คือ เราคบกับแฟนมาประมาณ 6 ปีแล้ว แฟนอายุ 29 เราอายุ 24
เรา จะเริ่มรู้สึกน้อยใจแฟน ในบ้างเรื่อง แต่ว่าเรากับแฟน ไม่เคยทะเลาะเรื่องอะไรใหญ่ๆกันเลย แล้วก็ทะเลาะกันน้อยมากตั้นแต่คบกันมาสามารถนับได้เลย เราเป็นคนที่โกรดแล้วชอบเงียบไม่พูด เรื่องที่เรารู้สึกคิดมากน้อยใจแฟนก็มีมาตั้งแต่คบกัน คือ ช่วงที่คบแรกๆ วันครบรอบ วันเกิด วันวาเลนไทน์ เราจะทำของขวัญให้เขาตลอด แต่เขาไม่เคยมีอะไรให้เราเลยแม้แต่ดอกไม้ดอกเดียว เขาบอกว่ามันก็แค่วันๆนึงเองแค่เรารักกันก็พอแล้ว เราก็บ่นๆเขา จนหลังๆเราชิน เราก็ไม่ได้ให้ของขวัญเขาเหมือนกัน เวลาเราเดินผ่านของที่อย่ากได้ ก็จะพูดเล่นๆ ว่าอยากได้ซื้อให้น่อย(กระเป๋า รองเท้า นาฬิกาต่างๆ)แต่เขาก็ไม่เคยซื้อให้เลย ของเราซื้อเองหมด เขาบอกว่าสิ้นเปลืองเอามาทำไมเอาเงินไปกินข้าวดีกว่า เราก็ok เขาไม่ซื้อให้เราก็ซื้อเอง เขาเคยซื้อรองเท้าadidas มาฝากะราคู้นึงตอนเขาไปเรียนที่อังกฤษ ตอนนั้นเราเรียนกันอยู่ เขาบอกว่าเขาไม่อยากเอาเงินที่พ่อแม่ให้เขามา มาซื้อของให้เรา เราก็ok ไม่เป็นไร เวลาดูหนังกินข้าวสมัยเรียนเราก็ไม่เคยให้เขาออกเงินคนเดียวเลย จะเป็นเขาเลี้ยงข้าว เราจ่ายค่าหนัง เราก็ไม่เคยบ่นเลย จนเราทั้งคู้เรียนจบ เราเองก็ไปอยู่อเมริกาช่วงนึง เราก็ซื้อของฝากกลับมาให้เขาเยอะมากไม่เคยคิดเสียดายเงินที่ซื้อของให้เขาเลย ทั้งนาฬิกา รองเท้า เสื้อ (ในระหว่างนั้น เขายังหางานไม่ได้ไปประมาณปีนึง เราก็แชร์เวลาไปเที่ยวด้วยกันตลอด) พอเขาเริ่มมีงานทำ เขาก็เริ่มเลี้ยงข้าวเขา แต่ช่วงแรกๆดราก็จ่ายค่าตั๋วหนังให้อยู่ จนกระทั้งซื้อแบบบุฟเฟ่ หลังๆมาเขาจะเป็นคนจ่ายค่าข้าวทั้งหมด และเขาจะชอบบ่น ว่าอยากให้เราเลี้ยงข้าวเขาบ้าง เราก็มีเงินทำไมไม่เลี้ยงเขาเลย เขาอยากให้เราเลี้ยงบ้าง เราก็เลี้ยงบ้างบางครั้งนานๆทีตอนที่เขาบ่น แต่เราก็จะแอบน้อยใจ แค่เลี้ยงข้าวเอง เวลาเราซื้อของให้เขา ทำของให้เขาเราไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยเรื่องเงินเลยสักครั้งเดียว เวลาเราขอยืมเงิน หลักพัน เราก็ทะยอยคืนให้แต่เราไม่ได้นับหรอกว่าคืนเท่าไหรแล้ว เขาก็จะบอกว่าเรา คืนไม่หมด ไม่ยอมคืนเงินเขา เขาบอกว่าไม่อยากทะเลาะกับเราเรื่องที่ไม่คืนเงิน เราก็เฉยๆ ไปทำขำๆ ว่าก็เราแฟนกันไง เงินก็แบ่งๆกัน บางทีเราลืมเอากระเป๋าตังออกจากบบ้านของเงินเขา 500-1000 เราก็คืนบ้างไม่คืนบ้าง แล้วแต่ว่าลืมไม่ลืม เราเห็นว่าแฟนกัน เขาก็จะบ่นๆ เรื่องเงินเลยเป็นเรื่องที่เราน้อยใจเขาอีกเรื่องเลย
