สวัสดีค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ  พึ่งอกหักมา  แต่จริงๆจะสามเดือนกว่าแล้ว  ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่เคยมีแฟนเลยนะคะ  เราทำได้แค่แอบชอบ
แต่มันก็แค่ชอบ ก็เด็กอะเนอะ  จนโตได้ระยะนึง ม.ต้น เราก็เขาสู่แอบรัก  อยากดูแล ถนุถนอม  แต่สุดท้ายก็ผิดหวังเรื่อยมาเลยค่ะ จนบางทีคิดว่ามีรักครั้งต่อไป ทำแค่เพียงยินดีอยู่ห่างๆก็พอดีกว่า  ไม่กล้าชอบละบอกไปกลัวผิดหวังเหมือนครั้งที่แล้วมา   แต่การที่เรายินดีอยู่ห่างๆนั้น อย่างน้อย ก็ไม่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคนพัง  จนกระทั่งม.ปลาย เราได้ย้ายเข้ามาอยู่ใน รร ใหญ่  จนกระทั่งก็แอบชอบใครไปเรื่อย แต่ตอนนี้ชอบใครก็บอกเขาตรงๆเลย จะได้ไม่เสียเวลา จะได้หาใหม่  ทำไมรีบหาหรอ อ้อ!! เราเป็นเลส หายากนิสนึง😂  แต่ขอย้อนไปม.ต้นตอนจะเรียนจบนะคะ เราได้คุยกับพี่คนนึง คุยกันมา1กว่า จนม.ปลายเราแยกกัน เราทะเลาะ จนเป็นสาเหตุที่ทำให้ชอบใครต่อใครไปเรื่อย รักสนุกอะไรทำนองนั้น แต่ไม่กล้าเปิดใจ  รอเขาแหล่ะ  จนกระทั่ง5เดือน  เราได้เจอกับคนๆนึง เราถูกชะโหลกกับเขามาก เราเจอผ่านแอพนี้แหล่ะค่ะ  มันเป็นเรื่องตลกนะคะต่อจากนี้ฟังให้ดี เราจะบอกว่า เราคุยกับเขาแค่สามวันเราเป็นแฟนกันเลย เป็นไงตลกไหม  เขาก็แผลสดๆมา ตอนแรกปฏิเสธเราด้วย สุดท้ายเราตื้อ  จนกระทั่งมาถึงจุดที่ว่าคบกัน  เขาเป็นคนแรกที่เราพามาหาครอบครัว กล้าแสดงออกให้ครอบครัวรู้ว่าเราชอบ ผญ นะ แฟนคนแรกแหล่ะ  พามาหาแม่เลย  เขาอยู่กทม เราอยู่ภาคเหนือ แต่เขาก็ยอมนั่งรถมาหา ทั้งๆที่พึ่งคบ ละพามาเจอแม่  ความรักแรกๆก็สวยงามแหล่ะค่ะ ข้าวใหม่ปลามัน  แต่!! เราจะบอกว่าความรักของเขาเริ่มจาก100  แต่เราเริ่มจาก0 เราแอบหวั่นใจนะคะว่า มันต้องสวนทางกันแน่ๆ แต่คิดในแง่ดี เออเขาคงไม่รักน้อยลงไปหรอก  เราก็ยืนยันที่จะคบคนนี้ต่อ  พาไปหางาน พาไปเที่ยว สารพัดเพื่ออยากให้เขาได้งาน แม่เราก็พาเขาไปหางานด้วย แถมยังชวนมาอยู่นี้เลย😂  แต่ความรักของเราก็เริ่มมีอุปสรรค วันเกิดเรานั้น คนเก่ากลับมา คนที่คุยปีกว่าแหล่ะค่ะ  หายไป6เดือน กลับมาทำไมวะ  ตอนนั้นความรู้สึกเราเหมือนสะกิดแผลที่พึ่งหาย จนทำให้เราสับสนและเอ่ยปากเลิกคนปัจจุบัน  แน่นอนค่ะ ตอนนั้นเขารักเรามาก เขาบอกว่ายอมเอ่ยปากเลิกเพื่อกลับไปหาเขาหรอ
แต่สุดท้าย เราก็เลือก ดึงสติ กลับมาหาคนปัจจุบัน  แต่เราก็เริ่มมีปัญหาตั้งแต่นั้นเรื่อยมา  เราเอ่ยคำว่าเลิก เกือบทุกวัน  เราเหี้...เนอะ  จนทำให้ความรักจากร้อยของเขาเริ่มลด แล้วเราเริ่มขึ้น   แต่ตลอดเวลาในบางครั้งเราก็ทำเต็มที่ ที่สุดแล้ว  " พยายามเข้าใจแต่ก็ใช่จะไม่น้อยใจ "เรามีอะไรหลายๆเรื่องที่พยายามปรับ แต่มันก็ไม่เป็นผลเลย จนกระทั่งวันนึง เราเลิกกับเขา เราได้ไปคุยกับคนๆนึงแก้เหงา แต่มันก็ไม่เวิร์ค เลยกลับมาคืนดีกับเขา  แต่เราก็สารภาพไปตรงๆว่า ตอนพี่ไม่อยู่หนูคุยกับคนๆนึง  เขาก็วางสายไปเลย  เขาเคยพูดค่ะว่า ถ้าจะมีคนอื่น ไปเลย!!   จากนั้นเราพยายามง้อนะคะแต่มันไม่เป็นเลย จนเขาบอกเราว่าต่างคนต่างอยู่เถอะ
เราไม่ยอมค่ะ เราพยายามขอโทษ เขาบอกว่าที่ผ่านมาให้อภัยมามากพอแล้วอุตส่าห์ไม่ไปไหน สุดท้ายก็พูดคำว่าเลิกคอยแต่จะทำร้ายความรู้สึก พอเถอะ จะไม่มีอีกแล้ว  แต่เราก็พยายามขอโทษมาตลอด จนสองเดือน เขาไม่ตอบไม่อ่านเลยจนกระทั่งวันนี้เขาบล็อคเรา มันผ่านมาสามเดือนแล้ว เรายังนอนร้องไห้อยู่เลย ทักไปขอ ขอที่เคยให้ อย่าทิ้งได้ไหม ส่งคืนมาก็ได้ เขาก็ไม่อ่าน  เราหมดหนทาง เรารักเขามากจริงๆ ไม่อยากเปิดใจให้ใครอีกแล้ว ไม่อยากนึกว่าว่าตัวเองมีแฟนใหม่จะเป็นไง ตอนนี้ไม่ว่าเขาจะเกลียดเราสักแค่ไหน ความรักของเราไม่เคยลดเลย  ตลอดเวลาสามเดือนที่ผ่านมา เราไม่คุยกับใครเลย เรารอเขาแค่คนเดียว
เราไม่อยากเจ็บ ไม่อยากเจอใครอีกแล้ว เรากลัวผิดหวัง