สวัสดีค่ะ เรากับแฟนคบกันมาเกือบ 6 เดือนแล้ว เรียกว่าเราคุยกันแค่แปปเดียวแล้วคบค่ะ

เราคิดว่ามันใช่เวลาก็ไม่จำเป็น คุยกันประมาณเดือนนึงก็คบกันค่ะ

ในตอนแรกมันดีมากเลยค่ะ เรามีไลฟ์สไตล์ตรงกันทุกอย่าง แถมเค้ายังมรทัศนคติที่ดีมากด้วย

เราชอบเค้ามาก จนมันพัฒนามาเป็นรักเลยค่ะ แต่ช่วงหลังๆนี้เหมือนหมดโปรค่ะ

จากที่เค้าเคยให้เราเต็มร้อย ตอนนี้การแสดงออกของเค้าคือไม่ถึง 10 เลยค่ะ

เราไม่รู้ว่าเค้ารักเราเหมือนเดิมมั้ย แต่การแสดงออกของเค้ามันน้อยลง ส่วนตัวเราไม่อยากงี่เง่าใส่ค่ะ เพราะเราเคยปรึกษาเพื่อนของเค้า เพื่อนเค้าบอกว่าเค้ามีโลกส่วนตัวอยู่ประมาณนึง เราก็โอเค เข้าใจได้ค่ะ

แต่หลังๆนี่มันไม่ใช่เลย วันนึงมี 24 ชม. เราคุยกันไม่ถึงชม.ด้วยซ้ำ

เค้ามาปรึกษาเราว่าเครียดเรื่องเรียน เราก็อยากเป็นที่พักเหนื่อยของเค้า แต่เหมือนเราจะมองข้ามความรู้สึกตัวเองไปมาก

เราเจ็บปวดใจทุกครั้งที่รอเค้าตอบ บางทีเค้าไม่อ่านไม่ตอบเลย นานสุดคือ 13 ชม.

เราพยายามทำความเข้าใจ แล้วไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนบอกว่าเราใจดีจนลืมคิดถึงตัวเองไป

เราบอกก่อนเลยว่าเราเป็นคนไม่ชอบความเจ็บปวดมากๆ ถึงขนาดที่เราไม่ยอมฝึกปั่นจักรยานเพราะกลัวล้ม

เรารู้ว่าใครๆก็กลัวเจ็บค่ะ เราอาจจะเวอร์เอง แต่เราทรมาณมากเวลาเจ็บปวดทั้งทางกายหรือใจ

แต่ตอนนี้เหมือนเรากำลังกอดเอาความเจ็บปวดไว้ เราคิดหนักมากว่าจะเอายังไง

เรารักเค้ามากแต่เราก็เจ็บมากเหมือนกัน เราไม่รู้เลยว่าจะเลิกหรือจะทนเจ็บต่อไป เผื่อเค้าจะปรับบ้าง

ขอแทรกนิดนึง คือเราเคยบอกเค้าไปหลายหนอยู่ว่าเวลาเรารอเค้า เราเสียใจ เราเจ็บ เค้าบอกว่าจะปรับ จนสุดท้ายมันก็วนกลับมาลูปเดิม

แล้วที่เค้าหายไปบ่อยๆ ไม่ค่อยตอบแชท ไม่ค่อยมีเวลาให้ ก็เป็นมาเดือนกว่าๆแล้ว

เราเคยทนไมไหวจนระเบิดออกมา สุดท้ายก็จบที่เค้ายอกจะปรับ

เรารู้ว่าทุกคนต้องมีเวลาส่วนตัวเป็นของตัวเอง แต่เรากับแฟนคุยกันแค่ชม.นึงเองค่ะ จากเวลาทั้งหมดที่มี

เราคิดว่าถ้าเค้ายังไม่พร้อมจะมีเรา เราควรจะเลิกกันไปเลยดีมั้ย

ทั้งๆที่คิดแบบนั้นแต่เราก็ทำใจปล่อยเค้าไปไม่ได้จริงๆค่ะ อยากรู้ว่าถ้าเป็นคุณจะทำยังไง

ขอบคุณนะคะ