ตอนที่เขายังไม่มีรถขับเขาไม่เคยมาหาเราที่บ้านเลย พ่อเรามักจะถามว่าทำไมแฟนไม่มารับที่บ้านทำไมต้องให้เราออกไปเจอตลอด คือแฟนเราบอกว่าบ้านเราไกลให้มาเจอกันครึ่งทางจะได้ไม่ย้อนไปย้อนมาเสียเวลา แล้วเขาก็ขี้เกียจมาด้วย เขาบอกว่า เขาไม่อยากนั่งรถตู้มา เคยมีช่วงที่เราไปต่างประเทศด้วยกันแล้วขากลับ ถึงไทยดึกประมาณ 3-4 ทุ่ม บ้านเราอยู่คนละทางพ่อเขามารับ เราก็หวังว่าดึกขนาดนนี้เขาน่าจะเป็นห่วงเราบ้าง จะไปส่งเราบ้าง แต่ว่าไม่เขาถามว่าเรากลับได้แนะ และก็ให้เรานั่งแท๊กซี่กลับเองคนเดียวเลย เคยมีช่วงที่เราทำจมูก แล้วหมอให้นัดวันเสาหรือวันอาทิต เขาอยากให้เรานัดวันอาทิต เพราะวันเสาเขา ยากไปล้างรถ ตัดผม เราเลยบอกว่าอยากทำวันเสา เพราะจะได้พักวันอาทิตก่อนไปทำงาน เขาก็บแกว่าเสาไม่ว่างเราต้องมาเองนะ เราก็อืมมาเองก็ได้วะ แต่เราก็แอบน้อยใจละแค่ล้างรถ ตัดผมอะ ทำวันอาทิตไม่ได้หรอ แล้วพักผ่อนวันเสา เขาก็ไม่ยอม เราเลยมาเอง ขับรถมาทำจมูกหมอวางยาสลบ ก็ต้องนั่งให้หายมึนก่อนถึงจะขับรถกลับบ้านเองได้ เราก็ปล่อยผ่านมาตลอด ก็มีบ้างบางที่ที่เราบ่นแต่ก็ไม่อยากมีปัญหา เคยมีปัญหาเรื่องที่เขาไม่โทรหาเราเลยเป็นอาทิตๆ line ไปไม่ตอบ ช่วงนั้นเขาทำ วิทยานิพนธ์ จบ เขาบอกเขาจะไม่ติดต่อเราเลยเขาจะตั้งใจทำงานนะ เราก็ไม่คิดว่าเขาจะหายไปเลยขนาด line สักคำก็ไม่มี ช่วงวันอาทิตหรือวันที่เขาพักผ่อน เขาจะหายไปเลยทั้งวัน ไม่ ตอบline ไม่คุยกับเรา เคยทะเลาะ เรื่องที่เราไม่คุยกันเลย เขาบอกเขาไม่ชอบคุยโทรศัพ ทำไมต้องบังคับเขาเราก็ปล่อยผ่าน แต่เดียวนี้ก็คุยกันทุกวัน ช่วงดึกๆ แต่วันหยุดก็จะได้คุยแค่ช่วงดึกๆเช่นกัน
