พึ่งมาสังเกตตัวเองและคนรอบข้าง มันไม่ใช่แค่การแต่งภาพให้สวยแล้ว แต่เราใช้ฟิลเตอร์กับการถ่ายทุกอย่างจริง ๆ หมาแมวข้าวของตึกท้องฟ้า
 จะไม่คิดอะไรก็ได้นะ เพราะทุกรูปก็มักผ่านการแต่งมาอยู่แล้ว (จะถ่ายเล่นเองหรือสื่อสาธารณะต่างๆ)
แต่แค่แอบรู้สึกว่าปัจจุบันเราอยู่กับสิ่งไม่จริงมากไปไหม ?

คนรู้จักถึงกับไม่ขอร่วมเฟรมถ่ายสตอรี่ไอจีเลยถ้าไม่ใส่ฟิลเตอร์ให้
เหมือนเลเวลความสวยหล่อที่คนจะพอใจมันสูงขึ้นๆๆๆ จากการใช้ฟิลเตอร์ของทุกคน
เราว่าบางคนดูดีมากแล้ว แต่เขาจะไม่พอใจหรือมั่นใจเลยถ้าไม่ได้แต่งภาพ ซึ่งสมัยก่อนมันไม่เคยเกิดขึ้น

คิดดูมันเริ่มจาก หน้าสด เริ่มมีการแต่งหน้า สาวๆ จะเริ่มอายหน้าสดตัวเอง ออกกำลังกายบางคนยังแต่ง แล้วขยับไปสู่การแต่งภาพ ต่อด้วยใส่ฟิลเตอร์มันไปเลยสะดวกดี เรามีสิ่งที่ฉาบตัวเราไว้ถึง2-3ชั้น (เปลี่ยนได้ยันสีลูกตา)

ที่หนักสุดคือ เห็นรีวิวเครื่องสำอางสตอรี่ไอจี แต่ใส่ฟิลเตอร์แน่นมาก
ทาปากทาแก้มสีอะไรไปไม่รู้ เพราะมันมีฟิลเตอร์แต่งหน้าใส่ขนตาทับอีกชั้น 
แล้วเขาก็ไม่รู้ตัวด้วย เหมือนใช้จนชิน จนเป็นปกติไปแล้วว่าทุกครั้งที่อัปสตอรี่หรือถ่ายภาพต้องขอใส่ฟิลเตอร์สักหน่อย

อันนี้คิดแบบคนคิดมากนะ ถ้าจะให้ไม่คิดอะไรเลยก็ได้ เรื่องของเขาจะใส่ฟิลเตอร์กี่ชั้นก็เรื่องของใครของมัน ไม่เดือดร้อน
เพียงแต่อยากถกว่าไอการอยู่กับภาพที่ต้องสวยเป๊ะตลอดมันจะมีผลเสียไหม มันมากเกินพอดีหรือเปล่า