ช่วงนี้พี่แป้งกำลังจัดบ้าน เลยไปค้นเจอกรุลิปบาล์มที่เคยซื้อมาใช้ ซ่อนตัวอยู่ในกล่องแบบเก็บลืม เปิดเจอแล้วก็แอบคิดว่าหลายปีมานี้ใช้ลิปบาล์มมาหลายยี่ห้อเหมือนแฮะ เลยจัดแจงเอามาถ่ายรูป  มาเล่าประสบการณ์แต่ละตัวให้ฟังกันดีกว่า ส่วนเนื้อสัมผัสและความรู้สึกนี้ ถ้าตัวเก่าๆ หน่อยที่เลิกใช้ไปแล้ว จะพยายามระลึกจากความทรงจำนาจา เพราะบางตัวคือเก็บไว้นานเกิ๊นไม่ควรเอามาเทสต์กับปากแล้ว บางตัวก็ไม่มีขายแล้วจะซื้อใหม่มาลองเทสก็ไม่ได้ บางตัวทุกวันนี้ก็ยังใช้อยู่ ก็จะมีของเก่าใหม่ปะปนกันไปค่ะ  #หลายตัวก็คือเยินมาก #เขินนิดนึง

                                                                                       

เริ่มกันเลยดีกว่า 


                    ลิปมันในตำนาน ชื่อเต็มคือออ ลิปเภสัชกร  เชื่อว่าแทบทุกคนต้องเคยใช้ สำหรับพี่แป้งตอนนั้นคือซื้อเยอะๆ แล้วมาวางไว้เต็มไปหมด ตามโต๊ะต่างๆ ทั้งที่บ้าน โต๊ะทำงาน ในกระเป๋าทุกใบ แม้แต่หัวนอน ใต้หมอน  คือกะว่าอยู่ตรงไหนก็หยิบใช้ได้สะดวก ราคาถูกมากกก หาซื้อง่าย ซื้อทีเป็นกล่องเลย มีแจกเพื่อนด้วย  ใช้ง่ายทาง่าย ให้ความชุ่มชื้นดี แต่อาจจะไม่ทนเนอะ แต่ก็จัดการปาดซ้ำได้ตลอดค่ะ  ล่าสุดเห็นว่ามีแบบแท่ง และแบบหลอดให้เลือกแล้ว พี่แป้งยังไม่ได้ลองจ้า 

                                                        
             นีเวียตัวสีน้ำเงินนี้จำได้ว่ามีนานมากแล้วเหมือนกันค่ะ พี่แป้งว่าอาจจะแตะสิบปีเลย เพราะพี่แป้งใช้เป็นตัวหลักหลังจากเภสัชซึ่งนานมากแล้ว ชอบตัวนี้เพราะเนื้อแข็งดี ไม่ต้องควักมาป้ายมือไม่เลอะ ไม่มีสีไม่กลิ่น ให้ความชุ่มชื้นประมาณนึง มันวาวเล็กน้อย  ไม่แพงด้วยมีโปรซื้อคู่บ่อยๆ  เป็นตัวที่สมัยก่อนซื้อซ้ำหลายครั้งเหมือนกันค่ะ

             Baby Lips นี้ออกขายมายาวนาน มีหลายไลน์ด้วย แต่ละไลน์ออกสีเข้มอ่อนต่างกันไป  พี่แป้งเคยลองใช้หลายอันเหมือนกัน แต่ที่เหลืออยู่อันสุดท้ายคือสีนี้ electro pop pink shock เป็นลิปบาล์มมีสีที่ค่อนข้างชัด เนื้อลิปดูแข็งแต่ฉ่ำๆ  ทาแล้วปากก็ฉ่ำๆ หนึบนิดนึง ชุ่มชื้นดี มีความมันวาวสูง ไว้ทาวันสบายๆ ที่ไม่ได้แต่งหน้า  หรือไว้ทาก่อนลงลิปสีนู้ดที่ซีดป่วยเกินไป   
 ปี 2020 นี้ยังเห็นมี Baby Lips ขาย แต่ไม่เห็นรุ่นที่เอามารีวิวนี้แล้วค่ะ  

