คือบ้านเราไม่ได้อยู่ในซอยนั้นนะคะ แต่ว่าเเม่กับพ่อเราขายของในนั้นเราก็เลยจะใช้ชีวิตอยู่แต่ในนั้นแล้วก็สนิทกับเด็กในนั้นด้วยหลายๆคนส่วนบ้านเราก็จะกลับพร้อมพ่อกับแม่ตอนกลางคืนค่ะ เราก็เล่นกับเด็กพวกนั้นมาตั้งแต่เด็กเลย เเต่ด้วยเราโตสุดแล้ววัยเรากับเขาก็ห่างกันไม่ได้น้อย พอเราเข้าวัยรุ่นเราก็เริ่มอยู่บ้านแต่ก็มีแวบไปแวบมาที่ร้านบ้าง ก็เจอเด็กคนนั้นนะคะ แต่พอเราขึ้นมาม.4 เหมือนกับว่าแม่ก็มาเล่าให้ฟังว่าเขาหายไปอะไรอย่างงี้ ไม่ค่อยเจอหน้า เราก็คิดว่าเขาอยู่แค่ในย้านรึป่าวเลยถามแม่ แม่ก็บอกว่าเขาย้ายไปอยู่กับป้าอีกคนนึง คือเด็ดคนนี้มีป้าสองคนนะคะ เราก็เลยอ๋อ แต่ก็ไม่ได้อะไร วันต่อมาแม่ก็เล่าให้ฟังว่าป้าคนที่อยู่ด้วยที่ส่งไปอยู่กับป้าอีกคนนึงอ่ะค่ะ ตะโกนทั่วซอยเลยว่าเด็ดคนนั้นสบายแล้วมีเสี่ยเลี้ยง ตอนแรก้ราก็ไม่เชื่อหรอกค่ะแต่แม่ก็บอกว่าป้าอีกคนทำงานคล้ายๆแม่เล้าขนาดลูกตัวเองยังส่งให้เสี่ยเลยทำไมหลานจะรอด เราเลยอยากจะแบบช่วยแต่เราก็ไม่รู้ว่าน้องเขาเต็มใจไปเองรึป่าว แม่เราก็บอกอย่าไปยุ่งแต่ส่วนตัวเราคิดว่า เด็กที่พึ่งขึ้นม.3หรือม.2(เราก็ไม่แน่ใจ)จะยอมไปจริงๆหรอ เราก็อยากจะช่วยน้องเขาเราควรทำยังไงดีคะ