อาจจะมีรายละเอียดอีกหลายอย่างแต่เราลืมๆไปแล้ว เรื่องล่าสุดนี้เลยคือเรื่องทำบุญขึ้นบ้านใหม่ที่ พ่อซื้อตึกให้เราขายของ เราเลยชวนเขามางานบุญ ญาติเรา คนรู้จักพ่อมาหมด แต่ว่าพอดี กาอนหน้านั้นอาทิตนนึงรถแฟนโดนชน เขาบอกว่าอาทิตงานบุญเขาไปไม่ได้เพราะ รถเสีย ต้องซ้อม ไปไม่ได้ไม่รู้จะไปยังไง คือเราอยู่ปทุม แฟนอยู่ลาดพร้าว เราเลยคิดว่ามันไม่ได้ไกลกันขนาดนั้นอะ มันสามารถนั่งแท๊กซี่ นั่งรถตู้มาได้ แต่เขาไม่มา เขาบอกว่าถ้ารถทำเสร็จไวจะมา เราคิดว่างานนี้อะ ทำบุญครั้งนี้ญาติเรามาหมด แล้วตึกนนี้ก็จะเป็นตึกของเราอะ ที่จะใช้ทำงานในอนาคต แต่เขาจะไม่มาร่วมงานทำบุญ เพราะว่ารถเขาเสีย เรารู้สึกเหมือนเขาไม่อยากมีอนาคตร่วมกับเราเลย เราโกรดเขานะ เขาก็ถามงั้นจะให้เขามายังไงเขาไม่มีรถนะ เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงเลยอะ แม่แต่ความพยายามที่จะมายังไม่มีดลยอะ เราเลยปล่อยไม่อยากมาก็ไม่ต้องมา เรื่องครั้งนี้มันทำให้เรานึกถึงอนาคตข้างหน้าเลย ว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป จะเป็นยังไง
เรื่องดีๆเขาก็มีนะ เขาก็มาหาเรา อาทิตนึงครั้งนึง แล้วแต่อาทิตเราเล่นกับเขา ปรึกษาเรื่องราวต่างๆกับเขาได้ เล่าบ่นโน้นบ่นนี้ ได้ แต่เราก็ยังรู้สึกว่า เขาเหมือนจะไม่อยากมีอนาคตกับเราเลย
เราเป็นคนคิดมากคิดเล็กคิดน้อยเกินไปหรือปล่าวคะ
เรา จะเริ่มรู้สึกน้อยใจแฟน ในบ้างเรื่อง แต่ว่าเรากับแฟน ไม่เคยทะเลาะเรื่องอะไรใหญ่ๆกันเลย แล้วก็ทะเลาะกันน้อยมากตั้นแต่คบกันมาสามารถนับได้เลย เราเป็นคนที่โกรดแล้วชอบเงียบไม่พูด เรื่องที่เรารู้สึกคิดมากน้อยใจแฟนก็มีมาตั้งแต่คบกัน คือ ช่วงที่คบแรกๆ วันครบรอบ วันเกิด วันวาเลนไทน์ เราจะทำของขวัญให้เขาตลอด แต่เขาไม่เคยมีอะไรให้เราเลยแม้แต่ดอกไม้ดอกเดียว เขาบอกว่ามันก็แค่วันๆนึงเองแค่เรารักกันก็พอแล้ว เราก็บ่นๆเขา จนหลังๆเราชิน เราก็ไม่ได้ให้ของขวัญเขาเหมือนกัน เวลาเราเดินผ่านของที่อย่ากได้ ก็จะพูดเล่นๆ ว่าอยากได้ซื้อให้น่อย(กระเป๋า รองเท้า นาฬิกาต่างๆ)แต่เขาก็ไม่เคยซื้อให้เลย ของเราซื้อเองหมด เขาบอกว่าสิ้นเปลืองเอามาทำไมเอาเงินไปกินข้าวดีกว่า เราก็ok เขาไม่ซื้อให้เราก็ซื้อเอง เขาเคยซื้อรองเท้าadidas มาฝากะราคู้นึงตอนเขาไปเรียนที่อังกฤษ ตอนนั้นเราเรียนกันอยู่ เขาบอกว่าเขาไม่อยากเอาเงินที่พ่อแม่ให้เขามา มาซื้อของให้เรา เราก็ok ไม่เป็นไร