             อันนี้แปลกนิดคือเป็นลิปตัวโปรดของพี่สาวพี่แป้ง ขณะที่พี่แป้งเองลองยี่ห้อนั่นนี่ไปเรื่อยๆ พี่สาวเค้าใช้ตัวนี้มาตลอดและยาวนานมากๆ  พี่แป้งเลยได้มีโอกาสหยิบของพี่มาปาดบ่อยๆ (แหะๆ นิสัยไม่ดี ความจริงไม่ควรใช้ลิปร่วมกับคนอื่นนะคะ)   ถ้าจำไม่ผิดคือระหว่างนั้นมีการเปลี่ยนแพ็กเกจด้วย  ตัวเนื้อลิปค่อนข้างแข็ง ไม่มีสีไม่มีกลิ่นไม่มีรสใดๆ  ทาแล้วให้ความชุ่มชื้นระดับนึงเลย และไม่ทิ้งความมันวาว ไม่เหนียวหนึบปาก  พี่แป้งว่าหนุ่มๆ หรือคนที่ไม่แต่งหน้าน่าจะชอบตัวนี้นะคะ   ตัวที่ถ่ายรูปนี้ไปซื้อมาเป็นของตัวเองแล้วค่ะ แอร๊ยย 
 
             สีผึ้งในตำนานของห้องโต๊ะเครื่องแป้ง  ถ้าใครเล่นห้องแป้งมาอย่างยาวนานคงนึกออกว่าสมัยนึงสีผึ้งฮิตมากกกก  มีการตามหาแหล่งขาย มีกระทู้แจ้งพิกัด มีการเอามารีวิว  และสาวๆ ห้องแป้งก็เริ่มกวนสีผึ้งกัน  สำหรับยี่ห้อแม่เลียบนี้พี่แป้งจำได้เลยสมัยนั้นต้องหาจากร้านสังฆภัณฑ์หรือแผงขายหมากพลูเงี้ย  แต่ปัจจุบันซื้อง่ายมาก มีขายตามร้านเครื่องสำอางมัลติแบรนด์แล้วจ้า  หลายคนได้มาอาจจะช๊อคกับกลิ่น คือกลิ่นโบราณมาเลย แต่บางคนอาจจะชอบกลิ่นแบบนี้นะ สัมผัสเวลาใช้คือจะเหนียวขั้นสุด หนีดๆ หนึบๆ ปาก ก็คือไม่สบายปากแหละรวมกับเรื่องกลิ่นด้วยเลยใช้ไม่รอดสักครั้ง(ซื้อมาลองหลายครั้งนะเออแต่ไม่รอดสักที) 
สีผึ้งเนื้อทอง
             ในช่วงยุคสีผึ้งในตำนาน ก็มีเพื่อนสมาชิกห้องโต๊ะแป้งยุคดั้งเดิมได้มีการพัฒนาสูตรสีผึ้งทาปากของตัวเองต่อยอดจนเป็นแบรนด์สีผึ้งคำน่อยในปัจจุบัน   พี่แป้งเองมีความหลังกับแม่เลียบเนอะ ยังอยากใช้สีผึ้งอยู่ ก็ไปซื้อคำน่อยมาลองใช้  สัมผัสของคำน่อยเนื้อทองคล้ายกับแม่เลียบค่ะ ในความหนืดและหนึบ แต่รู้สึกว่าจะไม่เหนียวขนาดแม่เลียบนะ และที่สำคัญคือกลิ่นดีใช้ง่ายกว่ามากๆ  แต่ก็แลกมาด้วยราคาที่ต่างกันพอสมควร ให้ผลดีกับปากที่แห้งแตกลอกเป็นแผ่นๆ มากกกกก (อาการนี้พี่แป้งเป็นบ่อยเวลาทาลิปแมทบางตัว) ด้วยความหนึบๆ พี่แป้งก็จะใช้แต่ตอนกลางคืนค่ะ  

