[บทความนี้เขียนตั้งแต่ปี 2015 ในเฟซบุ๊กส่วนตัว ตอนที่ได้ชม The Circle เข้าฉายในโรงภาพยนตร์บ้านเราเป็นครั้งแรก แต่เราขอเอากลับมาลงอีกครั้ง ในโอกาสที่ The Circle ได้กลับมาเข้าฉายในโรงภาพยนตร์เดือนนี้ ในวาระเฉลิมฉลองความหลากหลายทางเพศ #PrideMonth]
 
.
การเปิดฉากมาด้วยภาพเกย์วัยชรากำลังแต่งหน้าแต่งตาแล้วออกมาร้องเพลงในคลับบาร์ ช่างเป็นภาพที่แสนคุ้นเคยและเกือบจะซ้ำซากไม่มีอะไรน่าสนใจเลย จนกระทั่งเราได้พบว่า นี่ไม่ใช่แค่เรื่องหมดมุก แต่มันเป็นส่วนสำคัญของเรื่องราวนั่นล่ะ ถึงยอมตบปากตัวเองหนึ่งที เพราะวันที่ Ernst ครูหนุ่มผู้เป็นสมาชิกใหม่ของ Der Kreis (The Circle) ได้พบกับ Röbi ดาวจรัสแสงของ Der Kreis กลุ่มเกย์สวิตเซอร์แลนด์ที่รวมตัวกันเพื่อผลิตนิตยสารเกย์สามภาษาชื่อเดียวกับองค์กร ก็คือวันที่ Röbi แต่งหญิงแล้วขับร้องเพลงแสนไพเราะในงานปาร์ตี้นั่นเอง และนั่นก็คือรักแรกพบของ Ernst ก่อนที่จะคว้าหัวใจของ Röbi มาครองและใช้ชีวิตเป็นคนรักกันมาจนถึงปัจจุบัน 
 
.
เรื่องราวในหนังดำเนินควบคู่ไปพร้อมกันระหว่างชีวิตรักของ Ernst กับ Röbi และความระส่ำระส่ายของ Der Kreis หลังมีเหตุฆาตกรรมเกย์เกิดขึ้นบ่อยครั้ง จนกลายมาเป็นการกวาดล้างชาวเกย์ของตำรวจสวิส เราได้เห็นชีวิตของชาวเกย์ในยุโรปอันรุ่งเรืองและร่วงโรยในช่วงปี 1950 ได้เห็นการดิ้นรนของมนุษย์ตัวเล็กๆ ที่อยากทำตามใจปรารถนา ได้เห็นความบอบช้ำจากการถูกทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ และได้เห็นแสงสว่างเล็กๆ จากคู่รัก Ernst และ Röbi ถึงแม้ว่าเทคนิคการจับเอา Ernst และ Röbi ตัวจริงมานั่งพูดคุยแบบสารคดี สลับกับการใช้นักแสดงมาถ่ายทอดชีวิตในอดีตให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง จะชวนให้คิดถึงพวกรายการโทรทัศน์อยู่บ้าง แต่ด้วยนักแสดงที่เก่งกาจ เข้าถึงตัวละคร และมีเสน่ห์ ก็ทำให้เราลื่นไหลกับไปภาพตรงหน้าโดยไม่ตะขิดตะขวงใจอะไรอีก 
 
.
น่าตลกดีเหมือนกัน ที่หาก Circle จะแปลว่าวงกลม เพราะในตอนนี้ภาพความโหดร้ายที่มนุษย์กระทำต่อมนุษย์ชาวเกย์ก็หมุนวนมาอีกครั้ง เรายังได้เห็นกฎหมายต่อต้านเกย์ในรัสเซีย การฆ่าตัวตายของเด็กเกย์ในอเมริกา การเดินประท้วงต่อต้านการแต่งงานของชาวเกย์ในปารีส แม้กระทั่งการเผาโรงหนังหลังจากฉายหนังเรื่องนี้จบลงในยูเครน! 
 
.
[ The Circle เข้าฉายอีกครั้งที่ Lido Connect ในระหว่างวันที่ 26 - 27 มิถุนายนนี้ #ชีวิตผมก็เหมือนหนัง]

อ่านบทความอื่นๆ ได้ที่ เพจ ชีวิตผมก็เหมือนหนัง