เวลาดูหนังกินข้าวสมัยเรียนเราก็ไม่เคยให้เขาออกเงินคนเดียวเลย จะเป็นเขาเลี้ยงข้าว เราจ่ายค่าหนัง เราก็ไม่เคยบ่นเลย จนเราทั้งคู้เรียนจบ เราเองก็ไปอยู่อเมริกาช่วงนึง เราก็ซื้อของฝากกลับมาให้เขาเยอะมากไม่เคยคิดเสียดายเงินที่ซื้อของให้เขาเลย ทั้งนาฬิกา รองเท้า เสื้อ (ในระหว่างนั้น เขายังหางานไม่ได้ไปประมาณปีนึง เราก็แชร์เวลาไปเที่ยวด้วยกันตลอด) พอเขาเริ่มมีงานทำ เขาก็เริ่มเลี้ยงข้าวเขา แต่ช่วงแรกๆดราก็จ่ายค่าตั๋วหนังให้อยู่ จนกระทั้งซื้อแบบบุฟเฟ่ หลังๆมาเขาจะเป็นคนจ่ายค่าข้าวทั้งหมด และเขาจะชอบบ่น ว่าอยากให้เราเลี้ยงข้าวเขาบ้าง เราก็มีเงินทำไมไม่เลี้ยงเขาเลย เขาอยากให้เราเลี้ยงบ้าง เราก็เลี้ยงบ้างบางครั้งนานๆทีตอนที่เขาบ่น แต่เราก็จะแอบน้อยใจ แค่เลี้ยงข้าวเอง เวลาเราซื้อของให้เขา ทำของให้เขาเราไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยเรื่องเงินเลยสักครั้งเดียว เวลาเราขอยืมเงิน หลักพัน เราก็ทะยอยคืนให้แต่เราไม่ได้นับหรอกว่าคืนเท่าไหรแล้ว เขาก็จะบอกว่าเรา คืนไม่หมด ไม่ยอมคืนเงินเขา เขาบอกว่าไม่อยากทะเลาะกับเราเรื่องที่ไม่คืนเงิน เราก็เฉยๆ ไปทำขำๆ ว่าก็เราแฟนกันไง เงินก็แบ่งๆกัน บางทีเราลืมเอากระเป๋าตังออกจากบบ้านของเงินเขา 500-1000 เราก็คืนบ้างไม่คืนบ้าง แล้วแต่ว่าลืมไม่ลืม เราเห็นว่าแฟนกัน เขาก็จะบ่นๆ เรื่องเงินเลยเป็นเรื่องที่เราน้อยใจเขาอีกเรื่องเลย
ตอนที่เขายังไม่มีรถขับเขาไม่เคยมาหาเราที่บ้านเลย พ่อเรามักจะถามว่าทำไมแฟนไม่มารับที่บ้านทำไมต้องให้เราออกไปเจอตลอด คือแฟนเราบอกว่าบ้านเราไกลให้มาเจอกันครึ่งทางจะได้ไม่ย้อนไปย้อนมาเสียเวลา แล้วเขาก็ขี้เกียจมาด้วย เขาบอกว่า เขาไม่อยากนั่งรถตู้มา เคยมีช่วงที่เราไปต่างประเทศด้วยกันแล้วขากลับ ถึงไทยดึกประมาณ 3-4 ทุ่ม บ้านเราอยู่คนละทางพ่อเขามารับ เราก็หวังว่าดึกขนาดนนี้เขาน่าจะเป็นห่วงเราบ้าง จะไปส่งเราบ้าง แต่ว่าไม่เขาถามว่าเรากลับได้แนะ และก็ให้เรานั่งแท๊กซี่กลับเองคนเดียวเลย เคยมีช่วงที่เราทำจมูก แล้วหมอให้นัดวันเสาหรือวันอาทิต เขาอยากให้เรานัดวันอาทิต เพราะวันเสาเขา ยากไปล้างรถ ตัดผม เราเลยบอกว่าอยากทำวันเสา เพราะจะได้พักวันอาทิตก่อนไปทำงาน