SHANGHAI - ไดอารี่ 31 วันในเซี่ยงไฮ้ [Part 2]

31 DAYS DIARY IN SHANGHAI [Part 2]
หากพูดถึง ประเทศจีน เชื่อว่าทุกคนจะต้องรู้จักและมีมุมมองที่ต่างกันออกไป ซึ่งอาจมาจากคำบอกเล่า สิ่งที่ได้พบเห็นกับตัว 
หรือสิ่งที่คิดเอาตามคำว่า “จีน” 
ดังนั้นขอให้เปิดใจก่อนสักนิดเพราะสิ่งต่อไปนี้เป็นอีกมุมมองหนึ่งที่เราอาจไม่เคยรู้มาก่อนก็ได้
สวัสดีค่าาาา ขอต้อนรับสู่ตอนที่สอง 
กลับไปอ่านกระทู้แรกได้ที่ https://ppantip.com/topic/40053802/
ฝากเข้าไปกดติดตามเพจด้วยน้าา https://www.facebook.com/Lostinsideaworldofmyown/
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
Day 9
วันนี้เป็นวัน Free time นัดกันไป English Village เป็นเมืองที่สร้างออกสไตล์อังกฤษชื่อว่า Thames คือเป็นหมู่บ้านเลย สวยมาก กว่าจะไปถึงก็ไกลเหมือนกัน เพราะว่าอยู่นอกเมือง นั่งทั้ง Metro รถเมล์ และเดินเข้ามาอีก ด้านในมีโบสถ์หลังหนึ่งสวยมาก กว้างมาก ร้อนมาก แถมคนมาถ่ายพรีเวดดิ้งกันเยอะมาก ราคาของกินก็ไม่ได้แพงมากเท่าไหร่ เรทปกติทั่วไปเลย ทำไมถึงรู้ว่ากว้างมากน่ะหรอ เพราะว่าเดินหลงหาทางออกไม่เจอ 5555 สุดท้ายเดินไปเจอคู่บ่าวสาวเลย เย้ แสดงว่ามาถูกทางแล้ว
ด้านในมีพิพิทธภัณฑ์สองแห่ง(อาจมีมากกว่านี้ก็ได้) ที่นี่มีพิพิธภัณฑ์เยอะจริงๆ เดินแวะเข้าไปเกี่ยวกับศิลปะ อีกที่หนึ่งเป็นโมเดลเมืองต่างๆ และกำลังมีการแข่งขันดีดพิณจีนอยู่ใน Hall ด้วย คงนึกภาพออกแล้วว่าที่นี่กว้างใหญ่ไพศาลแค่ไหน อ้อ ที่นี่มีแม่น้ำไหลผ่านด้วยนะ เพราะเดินหลงออกริมแม่น้ำถึงสองครั้ง ไปเจอภัทตราคารกลางน้ำ สุดท้ายต้องเข้าไปศูนย์บริการนักท่องเที่ยวถามหาทางออก รู้ว่าว่ามาแล้วหลงจนคุ้มจริงๆ ฮ่า
ขากลับมีเวลาเหลือ เลยไปลงที่สถานี Tianzifang เป็นแหล่งของฝากสไตล์จีนๆ คนส่วนใหญ่ก็จะต้องมาช้อปกันที่นี่เลยจ้า ต่อราคาได้ด้วยนะ555 แนะนำว่าเดินเช็คราคาสักรอบหนึ่งเพราะแต่ละร้านราคาไม่เท่ากัน ถ้ารีบซื้ออาจจะเศร้าได้เพราะเจอร้านที่ถูกกว่า 55 
อันนี้คือเดินเล่นอยู่ เจอเซเว่น เป็นต้องถ่ายเลยค่ะ ไปเป็นเดือนเจอเซเว่นแค่ 2-3 ที่เท่านั้นเอง
