เริ่มเลยนะคะ แฟนติดเกมส์มาก ติดจนไม่รู้จักการแบ่งเวลาว่าตอนนี้ตอนนั้นควรทำอะไร เล่นเกมจนดึกดื่นทุกคืน ทั้งที่ก็ต้องออกไปทำงานตั้งแต่เช้า ตอนกลางคืนไม่อยากจะนอน ตอนเช้าไม่อยากจะตื่น 100% ในชีวิต ให้เกมส์ไปแล้ว 70% ยังดีที่กินข้าวอาบน้ำ เราเข้าใจนะคะเข้าใจมากเลยด้วยไม่เคยห้ามเล่นเลยรู้ว่ามันคือการพักผ่อน ผ่อนคลายสมองของเค้าค่ะ แต่เค้าไม่แบ่งเวลาทำอย่างอื่นเลย เราพยายามจะเอนจอยกับเกมส์ของเค้านะคะ ประมาณว่าพยายามจะหัดเล่นด้วย ถามเค้าว่าอันนี้คือไร เล่นยังไง แต่เค้าก็ไม่ค่อยได้บอกเพราะโฟกัสกับเกมส์ที่เล่นอยู่ โดยส่วนตัวแล้วเราไม่ค่อยเล่นเกมส์มั้งเลยไม่เข้าใจหรอคะว่าเสพเกมส์เข้าเลือดนี้เป็นไง เราไม่ได้โลกสวยจ๋านะทุกคน เราเข้าใจหัวอกคนเล่นเกมส์นะ แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไม เค้าถึงคิดไม่ได้ว่า พรุ่งนี้มีงานต้องทำ มันควรพอแล้วมั้ยมันเกินไปมากๆ พยายามจะรับปัญหานี้ไว้นะคะ แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะหงุดหงิดอะค่ะ เข้าใจเราหน่อยนะคะเราไม่ได้แอนตี้อะไรเลยนะเพียงแต่อยากให้เค้ารู้ว่าบางทีก็ควรรู้จักเวลามั้ย อย่างที่บอกไปว่ายังดีที่กินข้าวอาบน้ำ ถ้าเอาจริงๆนะคะ ตอนกินข้าวก็เล่นค่ะ มือนึงถือช้อน มือนึงถือจอยเกมส์ คุณพระอะไรจะปานนั้น  พักหลังดีขึ้นนิ๊ดนึงเพราะเราหักดิบ บอกจะกินก็วางเกมส์ ถ้าจะเล่นก็ไม่ต้องแดรก หัดทำอะไรเป็นอย่างๆ  เราพูดจนเราเลิกพูด เราเบื่อ เบื่อมาก ทำไมชีวิตดูไม่คิดถึงอะไรเลย มองแค่ว่าตอนนี้จะทำสิ่งๆนี้เท่านั้นหรอ เห้ยแล้วจะใช้ชีวิตกับใครได้อะ เล่นไม่แคร์คนรอบข้างบ้างเลยงี้อะ ขอบคุณที่รับฟังปัญหาจนจบนะคะแค่อยากระบายขอบคุณมากค่ะ.