แด่ความสัมพันธ์ที่เป็นไปไม่ได้

ตามหัวข้อเลยค่ะ ก็คือเรื่องมีอยู่ว่า เราทำงานที่เดียวกันก็เจอกันทุกวัน กินข้าวกลุ่มเดียวกัน และด้วยความที่เราเป็นคนขี้เล่นชอบหยอก ชอบหยอดเล่นๆ และเขาก็เป็นผู้ชายคนเดียวในกลุ่มก็เลยหยอกได้คนเดียว แต่ก็ไม่ได้อยากให้มันเกินเลยอะไรนะเพราะเราก็มีครอบครัว เขาก็มีแฟน ตัวเขาเองก็เคยไปเจอแฟนเราเคยไปเที่ยวด้วยกัน 
แต่ไม่รู้ว่ามันไปผิดพลาดตั้งแต่ตอนไหน ทำไมจู่ๆ รู้สึกดีกับผู้ชายคนนี้ แล้วก็ดูเหมือนเขาก็รู้สึกกับเราเหมือนกัน แชทคุยกันเรื่องจิปาถะไปเรื่อย คุยกันเกือบทุกวัน จนเป็นความเคยชิน(มั้ง) วันไหนเขาหายไป ไม่ทักมาก็เหมือนจะเหงาๆ (นี่เราเป็นบ้าอะไรวะเนี้ย!)
ไปๆมาๆ หยอดเล่น หรือหยอดจริง เริ่มแยกไม่ออก จากที่เราเป็นฝ่ายหยอดแล้วเขาเขิน(ตอนอยู่กับเพื่อนๆ) เดี๋ยวนี้เวลาคุยกันในแชทกลายเป็นเขาหยอดเรามากกว่า คุยกันถลำลึกขึ้นเรื่อยๆ ..ถามว่าเราชอบไหม ก็ใจเต้นแรงแหละเวลาเห็นแชทเขาเด้งมา มันรู้สึกดีเหมือนป๊อบปี้เลิฟยังไงยังงั้นเลยจริงๆ ใสๆ ไร้ข้อกำหนด  คือดียยย์ จนไม่รู้จะอธิบายยังไง
คือมันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ เรารู้สึกแบบนั้นไปได้ยังไง ทั้งๆที่ทั้งคู่มีใครอยู่แล้ว มันผิด เรารู้ และเราก็ไม่เคยชอบการนอกใจเลย เราเป็นคนซื่อสัตย์มาตลอดนะคบกับแฟนมาก็10ปี+ เรากับแฟนไม่ได้มีปัญหากัน อาจจะมีทะเลาะงอนกันนิดๆหน่อยๆตามประสาคู่รัก แต่มันไม่ใช่เหตุผลมากพอที่จะนอกใจ แล้วเราก็ไม่เคยคิดจะทำ
แต่ตอนนี้ ความรู้สึกมันขัดแย้งกันมาก เราไม่อยากทำผิดต่อแฟนเรา และไม่อยากให้เขาทำผิดต่อแฟนเขา แต่จะให้เลิกคุยมันก็ยาก
มันมาถึงจุดนี้ เพราะเราเป็นคนไปหยอกเขาเอง ผิดมากไหมวะ เราเลวมากเลยใช่ไหมที่ไปเล่นกับความรู้สึกคน สุดท้ายตัวเองก็เป็นคนเล่นเองเจ็บเอง 
ที่ตั้งกระทู้ก็ไม่มีอะไร แค่อยากระบาย มันอึดอัดในใจ มันบอกใครไม่ได้ เหมือนอกหักแต่บอกใครไม่ได้เลย
สุดท้ายความถูกต้อง ต้องมาก่อนความถูกใจเสมอ 

ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ มาแชร์กันหน่อย
เม่าฝนตก
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่