เขาก็บแกว่าเสาไม่ว่างเราต้องมาเองนะ เราก็อืมมาเองก็ได้วะ แต่เราก็แอบน้อยใจละแค่ล้างรถ ตัดผมอะ ทำวันอาทิตไม่ได้หรอ แล้วพักผ่อนวันเสา เขาก็ไม่ยอม เราเลยมาเอง ขับรถมาทำจมูกหมอวางยาสลบ ก็ต้องนั่งให้หายมึนก่อนถึงจะขับรถกลับบ้านเองได้ เราก็ปล่อยผ่านมาตลอด ก็มีบ้างบางที่ที่เราบ่นแต่ก็ไม่อยากมีปัญหา เคยมีปัญหาเรื่องที่เขาไม่โทรหาเราเลยเป็นอาทิตๆ line ไปไม่ตอบ ช่วงนั้นเขาทำ วิทยานิพนธ์ จบ เขาบอกเขาจะไม่ติดต่อเราเลยเขาจะตั้งใจทำงานนะ เราก็ไม่คิดว่าเขาจะหายไปเลยขนาด line สักคำก็ไม่มี ช่วงวันอาทิตหรือวันที่เขาพักผ่อน เขาจะหายไปเลยทั้งวัน ไม่ ตอบline ไม่คุยกับเรา เคยทะเลาะ เรื่องที่เราไม่คุยกันเลย เขาบอกเขาไม่ชอบคุยโทรศัพ ทำไมต้องบังคับเขาเราก็ปล่อยผ่าน แต่เดียวนี้ก็คุยกันทุกวัน ช่วงดึกๆ แต่วันหยุดก็จะได้คุยแค่ช่วงดึกๆเช่นกัน
อาจจะมีรายละเอียดอีกหลายอย่างแต่เราลืมๆไปแล้ว เรื่องล่าสุดนี้เลยคือเรื่องทำบุญขึ้นบ้านใหม่ที่ พ่อซื้อตึกให้เราขายของ เราเลยชวนเขามางานบุญ ญาติเรา คนรู้จักพ่อมาหมด แต่ว่าพอดี กาอนหน้านั้นอาทิตนนึงรถแฟนโดนชน เขาบอกว่าอาทิตงานบุญเขาไปไม่ได้เพราะ รถเสีย ต้องซ้อม ไปไม่ได้ไม่รู้จะไปยังไง คือเราอยู่ปทุม แฟนอยู่ลาดพร้าว เราเลยคิดว่ามันไม่ได้ไกลกันขนาดนั้นอะ มันสามารถนั่งแท๊กซี่ นั่งรถตู้มาได้ แต่เขาไม่มา เขาบอกว่าถ้ารถทำเสร็จไวจะมา เราคิดว่างานนี้อะ ทำบุญครั้งนี้ญาติเรามาหมด แล้วตึกนนี้ก็จะเป็นตึกของเราอะ ที่จะใช้ทำงานในอนาคต แต่เขาจะไม่มาร่วมงานทำบุญ เพราะว่ารถเขาเสีย เรารู้สึกเหมือนเขาไม่อยากมีอนาคตร่วมกับเราเลย เราโกรดเขานะ เขาก็ถามงั้นจะให้เขามายังไงเขาไม่มีรถนะ เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงเลยอะ แม่แต่ความพยายามที่จะมายังไม่มีดลยอะ เราเลยปล่อยไม่อยากมาก็ไม่ต้องมา เรื่องครั้งนี้มันทำให้เรานึกถึงอนาคตข้างหน้าเลย ว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป จะเป็นยังไง
เรื่องดีๆเขาก็มีนะ เขาก็มาหาเรา อาทิตนึงครั้งนึง แล้วแต่อาทิตเราเล่นกับเขา ปรึกษาเรื่องราวต่างๆกับเขาได้ เล่าบ่นโน้นบ่นนี้ ได้ แต่เราก็ยังรู้สึกว่า เขาเหมือนจะไม่อยากมีอนาคตกับเราเลย