อ่านกระทู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาหลายกระทู้ ถึงคราวที่ต้องตั้งกระทู้ของตัวเองบ้าง
เรากับสามีแต่งงานกันมาเกือบเจ็ดปีแล้วค่ะ ตั้งแต่แต่งงานก็อยู่บ้านเรามาตลอด (บ้านพ่อแม่ของเรา) แต่สามีเพิ่งมาอยู่จริงจังได้สองปีกว่าๆ นะคะ
ก่อนหน้านั้นเค้าทำงานอยู่ที่ กทม. เพิ่งได้ย้ายกลับมาอยู่ด้วยกัน ตอนนี้เรามีลูกแล้วเราจึงขยับขยายมาสร้างบ้านของตนเอง
โดยพ่อแม่ของเรายกที่ดินแปลงใกล้ๆ บ้านพ่อแม่เราให้ แล้วเรากับสามีก็กู้เงินมาสร้างบ้านกัน (กู้ร่วม)
บ้านของแม่สามีนั้นอยู่จังหวัดเดียวกันกับเราค่ะ แต่คนละอำเภอ พ่อสามีเสียไปหลายปีแล้ว ก่อนหน้านี้แม่สามีอยู่กับหลานวัยมัธยมสองคน
ซึ่งเป็นลูกของพี่สามี ก็พอได้อยู่เป็นเพื่อนกลางค่ำกลางคืน ตอนกลางวันเด็กๆ ก็ไปโรงเรียน ตัวพี่สามีทำงานอยู่อีกจังหวัดนึง
แต่ตอนนี้พี่สามีเค้ามาเอาลูกไปอยู่ด้วยแล้ว แม่สามีก็เลยอยู่คนเดียว แม่สามีอายุ 68 ปี มีโรคประจำตัวคือความดัน
แล้วก็มีปวดแข้งปวดขาบ้างตามประสาคนแก่ แต่ยังดูแลตัวเองได้ บ้านข้างๆ ก็เป็นบ้านญาติกัน เรากับสามีก็แวะเวียนไปหาทุกอาทิตย์
ทีนี้สามีเราก็เปรยๆ ว่าถ้าบ้านสร้างเสร็จ (อีกประมาณสองถึงสามเดือนจะเสร็จ) อยากจะพาแม่มาอยู่ด้วย เป็นห่วงแม่ที่อยู่คนเดียว
เราก็เข้าใจเค้านะคะ แต่เหตุผลที่เรา (เราหมายถึง ทั้งตัวเราและสามี) สร้างบ้านหลังนี้ก็เพราะอยากจะอยู่กันเอง พ่อแม่ลูก
เป็นครอบครัวเล็กๆ อยากมีพื้นที่ส่วนตัว เพราะการที่มีผู้ใหญ่อยู่ที่บ้าน เดิมก็คืออยู่กับพ่อแม่เรา ทำให้เราทำอะไรไม่ค่อยสะดวกเท่าไร
เพราะเกรงใจท่าน (อย่างเช่น กลับบ้านดึก ดูทีวีในห้องนั่งเล่นดึกๆ ไม่ได้) ก็คือมีพื้นที่ส่วนตัวแค่ในห้องนอนเท่านั้น
เราก็เลยคิดว่าการที่มีคนอื่นอยู่ในบ้านเดียวกัน มันอึดอัดมากนะ ถึงแม้จะเป็นพ่อแม่ก็ตาม เราจะไม่มีความเป็นส่วนตัว
คือบ้านของเรามันควรจะเป็นของเรา ไม่ใช่จะเดินไปไหนทำอะไรในบ้านก็ไม่สะดวก แค่คิดก็อึดอัดใจแล้วค่ะ
เราก็พูดๆ กับสามีอยู่เหมือนกัน ตอนนั้นที่เค้ามาเปรยๆ ว่าอยากพาแม่มาอยู่ด้วย ว่าที่เราสร้างบ้านหลังนี้เพราะอยากอยู่กันแบบอิสระ
ไม่ใช่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วย เค้าก็เงียบๆ ไป เราก็อึดอัดใจ ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน เค้าก็คงไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันค่ะ
ไม่ใช่ว่าเรารังเกียจแม่สามีหรือมีปัญหาอะไรกันนะคะ ยังไงคิดว่าวันหนึ่งถ้าท่านอายุมากกว่านี้ เราคงไม่ปล่อยให้ท่านอยู่คนเดียวหรอกค่ะ
