เมื่อผมและเธอได้เจอกันอีกครั้ง

การได้อยู่กะน้องอาร์มิจัง(CBR250RR 
จากที่ก่อนนี้เมื่อปีก่อนนู้นเคยขึ้นงานกับน้องแบบ Indoor ที่สนามช้างมาหนตอนน้องเริ่มรับงานครั้งแรก


ตอนนั้นยอมรับว่ารู้สึกชอบพอน้องไม่น้อย
น้องมีจริตจก้าน ตามที่ควรจะเป็น
เราก็หวดน้องแบบชายกระทาชายกลัดมัน
น้องที่เครื่องเคราเดิมๆ มีดีดดิ้นบ้าง 
แต่ก็ไม่ถึงกับออกอาการให้เราหัวเสีย 
วันนั้นเราจัดกับน้องไปหลายยก 
เรากระแทกคันเร่งอย่างดุดันเท่าที่เราจะทำได้
ณ วันนั้นทุกอย่างมันช่างเร่งรีบ 
เราเสร็จไปหลายรอบ แต่น้องยังต้องรับมือกับชายอีกหลายคน 


...
วันเวลาผ่านไป 
ความประทับใจยังคงติดตรึง 
เรายังคิดถึงน้องอามิจังอยู่เนืองๆ 
อารมณ์ชั่ววูบนึงเราถึงขั้นเคยคิดอยากไถ่ตัวน้องมาครอบครอง แต่มันก็เป็นแค่ฝันลมๆแล้งๆ
น้องอามิจังคงยังไม่ใช่เนื้อคู่ของเรา
เราอาจฝันเกินตัวเราไปไกล
...
ครั้งนี้
มีโอกาสพาน้องอาร์มิจังไป outdoor 
เหมือนวัวเคยขาม้าเคยขี่
รูปร่างของน้องยังอรชรอ้อนแอ้นเหมือนครั้งแรกที่เราได้เจอกัน ผมค่อยๆขยับตัวเข้าหาน้อง แล้วจับที่แฮนด์ พร้อมขึ้นคร่อมน้องอย่างแผ่วเบา ต่างจากครั้งแรกนู้น มือขวาค่อยๆคลึงคันเร่งไฟฟ้าที่ติดมากับตัวน้อง แล้วก็เร่งจังหวะคลึงสลับไปมา 

บ๊วฟๆๆๆ เสียงดูดจากแรมแอร์ของน้องครั้งนี้ ช่างมีจังหวะที่แตกต่าง จากตอนที่เราขึ้นงานกับน้องแบบ indoor
แรมแอร์ของน้องถูกซ่อนใต้เดรสหรือแฟริ่งอย่างละเมียด


น้องดูดรับตามจังหวะเค้นคลึงคันเร่ง ที่เราบรรจงบิด
น้องบิดง่ายด้วยระบบคันเร่งไฟฟ้า 
จังหวะการบิดแม่นยำ ยิ่งเย้ายวนชวนให้เราขย้ำน้องมากขึ้น

อ่าาาห์ห์ รอช้าอยู่ใย
บรรจงไล่เกียร์และเขี่ยที่หัวโหมด 
comfort ถ้าเป็นรายการทีวีก็คงแบบ เหมาะกับผู้ชมทั่วไป 
Sport ติดเรตขึ้นมาหน่อยราว13+ผู้ปกครองควรให้คำแนะนำ 
Sport+ เรต ฉ โหมดนี้โหดระดับกระโดดสับ

ใส่ยับ ไม่เจอกันนาน ยกแรกเราขอน้องแบบหนักหน่วง ไม่ห่วงอะไรอีก 
เปิดสวิตกุญแจ เอานิ้วสะกิดโหมดหนึ่งที
น้องก็เป็นเป็นแบบ + ทันทีทันใด
(โหมด Sport จะเป็นท่ามาตรฐานที่เริ่มงานกับน้อง)
ใกล้แล้ว อีกนิดเดียว จะถึงที่หมายแล้ว ....
เผลอใจไปกับโหมด Sport+ ที่หมายก็สั้นลงมาแบบไม่ทันรู้ตัว ถ้าเป็นนกกระจิบก็ยังไม่ทันได้กินน้ำ 


ยกแรก น้องอามิจัง ยังคงฟิต
ส่วนเราต้องพักเสริมแรง และเติมน้ำมันให้น้องอามิจัง
ไม่รอช้าหลังเติมน้ำมันเสร็จ เราก็เริ่มยกสอง
ลองแบบซอร์ฟๆกับน้องดูบ้าง 
โหมดคอมฟอร์ทต้องบอกว่าเป็นโหมดคอลึก
น้องดูนิ่มนวลชวนฝัน ว่านอนสอนง่าย 
แต่กระนั้น เมื่อละเมียดคันเร่งไต่ระดับไปเรื่อยๆ
ความเร็วช่วงปลายของน้องก็แทบไม่ได้ถดถอยไปจากโหมดอื่นๆเท่าใดนัก แค่จะเนิบๆนาบๆมาเรื่อยๆ

จะโหมดไหน ช่วงล่างของน้องก็เอาอยู่ 
จริงๆช่วงล่างน้องก็ไม่ได้เพอร์เฟคไปทั้งหมดทีเดียว
แอบมีดีดดิ้นบ้าง ซึ่งก็ต้องปรับตัวเด้งรับกันไป
แต่ ช่วงล่างของน้องเราก็ได้แต่ร้องว่า อู้ววววว
มันลงตัว ตอดรับกับพื้นถนนประเทศไทยได้ดี
ไม่ว่าจะแทกด้วยลีลาแบบไหน น้องก็ยังไหว

เรายังต้องต่อกับน้องอีกหลายยก
น้องเองก็ยังพร้อมที่จะรับมือเราแบบไม่เกี่ยงงาน
น้องอามิจังอาจจะไม่ได้มี CC ที่สูงนัก
แต่เราเชื่อว่าใครได้ลองขึ้นงานกับน้องสักครั้ง
มีโอกาสตกหลุมรักน้องได้ไม่ยาก