว เราบอกหมด ไม่มีอะไรปิดบัง เขาก็คุยกับเราต่อไม่ได้รังเกียจอะไร คือเขามีอะไรแปลกๆหลายอย่างค่ะ เขาก็เป็นคนดีคนหนึ่ง ดูจริงใจ เราเชื่อใจเขามาตลอดที่คบกัน แรกๆเขาไม่ยอมพาเราไปหาพ่อ กับแม่ของเขา ไม่ยอมพาเข้าบ้าน ไม่ยอมบอกใครๆว่ามีเราเป็นแฟน คือเวลาคนถามเขาก็ไม่บอกว่ามีแฟนแล้ว คือเราคิดว่ายังไม่ถึงเวลามั้ง เค้าอาจจะดูๆเราไปก่อนยังไม่แน่ใจที่จะเปิดเผยรึเปล่า คือเราคิดแบบนี้มาตลอด แล้ววันนึงเขาก็พาไปเจอ พ่อกับแม่ของเขาค่ะ นัดท่านทานข้าวหลายครั้ง ท่านทั้งสองก็บอกว่าชอบเราค่ะ ดูเราเป็นธรรมชาติน่ารัก จนมาวันนึงเรานึกยังไงไม่รู้ค่ะ แอบดูโทรศัพท์ของเขา ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เราไม่คาดคิดว่าเขาจะทำ   คือเขาแอบคุยกับแฟนเก่าของเขาตลอดเวลา คุยทุกวัน รูปที่เขาส่งให้เราเขาก็ส่งให้แฟนเขาเหมือนกัน เขาบอกกับแฟนเก่าของเขาว่าเขายังไม่มีใคร ยังไม่พอนะคะ ยังมีการคุยกับเพื่อน จีบเพื่อนซึ่งโปรไฟล์เพื่อนของเขาดีมาก ทำงานเมืองนอก ดูไฮโซมากๆ ประมาณว่าชอบนะ แอบชอบมานานแต่คงเป็นไปไม่ได้ เขาจีบเพื่อนคนนี้มาตลอด และเพื่อนรอบข้างของเขาก็ดูเชียร์ให้ได้กับคนนี้ด้วยค่ะ ลึกๆแล้วเขาก็ดูเหมาะกันดี เราคิดว่านะ เราเลยลองเปิดใจคุยกับเขา
ว่านี่คืออะไร ที่ผ่านมาไม่ได้รักเราเลยเหรอทำไมถึงทำแบบนี้ ยังรักคนเก่าเหรอ หรือรักเพื่อนคนนั้น เพราะที่ดูคุยกัน มันเหมือนพี่ (เราเรียกเค้าว่าพี่) รักเพื่อนคนนั้นมาเหมือนรอเวลาที่จะได้คบกัน ถ้าเขากลับมาพี่ก็ไปหาเขา แล้วทิ้งหนูใช่มั้ยคะ เราก็ถามแบบนี้ เขาบอกว่าไม่เคยคิดแบบนั้น ก็แค่คุยเฉยๆ ไม่ได้มีอะไร ต่อไปนี้จะไม่คุยกับใครอีก พี่เลือกเราแล้วตั้งแต่แรกแล้ว ไม่งั้นจะตัดสินใจพาไปเจอพ่อกับแม่ทำไม ไหนสัญญากันแล้วว่าจะอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปตลอด เค้าบอกกับเราแบบนี้ค่ะเพราะเค้าเคยบอกกับเราว่าเค้าอยากจะอยู่กับเราไปจนแก่เลย
เค้าก็บอกว่าเค้าขอโทษ ซึ่งตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากแต่ไม่ได้โวยวายอะไรเลยค่ะ เขาก็เข้ามาจับมือแล้วกอด เขาก็ร้องไห้นะคะ เขาบอกว่าเขาผิดไปแล้ว ต่อไปนี้มันจะไม่มีอีกเชื่อใจเขาอีกครั้งได้ไหม เราบอกเลยตอนนี้เราไม่รู้อะไรเลยว่าจะเชื่อใจ หรืออะไร

คือเราสับสนค่ะ เราไม่รู้จะหาคำตอบในเรื่องนี้ยังไง ทุกวันนี้เขาก็ยังปิดบังเรื่องของเราอยู่ ความสัมพันธ์นี้มีแค่พ่อแม่ แล้วเราสองคนที่รู้ว่าคบกัน ทุกครั้งเราจะคิดว่าเขาอายรึเปล่าที่มีเราเป็นแฟน อายุจะ30 ยังเรียนไม่จบ แถมหน้าที่การงานยังไม่โอเค มีลูกติดอีก เหมือนเขาอายอ่ะค่ะที่จะบอกใครๆว่ามีเราเป็นแฟน เราก็พยายามตั้งใจเรียน ตั้งใจทำมาหากินให้ชีวิตดีขึ้น แต่ความรักที่เรามีให้เขาเหมือนมันไม่แฟร์เลยค่ะ เราเปิดเผยตลอดว่ามีเขาเป็นแฟน ใครต่อใครมาถามเรา เราก็บอกว่าเรามีแฟนแล้ว แต่กับเขาเหมือนเขาไม่ชัดเจนกับความรักที่เรามีให้เขาเลยค่ะ แบบนี้เราควรจะทำยังไงดีคะ