ถามหัวข้อเลยค่ะ พ่อเราเป็นคนใช้เงินเยอะมากๆพ่อชอบวัวมากจะซื้อมาเลี้ยงทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้มีตังขนาดนั้นบ้านเรามี7ตัวแล้วยังจะซื้อมาอีก ซื้อมาเลี้ยงก็ไม่เคยเอาออกจากบ้านเลยไม่เคยพาไปกินหญ้าอยู่แต่ในคอกทั้งค่าหัวอาหารเดือนนึงหมดหลายพัน พ่อทำงานราชการแต่เงินเดือนติดลบ แม่ทำงานหาเงินตลอดเราสงสารแม่มาก พ่อชอบทำตัวสปอร์ตแต่ความจริงมันไม่ใช่เลย คนอื่นชอบมองว่าบ้านเรารวยแต่จริงๆทุกวันนี้ก็หนักเหมือนกันนะ เราจะขึ้นมหาลัยค่าใช้จ่ายก็เยอะเงินเก็บทั้งหมดก็จ่ายค่าเทอมเอง ถึงจะเบิกได้แม่ก็เอาไปจ่ายอย่างอื่น พ่อเราติดใช้ของแพง แต่ชอบการเที่ยวแบบไปนาไรงี้ค่ะ แต่ก่อนเรากับพ่อสนิทกันมาก ตอนนี้อยู่บ้านเดียวกันเราแทบไม่ได้คุยกับพ่อเลย เราไม่ใช่ลูกคนเดียวเรามีน้องแต่เวลาแม่มีปัญหาแม่มาเล่าให้เราฟังเสมอเรากลายเป็นคนรับเรื่องทุกอย่าง เราอึดอัดมากจนคิดว่าตอนนี้ตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าว บ้านเรามีหนีตั้ง6ล้านกว่าเราได้แต่คิดว่าโตไปจะต้องหาเงินมาใช้หนีให้ได้แต่หนีไม่ใช่ครอบครัวเราที่สร้างแต่เป็นเพราะโดนโกงมาหลายครั้ง มันเลยเยอะขนาดนี้ ทุกวันนี้เราอยากออกไปเรียนไม่อยากกลับบ้านแต่เราสงสารแม่ เราไม่รู้จะทำไงแล้ว เรียนเราก็เรียนไม่เก่ง เหนื่อยก็เหนื่อยบ้านเราก็ดูแลทุกอย่างพ่อเราไม่เคยสักครั้งที่จะซักเสื้อผ้าหรือกวาดบ้านเวลาเรากับแม่ไม่อยู่ ชีวิตพ่อเราอ่ะมีแต่บ่นให้แม่กับเราทั้งแต่ตัวสบายสุดในบ้าน เรารู้สึกไม่มีพ่อยังดีกว่าอีกเลย.