สีผึ้งแดงดาหลา
             สีผึ้งที่มีสีออกแดงค่อนข้างชัด ปกติลิปบาล์มอื่นๆ ที่มีแบบสีและออริจินอล ส่วนใหญ่พี่แป้งจะชอบตัวออริจินอลมากกว่า แต่สีผึ้งคำน่อยพี่แป้งชอบแดงดาหลามากกว่าเฉยเลย รู้สึกว่าหนึบน้อยกว่า สบายปากกว่า(อาจจะคิดไปเองอีกแล้ว แต่คือทากลางวันได้ ส่วนเนื้อทองไว้แค่กลางคืนพอ)  ทาเดี่ยวๆ ก็สีสวยปากดูแดงระเรื่อ  หรือจะทาเป็นรองพื้นทับด้วยลิปแมทสีนู้ดอันนี้พี่แป้งทำบ่อยมาก เพราะลิปแมทบางตัวมันแห้งไป  ลงตัวนี้ก่อนก็ชุ่มชื้นกันไปยาวๆ 

             อารมณ์คล้ายกับเภสัช คือราคาไม่แพง ยิ่งซื้อจากอินเดียราคาก็เท่าเภสัชเลยค่ะ ตอนพี่แป้งไปอินเดียก็ซื้อมาเยอะมากเป็นของฝาก แล้วก็ใช้เองวางไว้ตรงนู่นนี่ให้หยิบใช้ง่ายๆ  มาในหลอดบีบๆ ป้ายๆ เนื้อสัมผัสเหมือนครีมๆเจลๆ ที่ค่อนข้างเหลว  ทาแล้วออกไปทางมันวาว ไม่ค่อยทน ต้องทาซ้ำค่อนข้างบ่อย ความชุ่มชื้นสำหรับพี่แป้งไม่เห็นผลเท่าไหร่ แอบเม้าเพื่อนตอนไปอินเดียเหนือเจออากาศหนาวจัดหน้าลอก เพื่อนพี่แป้งเอาลิปตัวนี้มาทาแทนครีม  หน้าหายลอกด้วยนะเอ้า  >,<   (ไม่แนะนำให้ทำตาม) 

             เคยเป็นลูกรักในอดีตเช่นกัน ซื้อมาลองทุกรุ่น แต่ชอบที่สุดก็แบบกระปุกกลิ่นธรรมดาเท่านั้น ส่วนตัวไม่ค่อยชอบกลิ่นเชอรี่นี่ แต่บางทีหาไม่ได้ (จำได้ว่าช่วงนึงกลิ่นธรรมดามีความหายาก) พี่แป้งก็จะซื้อเชอรี่มาแก้ขัด สุดท้ายก็ใช้ไม่หมด เหลือเชอรี่ไว้เป็นอนุสรณ์ถึงทุกวันนี้  ตัวลิปในกระปุกก็จะข้นๆ หนักๆ ทาแล้วจะออกมันนิดนึง ให้ความชุ่มชื้นดีมาก ที่สำคัญคือทาแล้วเย็นปากมากกกก แต่พี่แป้งไม่แพ้ตัวนี้นะ (แอบแพ้ลิปที่ทาแล้วเย็นบางตัวค่ะ)  ล่าสุดเห็นมีสตอร์เบอรี่ด้วย แต่ยังไม่เคยลองค่ะ 

