สามีฉันอายุ 30 กลางๆ ที่บ้านมีฐานะ ไปทางรวยเลย ทำธุรกิจตัวเอง. ฉันแต่งงานกับเขา ฉันเลยย้ายมาอยู่ในบ้านของเขา. แต่ฉันก็ไม่ได้อยู่นิ่งๆ ฉันหางานของฉันทำ โดยไม่ต้องการขอเงินเขาใช้อย่างเดียว ส่วนสามีฉันที่บ้านมีธุรกิจใหญ่พอสมควร แต่ธุรกิจนั้นเป็นธุรกิจครอบครัว สามีฉันก็เหมือนเป็นลูกจ้าง เงินเดือนน้อย หมื่นกว่าบาท เขาไม่คิดที่จะสร้างธุรกิจของเขาเอง ฉันเหนื่อยมากกก ฉันอยากจะสร้างธุรกิจของฉันเอง สามีฉันก็ห้ามไม่ให้ทำ ฉันเกิดมาในครอบครัวที่ ลำบาก บ้านจน ฉันก็อยากมีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันของตัวเอง ต่างกับสามีของฉัน เขาไม่คิดที่จะสร้างอะไรเลย ฉันเข้าใจว่าพ่อแม่สร้างให้หมดแล้ว แต่เขาจะรอเกาะพ่อแม่กินไปตลอดชีวิตเลยหรอ ฉันถามเขาว่าเขาคิดจะสร้างเป็นของตัวเองไหม เขาตอบกลับมาว่า นี้ไงธุรกิจของเขา กำลังทำอยู่ ฉันตอบ นั่นมันธุรกิจของครอบครัว แล้วธุรกิจนี้ เธอได้เงินเดือนน้อยมาก ไม่พอกินหรอกค่ะ ในแต่ละวัน เลิกงาน เขาก็มานั่งเล่นกีตาร์ ทำตัวชิลมาก ไม่กระตือรือร้นอะไรเลย ฉันรู้สึกว่าเป็นแบบนี้ต่อไป ฉันอยู่กับเขาไม่ได้แน่ ฉันต้องการมีธุรกิจของฉันเอง โดยไม่ต้องพึ่งใคร ทุกวันนี้ ฉันกับสามีฉัน อยู่บ้านหลังเดียวกับพ่อแม่ บ้านที่อยู่นี้สามีบองฉันว่าเป็นบ้านของสามีเขาจะไม่ออกไปไหน ฉันก็โอเค อดทนไป แต่ยังไงก็อึดอัดอยู่ดี ฉันควรทำอย่างไร  พ่อสามีดิฉันก็บ่งการชีวิตลูกชายหมดทุกอย่าง มันน่าเบื่อมากกกก