คือมีพี่คนหนึ่งเราก็สนิทกับเค้าพอประมาณคือเรารู้จักเพราะเค้าเป็นพี่สะใภ้ของเเฟนพี่เรามีอะไรจะบอกกันตลอดเวลาเค้าเดือนร้อนเรารีบยื่นมือช่วยตลอดแต่เวลาเราเดือนร้อนเราไม่เคยขอให้เค้าช่วยเราเลยนะคะบางทีแฟนเค้าแอบไปหากิ๊กเราก็ค่อยบอกตลอดจนมาล่าสุดเค้าทะเลาะกับแฟนเค้าแล้วเค้าทักมาบอกเราว่าขอมาอยู่ด้วยแต่เราอยู่อีกที่หนึ่งแต่คืออยู่คอนโดเดียวกันเราก็บอกว่าวันนี้คงไม่ได้กลับเค้าก็คงไม่พอใจแระค่ะอันนี้เรารู้แต่เราพยามทำเฉยๆเพราะเห็นว่าสนิทกันพอผ่านมาวันสองวันเค้าทักมายืมตังเราค่ะเราก็ให้ไปร้อยนึ่งอีกวันเราให้ไปพันห้าค่ะคือเราก็ไม่เข้าใจนะคะว่าเราผิดอะไรที่เราไม่สามารถบอกพี่เราได้เพราะเรากับพี่เราก็คุยกันทุกเรื่องเราก็บอกปกติค่ะว่าเนี๊ยะแฟนของพี่แฟนเรายืมตังไปเท่านี้ๆนะพี่เราน่าจะไปถามเค้าเลยทักไลน์มาก่อนค่ะตอนแรกทักมาบอกว่าเดียวคืนรำคาญไม่อยากยุ่งไปคุยกันเองคือเรางงมากค่ะว่าทำไมไม่คุยพูดกับเราดีๆทั่งๆที่ตอนเธอเดือนร้อนเราไม่เคยพูดไม่ดีใส่มีแต่เราเกรงใจตลอดเราเคราพเค้ามากนะแต่พิมาพูดแบบนี้เรารู้สึกน้อยใจมากค่ะปกติเราก็คิดมากอยู่แล้วยิ่งมาแบบนี้เรายิ่งคิดมากค่ะกังวลค่ะว่าเค้าจะไม่พอใจรึป่าวเค้าต้องเอาเราไปพูดว่ากับเเฟนเราแน่ๆค่ะเพราะเค้ามาบอกว่ารำคาญพิมพ์ก็รู้แล้วค่ะว่าใส่อารมณ์เราก็พยามใจเย็นแล้วตอนนี้คือลบหมดเลยค่ะเฟสไอจีไลน์ทุกอย่างที่มันสามารถติดต่อเราได้เราลบหมดค่ะเบอร์โทรเราก็เปิดโหมดเครื่องบินไว้คือเราไม่อยากรับรู้อะไรเลยค่ะไม่อยากเห็นคำที่กระทบจิตใจเราเราเครียดค่ะพูดตรงๆ