เรื่องของเรื่องก็คือ เราเป็นคนที่มีบุคลิกแบบถ้าเจอใครครั้งแรก จะชวนคุยก่อนไม่เก่ง  เพื่อนสนิททุกคนที่เรามีมาตลอดก็คือเริ่มจากการที่พวกเค้าเข้าหาเราก่อน แต่พอได้คุยกันสักระยะ เราจะคุยเก่งมาก(อันนี้คือจากที่เพื่อนสนิทบอก เค้าบอกว่าเห็นแวบแรกเหมือนเราดูหยิ่ง ไม่ยุ่งใคร แต่พอสนิท เหมือนคนละคน)

ปัญหาก็คือเมื่อไม่นานมานี้ เราจำเป็นต้องเปลี่ยนสังคมใหม่ เพื่อนสนิทที่เราเคยมีแยกย้ายไปหมด เราเลยต้องพยายามเข้าหาคนในสังคมใหม่ ซึ่งเป็นคนหมู่มากที่สนิทกันมานาน แบบเป็น10คน ซึ่งเราก็พยายามออกมาให้ดีที่สุด  แต่ลึกๆในใจเราอึดอัดมาก กับการที่ต้องชวนคนนั้นคนนี้คุยก่อน อยู่ในวงสนทนาใหญ่ๆ(ที่ผ่านมาเราชอบอยู่กับเพื่อนเป็นกลุ่มเล็กๆ แบบไม่เกิน4คน แต่คือทุกคนสนิทกันเหนียวแน่น)ทุกๆวัน ตอนกลับมาบ้านอยู่คนเดียวคือเรารู้สึกเหนื่อยมาก เหมือนที่ทำอยู่ไม่ใช่ตัวเอง (และที่ยิ่งทำให้เศร้าคือด้วยความที่พวกเขาสนิทกันมาก่อน เลยไม่ค่อยสนใจเราที่มาทีหลังสักเท่าไหร่ ความพยายามที่เราทำไป เลยยิ่งดูไม่ค่อยเกิดผล)

คำถามคือ เราแปลกมั้ยคะ ที่เป็นคนแบบนี้?