สวัสดีค่ะ 
เรามีเพื่อนคนนึงที่คุยกันอยู่ เริ่มจากเขาทักมาหาเราเรื่องงาน ช่วยเหลือเรื่องงานกันมาตลอด เขาเป็นผู้ชายที่น่ารักมาก รักเพื่อน เป็นการเป็นงาน ดูเป็นผู้นำ มีการวางแผน อบอุ่น เรากับเขาได้เจอกันโดยความบังเอิญบ่อย เพราะกลับบ้านทางเดียวกัน เขามักทักเราก่อนเสมอ และยิ้มทุกครั้งที่ทัก 

จริงๆแล้วเราก็เคยรู้สึกชอบเขา เขาเป็นสเป็คที่เราชอบทุกอย่าง แต่..ตอนนั้นเราสับสน เพราะเรารู้สึกชอบเพื่อนเขามากกว่า ความรู้สึกมันเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่ได้เจอเพื่อนของเขา แต่พอกับเขาเรารู้สึกเท่าเดิม(คือชอบเท่าเดิม) จนเราได้ลองเปิดใจคุยกับเพื่อนของเขา แต่ก็เหมือนจะไม่รอด ในช่วงจังหวะนั้น เราเสียใจเรื่องเพื่อนเขา และเขาก็ทักมาหาเรา คอยส่งงานมาให้ดู คอยช่วย คอยสอน และเรากับเขาได้คุยกันมากขึ้น 

ทุกครั้งที่ได้เจอกัน เขาจะชวนเราคุยตลอด แม้เพื่อนๆจะอยู่ข้างๆเรา เขาก็เลือกที่จะคุยกับเรา เราเองก็งงๆเหมือนกัน555

จนมาช่วงนี้เราและเขาได้คุยกันมากขึ้น ทุกๆวัน เขาเป็นคนตอบแชทช้า แต่ตอบทุกครั้ง ไม่ว่าช้าขนาดไหน บางทีเหมือนเราจะจบบทสนทนา เขาก็จะชวนคุยเรื่องอื่น จนได้คุยกันมาเรื่อยๆ เร่และเขาไม่ได้คุยกัน เชิงคนคุย แต่คุยเรื่องทั่วๆไป แต่บางทีก็มีบ้างที่เขาหยอดเรา เล่นมุกกับเราให้คลายเครียด และบางทีก็ดูเป็นห่วง..เพราะช่วงนี้ฝนตก เขาก็บอกให้ระวัง ช่วงนี้มีโรคระบาด เขาก็บอกให้ดูแลตัวเองด้วย หลายครั้งที่เขาทำแบบนี้กับเรา จนเราเองก็ไม่รู้ว่าเขา..รู้สึกยังไงกับเรา 

เราเองก็กลัวจะเสียเพื่อนคนนี้ไป เพราะเขาดีมากๆจริงๆ เขาเป็นความสบายใจของเรา ที่ทำให้เรายิ้มได้ และเราเองก็ไม่อยากให้มันหายไป..