คือเราคบกับแฟนมาปีกว่าๆค่ะ ตอนนี้อยู่ม.6 กำลังต้องเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัยกัน ก็ค่อนข้างเครียดทั้งคู่แหละค่ะ แต่เขามาขอเลิกกับเราด้วยเหตุผลที่เราจับใจความได้หลักๆสองประเด็นคือ

1. อยากได้อิสระเพราะรู้สึกว่าการที่ต้องมาคอยตอบแชทมากังวลว่าเราจะโกรธจะงอนเขาไหม อยากทำงานอ่านหนังสือได้อย่างเต็มที่ ไม่ต้องมีเราไปกวนใจ (แต่โดยปกติตัวเราเองก็ไม่เคยโกรธอะไรเขาเวลาที่เขาไปทำงานอ่านหนังสืออยู่แล้วค่ะ เพราะเราก็คิดว่าต่างคนต่างก็ต้องมีงานที่ต้องทำ)
2. ไม่อยากให้เราเจ็บ เสียใจ หรือต้องมานั่งร้องไห้เพราะเขาอีกแล้ว

เราเองก็มีงี่เง่าบ้างตามประสาผู้หญิงค่ะ อารมณ์ขึ้นๆลงๆ เช่นถ้าเขาหายไปนานๆ เราก็จะมีแบบ งอนเล็กๆน้อยๆ ไม่ได้ว่าโกรธอะไรจริงจังอ่ะค่ะ แปปเดียวก็หายไปหมดแล้ว

เราเองก็รู้สึกผิดที่เรางี่เง่าไปบ้างค่ะ แต่ตอนนี้เราเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องรู้สึกยังไง เพราะเราไม่เข้าใจว่าเราทำอะไรพลาดไปหรือป่าว

เขาบอกกับเราว่าเขายังรักเรา แต่เขาอยู่ไม่ไหวไม่อยากมาระแวงแบบนี้ เขาขอว่าถ้าต่างคนต่างทีที่เรียนมหาลัยชัดเจนกันแล้วค่อยกลับมาคบกันใหม่ แบบนี้คือการให้ความหวังรึป่าวคะ หรือเขารู้สึกแบบนั้นจริงๆ

ตอนนี้เราทั้งกลัวทั้งเคว้งเลยค่ะ สับสนไปหมด ใกล้จะถึงวันสอบแล้วด้วย เราอยากมีสมาธิอ่านหนังสือด้วยค่ะ ไม่คิดว่าจะมาเจออะไรแบบนี้ ที่ผ่านมาก็รักกันดีมาตลอด มันกระทันหันเกินไปจริงๆค่ะ

ใครมีคำแนะนำอะไรรบกวนแนะนำมาหน่อยนะคะ เป็นคำพูดแทงใจให้มูฟออนเร็วๆก็ได้ค่ะ ตอนนี้สับสนไปหมเดเลย ขอบคุณมากๆค่ะ