แต่นี่ท่านก็ยังดูแลตัวเองได้ ช่วงนี้เราก็อยากใช้ชีวิตอิสระของเราในบ้าน แบบที่ไม่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วย แล้วอีกอย่างตอนเราอยู่บ้านกับพ่อแม่เรา
ท่านก็ดูแลตัวเอง ไปโน่นไปนี่เองได้ แต่แม่สามีท่านไม่สามารถค่ะ ขับรถไม่เป็น ตอนอยู่บ้านใกล้ตลาดก็ขี่จักรยานไป
ถ้ามาอยู่ในเมืองก็คงมีแต่เราต้องพาไปโน่นนี่ แล้วชีวิตส่วนตัวเราล่ะ เวลาที่เราอยากจะไปมาไหนพ่อแม่ลูก ก็ต้องพาคุณย่าไปด้วยงี้เหรอ
อยากจะขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ ควรทำยังไงกับปัญหานี้ดีคะ หรือเราจะต้องทำใจ และทนอยู่ไปถ้าสามีพาแม่เค้ามาอยู่จริงๆ
แก้ไขเพิ่มเติมข้อมูลค่ะ
ที่เราตัดสินใจสร้างบ้านหลังใหม่ แทนที่จะอยู่ร่วมบ้านกับพ่อแม่เรา เพราะว่าสามีก็ต้องการความเป็นส่วนตัว อยู่กับพ่อแม่เราเค้าก็อึดอัด
เราก็เข้าใจเค้า เราจึงตัดสินใจที่จะมีภาระผ่อนบ้านเพิ่มขึ้นมา เพื่อจะมาสร้างครอบครัวของเราเองอยู่กันเอง พ่อแม่ลูก
จริงๆ เค้าก็คงเข้าใจเราเหมือนกันว่า ถ้าแม่เค้าต้องมาอยู่ที่บ้านเรา เราก็คงอึดอัด เหมือนตอนที่เค้าอยู่กับพ่อแม่เราเหมือนกัน
แต่เค้าก็เป็นห่วงแม่เค้าแหละ เราก็เข้าใจ คิดว่าจะลองคุยกับสามีดูค่ะว่า ขอเวลาให้เราได้อยู่กันสามคนพ่อแม่ลูกแบบที่ตั้งใจไว้สักพักหนึ่งก่อนได้ไหม
ถ้าสามีจะพาแม่มาอยู่ในบ้านที่เราสร้างด้วยกัน
เรากับสามีแต่งงานกันมาเกือบเจ็ดปีแล้วค่ะ ตั้งแต่แต่งงานก็อยู่บ้านเรามาตลอด (บ้านพ่อแม่ของเรา) แต่สามีเพิ่งมาอยู่จริงจังได้สองปีกว่าๆ นะคะ
ก่อนหน้านั้นเค้าทำงานอยู่ที่ กทม. เพิ่งได้ย้ายกลับมาอยู่ด้วยกัน ตอนนี้เรามีลูกแล้วเราจึงขยับขยายมาสร้างบ้านของตนเอง
โดยพ่อแม่ของเรายกที่ดินแปลงใกล้ๆ บ้านพ่อแม่เราให้ แล้วเรากับสามีก็กู้เงินมาสร้างบ้านกัน (กู้ร่วม)
บ้านของแม่สามีนั้นอยู่จังหวัดเดียวกันกับเราค่ะ แต่คนละอำเภอ พ่อสามีเสียไปหลายปีแล้ว ก่อนหน้านี้แม่สามีอยู่กับหลานวัยมัธยมสองคน
ซึ่งเป็นลูกของพี่สามี ก็พอได้อยู่เป็นเพื่อนกลางค่ำกลางคืน ตอนกลางวันเด็กๆ ก็ไปโรงเรียน ตัวพี่สามีทำงานอยู่อีกจังหวัดนึง
แต่ตอนนี้พี่สามีเค้ามาเอาลูกไปอยู่ด้วยแล้ว แม่สามีก็เลยอยู่คนเดียว แม่สามีอายุ 68 ปี มีโรคประจำตัวคือความดัน
แล้วก็มีปวดแข้งปวดขาบ้างตามประสาคนแก่ แต่ยังดูแลตัวเองได้ บ้านข้างๆ ก็เป็นบ้านญาติกัน เรากับสามีก็แวะเวียนไปหาทุกอาทิตย์
ทีนี้สามีเราก็เปรยๆ ว่าถ้าบ้านสร้างเสร็จ (อีกประมาณสองถึงสามเดือนจะเสร็จ) อยากจะพาแม่มาอยู่ด้วย เป็นห่วงแม่ที่อยู่คนเดียว