เดินวนไปวนมาเจอพิพิทธภัณฑ์อีกแล้วค่า เกี่ยวกับเครื่องแก้วที่เอาไว้ตกแต่งบ้าน สวยมากและแพงมาก บางอันราคาถึงแสนบาทเลยก็มี มีป้ายเขียนว่า Don’t touch โอ้โหหห ราคาขนาดนี้ไม่มีใครกล้าจับหรอกค่า จะเดินผ่านยังต้องเดินเบาๆอยู่เลย ฮ่า กลับห้องมาแบบอ่อนล้าสุดๆ เดินเกินหมื่นก้าวทุกวัน อยากจะนวดแผนไทย เพื่อนบอกจะมานวดทำไมที่นี่ ต้องนวดที่ไทยสิ ก็อยู่ไทยไม่ได้เดินหนักขนาดนี้นี่นา 
Day 10
วันนี้มีโปรแกรมไปเยี่ยมบ้านคนจีนที่เป็นอยู่จริงๆ ได้มาเยี่ยมชมสถานที่แห่งหนึ่งเป็นสถานที่สำหรับผู้สูงวัยที่เกษียณอายุมาทำกิจกรรมร่วมกัน เป็นเหมือน Day care service ที่เคยอ่านเจอของประเทศญี่ปุ่น จะบอกว่าเป็นบ้านพักคนชราก็ไม่เชิงนะ เพราะด้านในมีกิจกรรมเยอะมาก ทั้งเล่นดนตรี เล่นกีฬา วาดรูปจีนๆ มีโรงหนัง โรงพยาบาล ห้องสมุด สนามกีฬา เล่นปิงปองกันเซียนมาก มีครบทุกอย่างภายในนั้น และการทำกิจกรรมต่างๆก็ฟรีทุกอย่าง!! คือดีมากๆ มีสมาชิกทั้งหมด 9,000 กว่าคน ทุกๆคนดูน่ารักมากและดูดีใจมากๆที่มีเด็กๆมาเยี่ยม กำลังคิดอยู่ว่าถ้าแก่มาจะมาทำกิจกรรมอะไรแบบนี้แก้เหงาบ้าง แต่ก็คิดอยู่ว่าที่ไทยจะมีอะไรแบบนี้กับเค้าได้บ้างรึป่าว คงต้องรอไปอีกหลายสิบปี หรือไม่ก็มีรัฐบาลที่พร้อมส่งเสริมสวัสดิการมากกว่านี้ 55555TT555555 ได้รู้ภาษาท้องถิ่นเซี่ยงไฮ้ด้วย สวัสดี (你好) = หนงโห่ว, ลาก่อน(再见) = จ้ายเว่ย ทริปนี้สนุกมาก ได้เปิดหูเปิดตาดูการดำเนินชีวิตประจำวัน เห็นถึงความใส่ใจประชาชนของสังคมสูงอายุบ้านเค้า 
หลังจากนั้นก็ไปต่อที่ Nanjing road นี่เป็นครั้งที่สามที่มาที่นี่ในรอบอาทิตย์กว่า แต่ครั้งนี้มาตอนกลางคืน หลังจากส่งนูร หญิงสาววัยสิบเจ็ดจากโมรอคโคที่รักในการช้อปปิ้งเป็นชีวิตจิตใจ ไปยังย่านที่มีห้างเรียงรายและช้อปแบรน์ต่างๆ ก็เดินข้ามถนนไปดูวิวที่ The Bund วิวตอนหลางคืนก็สวยไม่แพ้ตอนกลางวันเลย แสงสีความศิวิไลซ์ ผู้คนมากมายเดินขวักไขว่กันอย่างเร่งรีบ หลังจากที่ได้ภาพเซลฟี่ที่พยายามเบียดคนหกคนลงไปในเฟรมเดียวกันพร้อมติดวิวตึกไข่มุก ก็รีบเดินทางกลับก่อนที่ Metro จะปิด

เดี๋ยวมาต่อในคอมเม้นท์นะคะ
ฝากไปตามการเดินทางอื่นๆได้ที่ https://www.facebook.com/Lostinsideaworldofmyown/
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่