พ่อกะเราไม่เคยเจอหน้ากันประมาณ 7 ปี พ่อแยกทางกับแม่ประมาณเรา ม.4
ตลอดเวลาที่ผ่านมา พ่อเมาเหล้าตลอด ทะเลอะกับแม่บ่อย ตอนนั้นเราคิดอยู่ทุกวันว่า ถ้าพ่อไปครอบครัวจะมีความสุขขึ้น ตั้งแต่ไหนแต่ไรเราไม่เคยจะคุยกับพ่อเลย จะบอกว่าเกลียดเลยก็ยังได้ พ่อหย่ากะแม่พ่อก็กลับบ้าน จนตอนนี้ ผ่าน ไม่เคยเห็นหน้า 7 ปีได้แล้ว ถ้าเราไปเยี่ยม เราทำตัวไม่ถูกเลย พี่ก็ไม่ไป ไม่คิดจะไปด้วย แต่แม่อยากให้เราไป เราก็ตัดสินใจไม่ถูก แต่ใจลึกๆเราไม่อยากไป ไม่อยากไปพบเจอมานึกถึงแต่ช่วงเวลาที่แย่ๆ ช่วงเวลาที่คนรอบข้างไม่เข้าใจ เราใช้ชีวิตมีควมสุขมาตลอด ถึงแม้ว่าจะทำงานเลี้ยงตัวเองเลี้ยงแม่เอง ไม่เคยติดต่อ ไม่คิดจะติดต่อ กับพ่อ อยู่กับแม่แล้วมีความสุขเรคิดแบบนั้น พอแม่ใช้ให้ไปเยี่ยมพ่อ เราก็รู้สึกเครียดๆไมอยากไป แม่ว่าไม่ว่าพ่อจะทำกับแม่ไว้อย่างไรแต่อยากให้เราไปเยี่ยอยู่ดี เราจะทำอย่าไรดี
พ่อไม่สบาย เราต้องไปเยี่ยมไหม
ตลอดเวลาที่ผ่านมา พ่อเมาเหล้าตลอด ทะเลอะกับแม่บ่อย ตอนนั้นเราคิดอยู่ทุกวันว่า ถ้าพ่อไปครอบครัวจะมีความสุขขึ้น ตั้งแต่ไหนแต่ไรเราไม่เคยจะคุยกับพ่อเลย จะบอกว่าเกลียดเลยก็ยังได้ พ่อหย่ากะแม่พ่อก็กลับบ้าน จนตอนนี้ ผ่าน ไม่เคยเห็นหน้า 7 ปีได้แล้ว ถ้าเราไปเยี่ยม เราทำตัวไม่ถูกเลย พี่ก็ไม่ไป ไม่คิดจะไปด้วย แต่แม่อยากให้เราไป เราก็ตัดสินใจไม่ถูก แต่ใจลึกๆเราไม่อยากไป ไม่อยากไปพบเจอมานึกถึงแต่ช่วงเวลาที่แย่ๆ ช่วงเวลาที่คนรอบข้างไม่เข้าใจ เราใช้ชีวิตมีควมสุขมาตลอด ถึงแม้ว่าจะทำงานเลี้ยงตัวเองเลี้ยงแม่เอง ไม่เคยติดต่อ ไม่คิดจะติดต่อ กับพ่อ อยู่กับแม่แล้วมีความสุขเรคิดแบบนั้น พอแม่ใช้ให้ไปเยี่ยมพ่อ เราก็รู้สึกเครียดๆไมอยากไป แม่ว่าไม่ว่าพ่อจะทำกับแม่ไว้อย่างไรแต่อยากให้เราไปเยี่ยอยู่ดี เราจะทำอย่าไรดี