คือขอแนะนำตัวคร่าวๆ ผมอายุ15 เพศชาย ตอนนี้เรียนม.4 แต่นอน รพ เพราะโรคหนึ่งซึ่งเกี่ยวกับเลือดขาวกับเกร็ดเลือด
แต่ปัญหาคือ ผมไม่ซีเรียสเรื่องระยะเวลา
แต่ที่เครียดคือ
ครอบครัวเวลามาเยี่ยม จะมีแม่กับพ่อ (2คนนี้หย่ากันแล้วแต่ก็ยังมองกันติด)
แม่จะมาตอน12:00ทุกวันซึ่งขอพูดถึงฝั่งแม่เพราะฝั่งพ่อไม่ได้คุยเยอะสักเท่าไร
คือแม่ผมช่วงแรก หมอให้กินอาหารโรงพยาบาลห้ามของนอกปกติของคนป่วยอะนะครับ
แต่พอเรากินอาหารนอกโรงพยาบาลได้แม่ก็อนุญาตแหละแต่คือช่วงนี้มันเปลี่ยนแปลงบ่อยมากประมาณว่า ตอนแรกงด 3-4วันต่อมาปล่อนปกติ แต่ต่อมาก็งดแบบดื้อๆอีก มันกระทันหันเกินไปรึเปล่าครับอะนนี้คืออยากรู้แต่ก็ไม่ได้ซีเลยเพราะตอนนี้การรับรสผมมันก็ต่ำลงเลยไม่ซี
แต่ที่อยากให้ช่วยคืองานอดิเรกผม
ผมว่างๆก็นอนบนเตียงโรงพยาบาลก็อ่านหนังสือมั่ง เล่นมือถือมั่ง วาดรูปมั่ง เพราะผมถูกแค่ห้ามยืนนั่งทำงานอดิเรกไม่มีปัญหาอะไร แต่พอเวลาทำอะไรไปสักพักแม่จะสั่งให้ผมหยุดละทำอย่างอื่น แต่พอทำแล้วมันยังไม่ชินรึแบบอ่านหนังสือยังไม่พอรู้เนื้อเรื่องแม่จะชอบให้หยุด เล่นมือถือยังไม่จบเกมรึดูคลิปละไม่จบแม่จะสั่งให้กยุดแล้วเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ผมอยากทำอะไรบางทีมันยังทำไม่ถึงที่ละเขาจะชอบบอกให้หยุด ผมอยากรู้ว่าที่ผมเครียดเพราะเขาก่าวก่ายเรารึผมไปทำให้เขาไม่พอใจเขาเลยบอกให้เราเปลี่ยนนั่นทำนี่บ่อยๆ
ฟังดูงงๆ อาจไร้สาระแต่วันนี้ผมพึ่งร้องไห้ไปเพราะผมไม่รู้ควรจะทำไงให้พอใจทั้ง2ฝ่ายชาวงแรกมันก็ดีหลังๆมันแย่ผมไม่เคยได้ทำอะไรแบบจริงจัง เช่นวาดรูปงี้ยังวาดไม่ทันเสร็จเขาก็จะให้ผมไปทำอย่างอื่น ผมไม่อยากพูดรึแย้งเพราะด้วยความที่ผมเป็นลูกและผมมองว่าแม่ผมถ้าพูดไม่เข้าหูก็จะถือว่าเถียงทันทีแต่ถ้าต้องพูดอะไรผมก็กะจะพูดในสัปดาห์นี้ล่ะ พี่ๆมีคำแนะนำอะไรก็พูดอิสระเลยครับผมรับอ่าน ขอโทษสำหรับเรื่องที่อาจดูไร้สาระรึนอกเรื่องแต่เผื่อพี่ๆบางคนสนใจนำมาประติดประต่อละเป็นคำตอบอื่นได้เลยอยากเล่าให้ฟัง
ขอบคุณทุกคำตอบนะครับ ❤️
เครียดปัญหาเยอะ ณ โรงพยาบาล
แต่ปัญหาคือ ผมไม่ซีเรียสเรื่องระยะเวลา
แต่ที่เครียดคือ
ครอบครัวเวลามาเยี่ยม จะมีแม่กับพ่อ (2คนนี้หย่ากันแล้วแต่ก็ยังมองกันติด)
แม่จะมาตอน12:00ทุกวันซึ่งขอพูดถึงฝั่งแม่เพราะฝั่งพ่อไม่ได้คุยเยอะสักเท่าไร
คือแม่ผมช่วงแรก หมอให้กินอาหารโรงพยาบาลห้ามของนอกปกติของคนป่วยอะนะครับ
แต่พอเรากินอาหารนอกโรงพยาบาลได้แม่ก็อนุญาตแหละแต่คือช่วงนี้มันเปลี่ยนแปลงบ่อยมากประมาณว่า ตอนแรกงด 3-4วันต่อมาปล่อนปกติ แต่ต่อมาก็งดแบบดื้อๆอีก มันกระทันหันเกินไปรึเปล่าครับอะนนี้คืออยากรู้แต่ก็ไม่ได้ซีเลยเพราะตอนนี้การรับรสผมมันก็ต่ำลงเลยไม่ซี
แต่ที่อยากให้ช่วยคืองานอดิเรกผม
ผมว่างๆก็นอนบนเตียงโรงพยาบาลก็อ่านหนังสือมั่ง เล่นมือถือมั่ง วาดรูปมั่ง เพราะผมถูกแค่ห้ามยืนนั่งทำงานอดิเรกไม่มีปัญหาอะไร แต่พอเวลาทำอะไรไปสักพักแม่จะสั่งให้ผมหยุดละทำอย่างอื่น แต่พอทำแล้วมันยังไม่ชินรึแบบอ่านหนังสือยังไม่พอรู้เนื้อเรื่องแม่จะชอบให้หยุด เล่นมือถือยังไม่จบเกมรึดูคลิปละไม่จบแม่จะสั่งให้กยุดแล้วเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ผมอยากทำอะไรบางทีมันยังทำไม่ถึงที่ละเขาจะชอบบอกให้หยุด ผมอยากรู้ว่าที่ผมเครียดเพราะเขาก่าวก่ายเรารึผมไปทำให้เขาไม่พอใจเขาเลยบอกให้เราเปลี่ยนนั่นทำนี่บ่อยๆ
ฟังดูงงๆ อาจไร้สาระแต่วันนี้ผมพึ่งร้องไห้ไปเพราะผมไม่รู้ควรจะทำไงให้พอใจทั้ง2ฝ่ายชาวงแรกมันก็ดีหลังๆมันแย่ผมไม่เคยได้ทำอะไรแบบจริงจัง เช่นวาดรูปงี้ยังวาดไม่ทันเสร็จเขาก็จะให้ผมไปทำอย่างอื่น ผมไม่อยากพูดรึแย้งเพราะด้วยความที่ผมเป็นลูกและผมมองว่าแม่ผมถ้าพูดไม่เข้าหูก็จะถือว่าเถียงทันทีแต่ถ้าต้องพูดอะไรผมก็กะจะพูดในสัปดาห์นี้ล่ะ พี่ๆมีคำแนะนำอะไรก็พูดอิสระเลยครับผมรับอ่าน ขอโทษสำหรับเรื่องที่อาจดูไร้สาระรึนอกเรื่องแต่เผื่อพี่ๆบางคนสนใจนำมาประติดประต่อละเป็นคำตอบอื่นได้เลยอยากเล่าให้ฟัง
ขอบคุณทุกคำตอบนะครับ ❤️