สวัสดีครับ เข้าเรื่องเลยละกันนะครับ คือผมกับแฟนคบกันมาได้ปีกว่าๆ แฟนเก่าของเค้าที่เลิกกันไปคบกันได้4ปีครับ ซึ่งตอนแรกที่เราคบกัน ผมเคยจับได้รอบนึงครับ แล้วก้เลยจับเข่าคุยกันว่าผมไม่โอเคนะที่เค้าทำแบบนี้ ผมก็ถามว่ายังคิดถึงเค้าอยู่หรอ (ซึ่งตอนนั้นเค้ากับแฟนเลิกกันได้6เดือนละครับก่อนที่ผมจะคบกัน ) คำตอบของเค้าทำเอาผมชาไปทั้งหัวใจ เค้าระบายออกมาด้วยน้ำตาแล้วพูดกับผมว่าใช่ คิดถึงมาก แต่ก็ไม่ได้อยากกลับไป ผมยังคงนิ่งกับคำตอบของเค้า แล้วผมก็จบท้ายเรื่องว่า บล็อกได้มั้ย เราเลือกที่จะอยู่ด้วยกันแล้วอย่าคิดถึงคนอื่นเลย คิดถึงความรุ้สึกของผมบ้าง เค้าตอบตกลงครับว่าจะบล็อก แล้วเรื่องก็จบไปครับ หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรผ่านมาหลายเดือนครับ เห็นว่ายังค้นหา อยู่เรื่อยๆ ก็เก็บความรุ้สึกไว้เรื่อยๆครับไม่พูดออกไป จนมีนอบสอง ผมก็คุยอีก ว่ามันมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว กลับกลายคือผมเป็นคนผิดครับ ผิดเต็มๆ ทะเลาะกัน จนไม่คุยกัน แต่สุดท้ายเค้าก็ง้อผม แล้วผมก็บอกเค้าเหมือนเดิมว่าให้บล็อก แล้วก็จบกันกลับรอบ2 ผ่านมาจนล่าสุด ผมไม่ได้รู้อะไรล่วงหน้าเลยครับ ผมเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วพูดขึ้นมาว่า เธอรักผมจริงๆมั้ย
แล้วเธอก็หันมามองหน้าผมแล้วบอกว่ารักสิ ทำไมถามแปลกๆ  จริงๆผมจะแกล้งเธอเล่นๆครับ ผมเริ่มพูดว่า ทำอะไรไว้รู้นะ แล้วเธอก็หน้าเสียมีอาการไม่พอใจผมอย่างมาก ผมก้เริ่มเอะใจ เราพูดอะไรผิดนะ ก็เลยยิงคำถามต่อเนื่องครับ( เธอมีรหัสเฟสผมแต่ผมไม่มีรหัสเฟสเธอนะ) เลยอำเล่นๆว่าส่องเสร็จก็ลบ คิดว่าไม่รู้หรอ พอจบคำนี้ละครับ โมโหผมหนักมาก แล้วยุ่งอะไรกับกู กูทำเดือดร้อนหรอ ผมก็เลยเถียงกลับว่าแล้วส่องทำไมละ เธอตอบกลับเอาสะหัวใจผมบอบช้ำมากครับเธอตอบว่า มันชีวิตส่วนตัวกู อะไรด้วย ชีวิตกูไม่ต้อง   น่าเบื่อนำลำคาญว่ะ ผมอึ้งกับคำพูดของเค้า ผมไม่โต้ตอบครับ ทำใจและเดินออกมาจากห้อง  ผมควรทำยังไงครับ ผมควรอยู่กับเค้าต่อมั้ยครับ หรือสิ่งที่ผมทำมันผิดจริงๆ หรือจริงๆแล้วเค้าไม่ได้รักผมตั้งแต่แรกครับ