เราก็เรียนม.ปลายแล้วแต่พ่อแม่ก็ไม่ยอมปล่อยเราสักที

1.เรื่องเรียนเราก็เลือกเรียนเองไม่ได้ เราอยากเรียนวิศวะมข.แต่พ่อให้เราเรียนครูม.ราชภัฏ​สกลเพราะมันใกล้บ้าน เวลาเลิกเรียนก็ขี่รถกลับมานอนบ้านเลย เราก็เคยบอกพ่อว่าปี1เขาให้นอนหอ พ่อเราก็ไม่เชื่อบอกสมัยพ่อเรียนไม่มีแบบนี้อย่ามาโกหก

2.เรายังต้องนอนห้องเดียวกันกับพ่อกับแม่ คือเราโตแล้วมั้ยยังต้องนอนห้องเดียวกันอีกหรอ

3.เราไม่เคยได้ไปเล่นกับเพื่อนหรือไปเที่ยวแบบเสาร์​อาทิตย์​เลยสักครั้ง เราต้องอยู่บ้านตลอดห้ามไปเล่น

4.เราเคยลองหาเพื่อนคุยในเฟสคนที่คุยด้วยเป็นผญนะ แอบคุยกับเพื่อนคนนี้ได้1เดือนพ่อรู้ยึดโทรศัพท์​เราไป2เดือน

5.เราห้ามอาบน้ำนานและห้ามเอาโทรศัพท์​เข้าห้องน้ำเด็ดขาด คือเราเป็นผญนะอาบแค่10นาทีบอกนานแล้วแม่ก็จะเปิดประตูห้องน้ำมาดูเลยถ้าเราอาบเกิน10นาที ถามว่าทำไมไม่ล็อคประตู​นะหรอ แม่เราไม่ให้ล็อค แม่เป็นแบบมีอะไรเปิดเข้ามาเลย เราก็ตกใจเป็นมั้ย

เอาเป็นว่าพ่อแม่สั่งอะไรเราก็ต้องทำตามเท่านั้น มีบ้านเหมือนไม่มี เราไม่มีความเป็นส่วนตัวเป็นของตัวเอง อยากเรียนไรก็ไม่ได้เรียน สังคมก็แทบจะไม่มี เคยคิดฆ่าตัวตายหลายรอบมาก