สวัสดีค่ะ เราคบกับแฟนมา เกือบ2ปีแล้ว แม่แฟนมักจะว่าเราให้แฟนฟังว่า เราไม่เอาไหน ต้องบอกก่อนว่า เราทำกับข้าวไม่เป็น ถึงขั้นไม่ชอบทำกับข้าว แต่เราก็พยายามทำแล้ว เวลาแม่แฟนทำกับข้าว บางครั้งเราก็ไปช่วยเค้าทำ พอไปช่วยเค้า พอเรากลับเค้าก็จะบ่นเราให้แฟนฟังว่าเราไม่เอาไหนอีก ทำนู้นก็ไม่เป็น นี้ก็ไม่เป็น อันนี้เรายอมรับผิดที่เรามันแย่ เค้าจะปลูกฝังว่า คนเป็นภรรยาต้องทำงานบ้านทุกอย่าง เป็นแม่ศรีบ้าน ศรีเรือน ดูแลสามี เลี้ยงลูก สามีมีหน้าที่แค่หาเงินเข้าบ้าน เพราะการเป็นหัวหน้าครอบครัวมันเหนื่อย ต้องคอยวางแผนครอบครัว เห้อ ตอนนี้เราเป็นแค่แฟน แต่พอเราไปหาเค้าที่บ้าน เราทำทุกอย่างเลย กวาดบ้าน ซักผ้าให้เค้า ซักถุงเท้า รองเท้า เก็บห้องให้เค้า ซักผ้าปูที่นอน ล้างห้องน้ำที่บ้านเค้า บางครั้งก็ช่วยแม่แฟนทำกับข้าว แต่ไม่บ่อย นานๆครั้ง แต่บางทีเราก็แค่เหนื่อย ที่ไปหาแฟนทุกครั้ง เราต้องทำทุกอย่าง ทำไมเค้าไม่หัดทำเองบ้าง บางทีซักผ้า มันก็ซักเองได้ ถุงเท้ารองเท้าเนี่ย มันใช่เรื่องที่ต้องให้คนอื่นทำให้มั้ย เราโดนครอบครัวปลูกฝังมาโดยตลอดว่า ของส่วนตัวใคร คนนั้นต้องรับผิดชอบของตัวเอง หรือมันถูกแล้วที่เป็นหน้าที่เรา เพราะช่วยแบ่งเบาแม่เค้า (ปกติแม่เค้าจะเป็นคนทำให้เค้าทุกอย่าง) แต่เราแค่เหนื่อย ของบางอย่างมันทำเองก็ได้ บางทีไปหาแฟน เราแค่ต้องการความสบายใจ แต่เราไปหาเค้าทุกครั้ง เรากลับเหนื่อยทุกครั้ง ต่อไปเป็นภรรยาเราไม่เหนื่อยไปทั้งชีวิตหรอ

อยากทราบว่า เราอ่อนแอเกินไปไหมที่เรื่องแค่นี้ทำไม่ได้ เป็นผู้หญิงเป็นแฟน ภรรยา ต้องดูแลสามีสิ ต่อไปถ้าแต่งงานเราต้องทำใจใช่ไหม ยังไงมันก็หน้าที่ของภรรยาอยู่แล้ว