คือเราเรียนอยู่ระดับชั้นมัธยม ปกติแล้วมัธยมคนอื่นๆเขาจะมีเพื่อนกันใช่ไหมคะ แต่เราเป็นคนนึงที่เพื่อนเยอะมากๆแบบรู้จักคนเยอะมากๆเลยค่ะ แต่เราไม่สนิทกับใครเลย แล้วบางทีเขานับเราเป็นเพื่อนหรือเปล่า เราดูสนิทกับกลุ่มๆนึงเพราะเรารู้จักกันมาตั้งแต่ประถม กินข้าวด้วยกันทุกเที่ยง ไปไหนไปกัน แต่สุดท้ายเขาก็สร้างกลุ่มขึ้นกลุ่มที่ไม่ได้มีเราอ่ะค่ะ แล้ววันนั้นเขาก็บอกกับเราว่า ไม่ได้อยู่กลุ่มกูหนิ กูไม่ได้ชวนอ่ะถูกแล้ว แต่ตอนที่เข้ามาแรกๆอะค่ะเราอยู่กลุ่มเดียวกับเขา พอเขารู้จักเพื่อนใหม่เขาก็เหมือนดันเราออก เขาไม่สนใจใยดีเราเลยค่ะ เรามีประโยนช์อะไรเขาก็ใช้ประโยนช์เราตรงนั้น..แล้วก็โยนทิ้งเลยเช่น เวลาเขาไม่มีตังหรือลืมเอาตังมาเขาก็มายืมเราตลอด เราก็เป็นคนใจดีแหละค่ะ ยอมไงคะให้ตลอดเลยก็เออเอาไปไม่ต้องคืนก็ได้ไม่เป็นไร แต่พอยามเราลำบากไม่เคยเลยค่ะ ไม่เคยมีใครยื่นมือมาช่วยเลย แล้วในกลุ่มนั้นก็เหมือนจะมีคนนินทาแล้วพูดอะไรไม่ดีใส่เราลับหลังด้วยค่ะ เขาคุยกันว่าแบบเขาไม่ชอบเรา เราก็เลยไปคุยตรงๆเขาก็บอกว่าเปล่า เราก็แบบแซดแล้วก็เศร้าไปเลยค่ะ คนที่พูดก็คือคนที่เรารู้จักมาด้วยตั้งแต่ประถมแล้วค่ะ คำพูดบางคำพูดของเพื่อนเรากลุ่มนี้มันแรงมากเลยค่ะ เหมือนเขาไม่เคยเห็นความรู้สึกเราอยู่ในสายตา ทั้งคำพูดทั้งการกระทำ เราหายไปเขาก็ไม่ถามว่าไปไหน เราทำอะไรเขาก็ไม่รอ ก็ไม่สนใจ ทิ้งเราไว้ข้างหลังตลอดเลยค่ะ จริงๆแล้วถ้าเราไม่ไปไหนกับกลุ่มนี้หรือแบบ ไปนั่งกินข้าวด้วยเราก็คงอยู่ตัวคนเดียวเลยแหละค่ะ เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาไม่ชอบอะไรเราหรือเปล่า แต่เราไม่เคยทำอะไรให้เขาไม่พอใจนะคะ มีแต่เราพยายามทำดีกับเขา แต่เรากลับไม่ได้อะไรกลับมาเลยอะค่ะ เราควรจะทำยังไงดีคะ เราอยากมีเพื่อน🥺