ผมเริ่มรู้สึกสับสนเป็นอย่างมากเลยครับ ผมมีแฟนแล้ว คบกันมา 5 ปี พวกเรามีทั้งความทุกข์ มีทั้งความสุขอยู่ร่วมกัน เรารักผมมาก แต่ก็ชอบเป็นคนที่ปากแข็ง เวลาที่เทอไม่พอใจ เทอก็ชอบบอกว่าไม่รักผมแล้ว หรือบางครั้งก็ชอบบอกเลิกผม (ขอไม่บอกนะครับว่าด้วยเหตุผลอะไร) ในบางครั้งเราก็ชอบเล่นจี๋เอวกันเพราะผมบอกคนบ้าจี้ บางครั้งผมก็มองว่าเทอเป็นคนที่น่ารักไม่เคยเปลี่ยน ผมมองว่าผู้หญิงคนนี้ใช่แม่ของลูกผมเลย ในบาง movement ผมมองว่า บางอย่างผมรู้สึกอึดอัดนะ (ขอไม่บอกนะครับว่าด้วยเหตุผลใด) ซึ่งผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่อะครับ เช่น ผมมีเพื่อนผญก็ไม่ได้ บางครั้งที่ผมจะโทรหาเพื่อนสนิท ผมต้องแอบโทร หรือลบแชทที่คุยกัน หรือแม้กระทั่งเพื่อนผู้ชายก็ตาม บางอย่างเราสองคนเหมือนกันจนเกินไป บางอย่างเราสองคนก็ต่างกันเกินไป บางครั้งเทอชอบบอกผมว่าผมไม่ใช่คนที่ใช่แต่แรก แต่พอคบกันไป เทอก็บอกว่า เทอรู้สึกว่า ผมดูหล่อขึ้น แต่เวลาที่เทอเอาแต่ใจ ผมเริ่มไม่โอเคนะ จากแต่ก่อนผมจะเสียใจอย่างมาก แต่แล้วจุดเปลี่ยนคือ วันหนึ่งผมมีโอกาสได้รู้จักผญคนหนึ่ง จากที่ทำงานเก่าของผม เทอเป็นคนสายแป้วแบบเดียวกันกับแฟนผมเลย แต่แตกต่างกันตรงที่เทอไม่ค่อยเหอะเหมือนแฟนผม ให้อิสระ ดูใส่ใจ ซึ่งเทอดีอะ แต่ผมยังหาจุดด้อยไม่เจอ ผมควรทำไงดีครับ ผมไม่อยากทำให้ผู้หญิงสองคนต้องเสียใจ ผมดูเห็นแก่ตัวใช่มั้ยครับ แล้วอีกอย่าง เวลาที่คนเราได้มาอยู่ร่วมกันแล้ว ทุกอย่างมันจะเรียนรู้กันได้เยอะเลยอะครับว่าเขาโอเคมั้ย สำหรับผมคือโอเคนะ ถ้าเขาให้เกรียติ์ผมบ้างไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงคนไหนก็ตาม