มีอยู่เคสนึงครับ เป็นร้านแว่นแห่งหนึ่งใกล้บ้านเรา 
เราจะมาตัดแว่นเพราะแว่นหัก ก็ไปเจอ พนง. ผู้หญิงคนนึง เราก็ไม่ได้คิดอะไรเท่าไหร่ พอวัดสายตาเสร็จเขาก็มีโทนเสียงที่ดูถูก ข่มเหงนําใจ ให้รู้สึกด้อยคุณค่าในตัวเอง ทําให้เรารู้สึกแย่ไปนานมาก คิดมากไปหลายวัน กว่าจะปลงได้ เพราะเราก็ไม่ชอบที่สายตามันสั้น เรารู้สึกดิ่งมากๆ กว่าจะฟื้นความรู้สึกดีๆได้ แต่พอพูดกับแม่เราปุ้บ..!!! พูดดีทันที "คุณแม่ลองได้เลยนะคะ" "รูดบัตร***เหมือนเดิมนะคะ" โทนเสียงดูนุ่มหวานทันที ต่างจากของเราที่โดนเสียดสีทําร้ายจิตใจ

แถม...
แม่ยังไปให้ท้าย เข้าข้าง พนง.คนนั้นอีก บอกว่าเขามีประสบการณ์หลายปี ดีอย่านั้นอย่างนี้ ปกติเจอคนดีๆ แม่เราก็ไม่ได้อะไรนะ พอเจอคนที่พูดไม่ดี แม่เราเข้าข้างคนนั้นทันที และก็ว่าเรา... คุยนานมาก หลายวัน แม่ถึงค่อยๆเปลี่ยนความคิด

-----------------------------------------------

Ep.2  รับแว่น  ตอนนี้ไม่มีอะไรมาก ไม่ได้คุยกันเยอะเท่าไหร่ มีส่งแว่นเก่าไปซ่อมเพราะขาหัก

--------------------------------------------------

Ep.3  รับแว่นเก่า พนง.คนนั้นบอกซ่อมไม่ได้ เราก็ไม่ได้ติเใจอะไรมากมาย แต่ที่ทําให้เราโกรธและโมโหมาก คือ   พนง.คนนั้นใช้โทนเสียงแบบสั่งสอน ข่มขู่ ดุด่า  ( ***ไม่ใช่แนะนําหรือเตือน***) ว่า "อย่า!!! ใส่แว่นเก่า เข้าใจมั้ย!!???"

ขอบคุณสําหรับที่ระบายครับ