อายุ30แล้วฉันยังไม่เคยมีความรักจริงๆจังๆเลยสักครั้งแต่มีครั้งนึงฉันเกิดแอบหลงรักเพื่อนในวัยเด็กที่ฉันไม่รู้ตัวด้วยซ้ำจนวันนึงฉันรู้ว่านั้นแหละนะคือรักจนตอนนี้ฉันไม่อาจเข้าใจควาทรักที่เขาพูดกันได้อีกเลยฉันไม่ออกระหว่างความหลงไหลความอยากพึ่งพาหรือรักหมดใจและไม่กล้าจะรักอีกเพราะฉันรักคนไม่ครวรักเสมอทำไมใจรักคนที่รักเราไม่ได้นะ  กระทู้นี้คือความเพ้อเจ้อจริงๆเลยขอจบเพียงเท่านี้นะคะ