ท่านโดดเด่นเรื่องการเทศน์ สอนธรรมะในแบบที่ปุถุชนเข้าใจได้ง่าย เวลาเทศน์ มักจะยกเอาตัวอย่างในปัจจุบันมาเปรียบเทียบเป็นตัวอย่างประกอบให้เข้าใจเป็นลำดับขั้นตอน  ทำให้คนเข้าใจได้ว่า ธรรมะ ไม่ใช่เรื่องไกลตัว พระธรรมที่นำมาเป็นบทสวด ไม่ใช่คำศักดิ์สิทธิอย่างงมงาย  ประโยชน์ของพระธรรม อยู่ที่การทำความเข้าใจและนำไปใช้

ในสมัยก่อน การสวดมนต์และเทศน์ก็มักจะเป็นภาษาบาลี  ท่านเป็นคนแรกๆ ที่เน้นการเทศน์ด้วยภาษาไทย และย้ำว่าเวลาสวดมนต์ ไม่ควรจะสักแต่สวดเป็นบาลีดังคาถาศักดิ์สิทธิ แต่ผู้สวดต้องเข้าใจความหมายของสิ่งที่สวดด้วย   ทุกวันนี้ ก็พบว่าหลายวัดสวดมนต์เป็นภาษาไทยคู่บาลี การสวดอภิธรรมในงานศพ (ที่มีเพื่อประโยชน์ของคนเป็นด้วย ไม่ใช่แค่สำหรับคนตาย) บางแห่งก็มีการสวดบาลีควบคู่กับการเทศน์ภาษาไทย นับว่าเป็นคุณต่อผู้ที่สนใจศึกษาพระธรรม

ผลงานเทศน์ที่ดังๆ นั้นไม่ทราบว่ามีครั้งใดเด่นเป็นพิเศษ แต่สมัยเด็กๆ เคยดูท่านเทศน์ออกทีวี และคุณพ่อก็เคยซื้อเทปการเทศน์ของท่านมาเปิดฟัง เมื่อนึกย้อนไป ก็ต้องนับว่าเป็นประโยชน์ไม่น้อยสำหรับเยาวชนในยุคนั้น และก็น่าจะมีประโยชน์ต่อประชาชนทั่วไปเช่นกัน

ท่านก็ไม่ใช่ว่าจะไม่พลาดเลย อย่างเช่น กรณีของเปรตกู้ ที่ท่านเองก็เคยหลงคิดว่าเป็นการบันทึกภาพของเปรตจริง แต่ในเรื่องนั้น ก็ไม่ควรถือเป็นความผิดที่สมควรติเตียน

เวลามีเรื่องงมงายในสังคม ท่านก็ออกมาเตือนสติแบบไม่ก้าวร้าว  อย่างเช่น ตอนที่จตุคามดังมากๆ ใครๆ ก็บูชากันโดยเน้นว่า ขอได้ไหว้รับ  ท่านก็ออกคุกกี้ "จตุคำ" ซึ่งเป็นคาถาหัวใจเศรษฐี เพื่อออกมาเตือนสติให้พุทธศาสนิกชนกลับมาศึกษาพระธรรม และไม่แสวงหาความร่ำรวยอย่างงมงาย

โดยส่วนตัวเห็นว่า ท่านยังไม่ค่อยพูดเทศน์ออกสื่อในแง่ของโลกุตรธรรมมากสักเท่าไหร่ (ถึงแม้หนังสือที่ท่านเขียน จะมีการสอนในแนวทางนั้นอยู่บ้าง) ที่ท่านโดดเด่นทุกวันนี้ ออกจะไปในทางของการทำสาธารณประโยชน์ และการเทศน์สำหรับปุถุชนทั่วไป แต่ก็ใช่ว่าใครจะปรามาศท่านได้ว่าไม่รู้ธรรม เพราะหนังสือของท่านก็แสดงให้เห็นว่า ท่านมีความรู้ทางธรรมอยู่ไม่น้อย