หลังจากปรับปรุงที่นั่งผู้โดยสาร ทริปนี้ไม่ต้องการทดสอบอะไรเป็นพิเศษ ผมแค่อยากท่องเที่ยวสไตล์ทัวริ่งแบบไม่ต้องปั่น มีร่มกันแดดได้ชื่นชมธรรมชาติสองข้างทาง ได้พูดคุยกับคนท้องถิ่น และได้ถ่ายรูปสวย ๆ  คือเป้าหมายของทริปนี้ 
เราออกเดินทางบ่ายวันเสาร์ ถึงที่พักเย็น รีบนำข้าวโพดจากท้ายรถมาประกอบ ที่พักเราชื่อ "บ้านบล รีสอร์ท"
เราคิดตารางกันคร่าว ๆ ให้ข้าวโพดพาเราลัดเลาะไปตามเส้นทางริมแม่น้ำเพชรจนถึงวัดเขาตะเครา แล้วก็กลับ
ระยะทางประมาณ 30 กิโล

ดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับข้าวโพดตาม link นี้ครับ
ข้าวโพดทดสอบ 200 กิโล  https://ppantip.com/topic/39951559
ข้าวโพด จักรยานพลังงานแสงอาทิตย์ https://ppantip.com/topic/39885049
ข้อมูลที่พัก บ้านบล รีสอร์ท https://www.facebook.com/baanbonresort/


เย็นวันที่ 11 เราไปถึงที่พัก "บ้านบล รีสร์อท" คุณบลเจ้าของต้อนรับเราอย่างเป็นกันเอง ด้วยวัยที่ไม่ต่างกันมาก และมีหลายอย่างที่ชอบเหมือนกันทำให้เรา 3 คนนั่งคุยกันนานก่อนที่จะเอา ข้าวโพดลงจากหลังรถ มาประกอบ  คุณอุบลแนะนำที่เที่ยวหลายที่ 

 
คุณอุบล เจ้าของรีสอร์ท พาชม (อวด)สวนแคคตัส 


พื้นที่รีสอร์ท ดูสวย สะอาดตา

ประกอบข้าวโพดเสร็จ เตรียมทดสอบ วิ่งไปที่สะพานปากอ่าว ก่อนพรุ่งนี้จะวิ่งยาว 

เราวางแผนกันคร่าว ๆ ตามเส้นทางเรียบคลองไปกลับ วัดเขาตะเครา 30 กิโล


ข้าวโพดวิ่งขึ้นสะพานปากอ่าว บางตะบูนได้

วิว บางตะบูน บนสะพาน มองไปทางทิศตะวันตก หลังพระอาทิตย์ตกแล้ว

ถ้าจำไม่ผิด ยอดเขาแหลม ๆ ที่เห็นเรียกว่าเขาอีโก้ เพื่อนสมัยเรียนบอกว่า เรือที่วิ่งเข้าฝั่งจะเห็นยอดเขาลูกนี้ก่อน เป็นเหมือนประภาคารที่ให้เรือประมงรู้ว่ากำลังจะถึงฝั่งแล้ว 


ไม่แน่ใจว่า เค้าเรียกคลองไหหลำหรือ แม่น้ำเพชร แต่อยู่ระหว่าง วัดคุ้งตำหนักกับวัดเขาตะเครา เป็นลำน้ำที่ขนาบข้างด้วยป่าจาก ดูสงบ สวย ถ้าฟ้าเปิด มีแสงสักหน่อยน่าจะสวยกว่านี้

อีกช่วงหนึ่งระหว่างทาง 

ร้านอาหารที่เป็นเรือจอดอยู่ปากอ่าว หลังจากเดินทางกลับ เราแวะทานอาหารค่ำกันที่นี่

เส้นทางบางช่วง จะเป็นนากุ้ง ที่ปล่อยทิ้งร้าง มีแต่น้ำเต็มไปหมด  ดูเหมือนทะเลสาบ


สองตัวนี้เราพบโดยบังเอิญ  ตอนแรกดูท่าไม่เป็นมิตร แต่ให้ของกินไปนิดหน่อย เดินตามเลย

ที่จริงเราได้พบผู้คนอีกหลายคนและรู้เรื่องเล่าที่คนพื้นที่เล่าให้เราฟังอีกหลายเรื่อง
-พี่สองคนที่ออกกำลังกายที่เชิงสะพานปากอ่าวเล่าเรื่องโรงเรียนเก่าแก่อายุร้อยกว่าปีที่มีเรื่องเหลือเชื่อให้เราฟัง
-คนเก็บหอยลายที่ปากอ่าวที่ระบายเรื่องราคาหอยตกต่ำ
-เด็กหนุ่มสองคนที่ปั่นจักยานผจญภัยตามหลังเรามา บอกเราว่าถ้าโตจะมีจักรยานเหมือนกับเราหรือดีกว่าเพื่อที่จะได้ท่องเที่ยวไปได้ไกลกว่านี่
-พี่ขายของชำเล่าเรื่องราวของเรือตาเปรวที่วิ่งอยู่ปากอ่าวรับส่งนักท่องเที่ยวตามร้านอาหาร 
-ชาวบ้านแสมไช ที่ร้านก๊วยเตี๋ยว คุยเรื่องลูกสาวที่เป็นเด็กเที่ยว ท้องไม่มีพ่อแล้วเอาหลานมาให้เลี้ยง ก๋วยเตี๋ยวที่นั่นราคาชามละ 20 บาท แถมข้าวเปล่าฟรี 
ผมว่านี่แหละ สเน่ห์ของจักรยานท่องเที่ยว