มีเนื้อหาสปอล์อย่างรุนแรงครับ ใครไม่ไหวข้ามไปได้เลย

คุณคิดว่านางเอกระแคะระคายมั้ย ว่าป๋าเทพ โพธิ์งาม อาจจะเป็นพ่อของตน
เพราะตอนที่นางเอกมาเดินทางตามล่าป๋าที่จันทบุรี ตอนแกดูรูปถ่ายของแม่กับชายปริศนา
เธอก็รู้สึกสงสัยลังเลมาตลอด ว่าแม่เขียนอะไรไว้ในจดหมายกันแน่ ทำให้ไม่กล้ายิงป๋าตอนที่เจอกันครั้งแรก

…

พอตอนหลังเธอได้อ่านจดหมายป๋า ที่มีแค่ข้อความสั้น ๆ ว่า อโหสิกรรมให้ด้วย
มันดูย้อนแย้ง กับคนที่คิดจะข่มขืนแฟนของตำรวจ อุกอาจถึงขั้นมาฆ่าพ่อของตนในบ้าน

เธอถึงกับตาค้างนอนไม่หลับ

สับสนหนักถึงขั้นลาออกจากกรมตำรวจ
เดินทางมาเคารพศพถึงเมืองจันอีกรอบ มากับแฟน ผู้ที่เข้าใจว่าเกือบจะโดนป๋าเทพข่มขืน

ถึงหนังปล่อยให้เราคิดเอง แต่ดูจากบริบทแล้ว นางเอกสงสัยอยู่ในใจลึก ๆ แน่นอน
เธอคงไม่อยากหาคำตอบด้วย เพราะการตรวจ DNA เป็นเรื่องง่ายนิดเดียว และรูปถ่ายของป๋าก่อนเข้าคุก ถ้าจะหา คงไม่ยากเย็นนัก

หรือเธอรู้คำตอบแล้วก็ได้ แต่หนังไม่ได้เล่า

หนังถ่ายทอดหัวอกคนเป็นพ่อที่คงมีหลายอย่างที่อยากจะบอกกับลูก
แต่ป๋ายอมกลืนลงไป ให้เกียรติเมียรัก เพื่อหัวอกของลูก ไม่อยากให้จมอยู่กับความรู้สึกผิดตลอดชีวิต

เศร้าใจ แต่มันเป็นตอนจบที่สมบูรณ์ ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

หนังทั้งเรื่องมีการถ่ายทอดความเป็นพ่อเพียงแค่สองฉากเท่านั้น แต่ทรงพลังจริง ๆ
…

คุณต้อมนี่ก็นะ บทจะทำหนังดี ดันดีเกินไป
เกิดแกไม่ทำหนังบุปผา 789 หนังตลกเรื่อยเปื่อยมาทำลายชื่อตัวเอง

หนังนี้คงรายได้ทะลุหลัก 50 เป็นอย่างต่ำ

น่าเสียดายจริง ๆ