ผมคบกับแฟนมา 2ปี 4เดือน
แล้วก็เลิกกันช่วงโควิด เพราะการเดินทางครับเราเป็นคู่รักต่างภาค
เจอกันปีละครั้ง มาติดโควิดก็น้อยใจทะเลาะกันบ่อย จนเลิกลากันไปไม่ใช่เพราะมีคนอื่นแน่นอน
หลังเลิกกันไป ผมกับเขาก็ไม่เคยติดต่อกันอีกเลย จนผมอยู่คนเดียวร้องไห้น้อยลง
จนเมื่อ 2 วันก่อน เพื่อนผมโทรมาบอกว่าแฟนเก่าให้โทรหาหน่อย 
ผมก็เลยโทรกลับไปเขาก็ร้องไห้ แล้วก็คุยกับผมว่าพ่อเขาเสียหลังจากที่เลิกกัน
แล้วหลังจากพ่อเสีย แมวที่รักสุดใจที่อยู่หอด้วยกัน24 ชมก็มาเสียตามไปอีก
เขาขอร้องให้ผมอยู่เป็นเพื่อน ขอร้องให้ผมอยู่รับฟังเขา
ผมก็ได้แต่รับฟัง แล้วก็เสียใจกับเรื่องครอบครัวเขา ผมทนอยู่ได้ครับ ผมรับฟังเขา
โทรค้างไว้อะไรเหมือนเดิมทุกอย่าง ผมก็ถามเขาว่าไหวไหม ให้ผมไปหาไหม
ตอนแรกเขาก็บอกว่าไม่เป็นไร คุยไปสักพักก็บอกว่าถ้าว่างเมื่อไหร่ก็ค่อยมาก็ได้
ผมก็โอเคคิดว่าจะไป คุยไปสักพักเธอก็เริ่มคุยกับผมแบบยิ้มบ้าง มีความสุขบ้าง
ผมเลยถามเธอว่า เธอยังรักผมไหม เธอยังอยากให้ผมดูแลเธออยู่ไหม 
เขาตอบผมแค่ว่าเขาอยากเป็นเพื่อนกับผม ไม่อยากเป็นแฟนกันอีกแล้ว
ผมน้ำตาตกอีกรอบ อยู่กับเขาด้วยสถานะยังรัก ยังอยากดูแล แต่เขาไม่เคยอยากจะกลับมาคบกันเลย.