ตอนนี้เราอยู่กับรูมเมทของเรามาเดือนนึงพอดีครับ จากวันเเรก ที่อยู่ด้วยกัน ก็เกิดเหตุการเลยครับ คือผมทำน้ำหกในห้องเรียนรวม เเต่รูมเมทของผม พบหัวหน้าอยู่ ผมเเชทไปบอกเขาว่า ผมทำน้ำหกถ้าประชุมเสร็จเเล้วอ้ะเอาผ้าหรืออะไรก็ได้มาให้หน่อยคือผมออกจากห้องเรียนรวมไม่ได้ ผ่านไปไม่ถึง5นาที เขามาพร้อมกับผ้า เเล้วก็เช็ดให้ด้วยทั้งๆที่เราจะเช็ดเองเเต่เขาบอก "ไม่ต้องเดียวเราทำเอง" ผมก็ถามเขาว่า พบหัว ผอ.เสร็จเเล้วหรอ เขาบอก"เปล่าเราขออกมาก่อนอ้ะเราโดนด่าได้เเต่เราไม่ยอมให้เธอโดนด่า"คือตอนนั้นเราโครตสับสนว่าการกระทำของเขาหมายความว่าไง เขาช่วยเหลือเรามาตลอด เราไม่ต้องทำอะไรเลย เขาทำให้ทุกอย่าง   มาถึงตอนที่เราประสบปันหาหนักมาก หนักถึงขั้นกับเราจะออกเราจะไม่เรียนเเล้วเราจะกลับบ้านเราท้อมากร้องไห้หนักมาก เเต่เขาไม่เคยห่างเราเลยคีกาดจากปกติอยู่ที่เราเขาก็เอาไปเก็บเองเขากลัวเราตะหนีกลับบ้าน เขาอยู่ข้างเราตลอดช่วยหาทางเเก้ปันหาคือเราตันมากกกก เราก็ไม่เคยห่างจากเราอยู่ข้างเราตลอดจนเราผ่านไปได้ด้วยดีเเละสอนความอดทนให้เรามากเลยทีเดียวได้รู้ว่าใครอยู่กับเราใครทิ้งเรา    มาถึงหาสถานที่ปฎิบัติงานจริงเเบบภาคปฎิบัติ หายากมาก เขาก็ช่วยเราอีก ทุกอย่างที่เขาทำให้เราไม่เคยขอไม่กล้ารบกวนเราเเต่เขาเข้าหาเราตลอด

ผลลับคือเราโครตห่วงเขาเลยอ่ะ เเบบไม่ได้ตั้งตัวด้วยซ้ำ
#รอให้เขาขอคบหรือขอเองดี #หรือเเค่ความใกล้ชิด