             ตัวดังตัวเด็ด อันนี้คือต้องมี น่ารักมาตั้งแต่ตัวแพกเกจละ มีออกมาหลายรุ่นหลายสี น่ารักทุกสีเลยงื้อออ พี่แป้งเลือกตัวที่ออกสีเยอะหน่อย แต่ก็ไม่ได้ออกเยอะมาก งงมั้ย หมายถึงสี Raspberry นี้ค่อนข้างเข้มเมื่อเทียบกับสีอื่นในไลน์เค้าค่ะ แต่ก็ไม่ได้ออกสีชัดมากอะไร ออกแนวชมพูเรื่อๆ  มีความคุณหนูคิวท์ๆ ประมาณนั้น ทาเดี่ยวได้  กลิ่นหอมอ่อนๆ  เนื้อสัมผัสคือดี ใช้แล้วรู้สึกดี ทาแล้วปากนุ่มชุ่มชื้นดีมากจริงๆ  หมดเร็วดีด้วย ดีทุกอย่าง  ไม่ดีอย่างเดียวคือราคาเนาะ  >,< 
             ตอนที่ออกมาใหม่ๆ พี่แป้งกรี๊ดตัวแพกเกจมากๆ ในไลน์นี้ลิปแต่ละสีตัวปลอกก็จะสีต่างกันค่ะ แล้วคือสวยทุกอันอยากจะซื้อทั้งเซ็ตมาวางเรียงแล้วนั่งมอง สำหรับ  Orgasm ที่พี่แป้งสอยมานี้ทุกคนรู้จักกันดีอยู่แล้ว ทาแล้วสีคือสวยน่ารัก ปากดูอวบอิ่มสุขภาพดี มีประกายชิมเมอร์นิดหน่อย ออกแนววาวๆ โกลว์ๆ ตามชื่อเลย สีไม่ได้ออกชัด ให้ความชุ่มชื้นใช้ได้ แต่ถ้าไปกินอะไรก็แอบหลุดอยู่น้า 
             อันนี้อาจจะไม่เรียกลิปบาล์มเนอะ นางเป็นลิปสลีปปิ้งมาสก์ ก็คือใช้ตอนนอนนั่นเอง สัมผัสมีความหนืด หนึบ เหนียวอย่างที่สุด ก็คือโบกแล้วนอนไปเลยเท่านั้นไม่เหมาะกับใช้ระหว่างวันเลย แต่เคยมีคนบอกว่า ใช้มาสก์ตอนเช้าแปบนึงแล้วเช็ดออกก็พอได้นะ ส่วนตัวพี่แป้งยังไม่เคยลอง  ใช้แต่กลางคืนแหละ บางคนอาจจะไม่ชินกับความเหนียวๆ อาจถึงขั้นนอนไม่ได้  แต่ตื่นมานู้มมมมมากกกก แบบนุ่มจริง นุ่มสุด ชุ่มชื้นดีมาก  ช่วงปากแห้งลอกแตกหนักๆ หรือเป็นขุย ตัวนี้ก็คือช่วยได้ดีมากเลย กลิ่นหอมอ่อนๆ ด้วยค่ะ  
 
             ได้ลองด้วยความบังเอิญ เพราะไปเที่ยวญี่ปุ่นแล้วทริปนั้นดันลืมลิปบาล์ม เลยไปหาด่วนๆ จากในร้านสะดวกซื้อ ปรากฏว่าชอบมากเลยค่ะ  จบทริปเลยสอยมาอีกหลายอัน ใครไปก็จะฝากแต่ลิปอันนี้  มีหลายสีหลายสูตร พี่แป้งได้ลองหลายสี แต่ก็ชอบสีฟ้าที่สุด ไม่มีสีไม่มีกลิ่น  เนื้อสัมผัสบางเบา ทาแล้วเย็นนิดๆ  ไม่เยิ้มไม่มัน แต่ให้ความชุ่มชื้นขั้นสุด แม้จะอากาศหนาวๆ ปากแห้งแตกเป็นแผ่นก็รอด แต่กลิ่นจะตุ่ยๆ หน่อยนึง 
                                                                                                            
 
             จบแล้วน้ากับลิปบาล์มที่เจอในกรุและที่ใช้อยู่ปัจจุบันนี้  จริงแล้วจะมีอีกหลายแบรนด์ที่ลองใช้แล้วก็ไม่ได้ซื้อซ้ำ หรือมีคนให้มาบ้างซื้อมาฝากบ้าง จำความรู้สึกไม่ได้แล้วก็มี  เลยไม่ได้เอามาเล่าให้ฟังเนอะ  อีกเรื่องนึงที่พี่แป้งตั้งข้อสังเกต คือพี่แป้งเป็นคนที่ปากแห้งแตกลอกบ่อยๆ จนคิดเอาเองว่าไม่ถูกกะลิปบาล์มที่ใช้  เอาแต่เปลี่ยนลิปบาล์มจนลืมมองว่า  บางทีตัวปัญหาจริงๆ ก็คือลิปสีจ้า ลิปแมทเนี้ยตัวดีเลย(บางตัวนะไม่ใช่ทุกตัว)  แล้วพี่แป้งก็คือชอบใช้ลิปแมทเนอะ ปากแห้งลอกวนไป กลางคืนบำรุงมาดี๊ดี กลางวันปากลอกอีกละ ก็ต้องสังเกตว่าลิปสีตัวไหนทำปากแห้งแตกลอกก็ต้องตัดใจเลิกใช้นางไปแม้จะสีเริ่ดสุดๆ  แล้วก็ดื่มน้ำเยอะๆ ด้วยนะอันนี้สำคัญมากเลยฝากไว้ด้วยจ้า