เราก็เข้าใจเค้านะคะ แต่เหตุผลที่เรา (เราหมายถึง ทั้งตัวเราและสามี) สร้างบ้านหลังนี้ก็เพราะอยากจะอยู่กันเอง พ่อแม่ลูก
เป็นครอบครัวเล็กๆ อยากมีพื้นที่ส่วนตัว เพราะการที่มีผู้ใหญ่อยู่ที่บ้าน เดิมก็คืออยู่กับพ่อแม่เรา ทำให้เราทำอะไรไม่ค่อยสะดวกเท่าไร
เพราะเกรงใจท่าน (อย่างเช่น กลับบ้านดึก ดูทีวีในห้องนั่งเล่นดึกๆ ไม่ได้) ก็คือมีพื้นที่ส่วนตัวแค่ในห้องนอนเท่านั้น
เราก็เลยคิดว่าการที่มีคนอื่นอยู่ในบ้านเดียวกัน มันอึดอัดมากนะ ถึงแม้จะเป็นพ่อแม่ก็ตาม เราจะไม่มีความเป็นส่วนตัว
คือบ้านของเรามันควรจะเป็นของเรา ไม่ใช่จะเดินไปไหนทำอะไรในบ้านก็ไม่สะดวก แค่คิดก็อึดอัดใจแล้วค่ะ
เราก็พูดๆ กับสามีอยู่เหมือนกัน ตอนนั้นที่เค้ามาเปรยๆ ว่าอยากพาแม่มาอยู่ด้วย ว่าที่เราสร้างบ้านหลังนี้เพราะอยากอยู่กันแบบอิสระ
ไม่ใช่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วย เค้าก็เงียบๆ ไป เราก็อึดอัดใจ ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน เค้าก็คงไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันค่ะ
ไม่ใช่ว่าเรารังเกียจแม่สามีหรือมีปัญหาอะไรกันนะคะ ยังไงคิดว่าวันหนึ่งถ้าท่านอายุมากกว่านี้ เราคงไม่ปล่อยให้ท่านอยู่คนเดียวหรอกค่ะ
แต่นี่ท่านก็ยังดูแลตัวเองได้ ช่วงนี้เราก็อยากใช้ชีวิตอิสระของเราในบ้าน แบบที่ไม่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วย แล้วอีกอย่างตอนเราอยู่บ้านกับพ่อแม่เรา
ท่านก็ดูแลตัวเอง ไปโน่นไปนี่เองได้ แต่แม่สามีท่านไม่สามารถค่ะ ขับรถไม่เป็น ตอนอยู่บ้านใกล้ตลาดก็ขี่จักรยานไป
ถ้ามาอยู่ในเมืองก็คงมีแต่เราต้องพาไปโน่นนี่ แล้วชีวิตส่วนตัวเราล่ะ เวลาที่เราอยากจะไปมาไหนพ่อแม่ลูก ก็ต้องพาคุณย่าไปด้วยงี้เหรอ
อยากจะขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ ควรทำยังไงกับปัญหานี้ดีคะ หรือเราจะต้องทำใจ และทนอยู่ไปถ้าสามีพาแม่เค้ามาอยู่จริงๆ
แก้ไขเพิ่มเติมข้อมูลค่ะ
ที่เราตัดสินใจสร้างบ้านหลังใหม่ แทนที่จะอยู่ร่วมบ้านกับพ่อแม่เรา เพราะว่าสามีก็ต้องการความเป็นส่วนตัว อยู่กับพ่อแม่เราเค้าก็อึดอัด
เราก็เข้าใจเค้า เราจึงตัดสินใจที่จะมีภาระผ่อนบ้านเพิ่มขึ้นมา เพื่อจะมาสร้างครอบครัวของเราเองอยู่กันเอง พ่อแม่ลูก
จริงๆ เค้าก็คงเข้าใจเราเหมือนกันว่า ถ้าแม่เค้าต้องมาอยู่ที่บ้านเรา เราก็คงอึดอัด เหมือนตอนที่เค้าอยู่กับพ่อแม่เราเหมือนกัน
แต่เค้าก็เป็นห่วงแม่เค้าแหละ เราก็เข้าใจ คิดว่าจะลองคุยกับสามีดูค่ะว่า ขอเวลาให้เราได้อยู่กันสามคนพ่อแม่ลูกแบบที่ตั้งใจไว้สักพักหนึ่งก่อนได้ไหม