เรื่องก็มีอยู่ว่า....หลังจากกลับมาอยู่บ้านแบบเต็มตัว   ก็บังเกิดความอยากจะเลี้ยง?  ก็ปรึกษา
กับพี่ชาย  หลังจากนั้นอีกสองวัน
ไอ้พี่ชาย ก็แบกลังกระดาษเข้ามาในบ้าน. .  ."เร็ว..มาดูๆ ถูกใจไหม" ผมก็ เฮ้ย!ตัวอะไรทำไมเร็วจริง  (ยังไม่ทันตั้งตัวเลยอ่ะ😥)
พอเปิดผ่างออกมา 😺😺😺
หัวเท่านิ้วโป้งเนี่ยครับ3ตัวเลย
สีส้มล้วน หูย...น้ำตาจะไหล . .
เกิดอาการยังกะเสียของรัก
(ตายแน่ตู  ตูไม่ตายมันก็ตายตัว
เท่าขี้ตาจะเลี้ยงยังไงฟะเนี่ย)
พอเงยมองไอ้คนเอามา"เอาน่า..
ตายก็ฝังยังก็เลี้ยง" พี่ใครวะ ลูกแมวเพิ่งลืมตามันเอามาให้ผมได้
หลังจากนั้น นอกจากปรนนิบัติพัดวีแม่แล้ว ผมก็ต้องประคบประหงมแมวด้วย ทั้งนม
ทั้งปลาทูทั้งอาหาร ทั้งฉีดยาเฮ้อ!
ข้าวเช้าเจ็ดโมง ข้าวเย็นห้าโมง
กลางวันอาหารเม็ดนิดหน่อย
ประตูห้องนอนก็ต้องเปิดหราไว้
รอแมว😻 เดี๋ยวสองสามทุ่มเธอก็มานอนด้วย ไม่รู้ใครเป็นทาสใคร😭 วันไหนผมหมั่นใส้กะว่าจะงด
1มื้อละ โทษฐานทำหนังสือกระจุย(ลับเล็บ)น้องชายก็จะยิ้ม
หวานเลยครับ(ประจบผมแทนแมว)ก่อนจะอ้างว่า"เดี๋ยวไม่ได้
5กิโล"ขวบครึ่งน.น.5กิโลแล้วครับ  แถมรู้มากใครกลับมาจากทำงานนี่วิ่งรับหน้าหมด (หวังได้
อาหารพอกรุบกริบๆ) ใครมีเรื่องน่ารักๆของแมว-หมาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ ชอบ  ตอนนี้กู่ไม่กลับแล้วครับ หลงไอ้3ทรราช
มากมาย อยากรู้ว่าคนอื่นหลง
เหมือนกันไหม😁