จากการที่นางเอกได้คุยกับพระเอกในงานปาร์ตี้ บวกกับย้อนนึกถึงคำพูดและพฤติกรรมของพ่อที่ว่าไม่ว่าจะทำอะไรทุกอย่างขึ้นอยู่กับพระเอก และพฤติกรรมของพระเอกที่แปลก ๆ เช่นการพูดคุยไม่เหมือนในร้านกาแฟ การที่นางเอกย้อนคำพูดที่พระเอกเคยพูดในร้านกาแฟแต่พระเอกทำท่าจำไม่ได้ ทำให้นางเอกคิดออกได้แล้วว่า พระเอกแท้จริงแล้วคือยมทูต มารอรับตัวพ่อไป  นางเอกเห็นพ่อกับพระเอกเดินกันไปสองคนหลังสะพานนางเอกก็พอจะรู้แล้วว่าเวลานั้นมาถึงแล้ว นางเอกดูแล้วเหมือนรับเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นได้แต่ก็เป็นห่วงพ่อเป็นธรรมดา รู้ว่าหลังสะพานนั้นพ่อจะไม่ได้กลับมา  แต่ก็พยายามเดินตามไปที่สะพาน  ตอนที่พระเอกเอกกลับมาคนเดียว นางเอกรู้แล้วว่าพ่อจากไปแล้ว และพอได้คุยกับพระเอกก็รู้ว่ายมทูตที่สิงร่างพระเอกได้จากไปแล้วเพราะพระเอกบอกว่ามึนงง แต่ก็จำคำพูดสุดท้ายที่เคยกับนางเอกที่ร้านกาแฟได้   ตอนจบนางเอกกับพระเอกก็ happy ending

สำหรับนางเอกแล้ว พระเอกไม่ได้เป็นผู้ต้องสงสัยเพราะแกเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว
การจบแบบนี้สำหรับผมถือว่าดีมากแล้วครับ ก่อนจบก็คิดว่าจะเห็นฉากการตายบิลยังไง จะให้วูบไปเฉย ๆ หรือจะให้กระโดดน้ำตาย แต่จบแบบเดินจากไปเฉย ๆ ถือว่าดีมากครับ  ทำให้ไม่เห็นฉากภาพการตาย ทำให้รุ้สึกว่าการตายไม่ใช่เรื่องน่ากลัว เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางที่ยาวไกล