ผมมีเพื่อนอยู่คนนึง นามสมมติว่า เอ็ม เอ็มเป็นเพื่อนผู้หญิง มีนิสัยชอบคบเพื่อนด้วยผลประโยชน์ ไม่เคยจริงใจกับใคร ถ้าดีกับใครก็จะดีแบบสุดๆ เทคแคร์ดูแลเป็นอย่างดี พอหมดผลประโยชน์ก็เลิกคบไปแบบสายฟ้าแลบ จนอีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว เอาแต่ใจตัวเอง เห็นแก่ตัว(สุดๆ) เพราะถูกที่บ้านตามใจ(แบบสุดๆ) ข้อดีของนางคือบ้านรวยเพราะเปิดคลีนิก
ผมรู้จักเอ็มตอน ม.5 ในตอนนั้นนางเป็นเพื่อนของเพื่อนผม (นามสมมติว่า วี) แล้วผมก็ยังไม่รู้จักนิสัยของเอ็มด้วย เลยหลงคบกับนางไป คือวันนั้นผมเข้าค่ายกิจกรรมของโรงเรียน แล้วบังเอิญเจอกับเอ็ม นางก็เข้ามาคุยกับผม คุยดีเลยนะ แล้วหลังจากนั้นเวลาเจอกันที่โรงเรียนก็ทักทายแล้วก็คุยกันตลอด แต่ว่าคุยกันแบบเพื่อน เมาท์มอยไปเรื่อยไรงี้ เพราะเอ็มมีแฟนอยู่แล้วแต่อยู่คนละโรงเรียน (แฟนนางก็เป็นเพื่อนเก่าของวีด้วย) แล้วเอ็มก็มักจะชวนผมเดินกลับบ้านด้วยกันตลอดเพราะกลับทางเดียวกัน นางมักจะเลี้ยงขนมนมเนยผมระหว่างทางกลับบ้านด้วยจนผมเกรงใจ แต่นางบอกว่าไม่เป็นไร อยากเลี้ยง มีอยู่ครั้งนึง คอมพิวเตอร์ของเอ็มขัดข้องจนไฟล์งานหาย ผมก็อุตส่าห์ไปช่วยกู้ไฟล์ให้นาง เป็นการตอบแทน
ข้ามมาอีก 1 ปีถัดมา ผมเริ่มมีปัญหากับเอ็มครับ เพราะว่าอยู่ดีๆเอ็มก็ไม่คุยกับผม แถมทำท่าทางฟึดฟัดใส่ เหมือนว่าโกรธอะไรผม แล้วเวลาที่ผมไปคุยกับกลุ่มของนาง นางก็จะเมินๆผมแล้วสะกิดเพื่อนของนางให้ออกจากตรงนั้นแล้วไปที่อื่น ผมจึงหาทางเข้าไปคุยปรับทัศนคติกับนาง ผมถามนางว่า เป็นอะไร เราไปทำอะไรให้เอ็มโกรธป่าว? แต่คำตอบที่ได้รับคือ ไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก แค่ไม่มีเรื่องจะคุย !! ผมรู้สึกได้เลยว่ามันไม่ใช่ละ เพราะลักษณะท่าทางมันฟ้อง แต่นางก็ยังคุยกับเพื่อนของนางแบบสนิทมากกกก แถมยังประจบเก่งอีกด้วย ประจบครูจนครูเห็นเป็นลูกรัก จนครูแทบจะลืมผมก็ว่าได้(ผมก็ลูกรักครูเขาเหมือนกัน) ช่วงหลังๆนางกับเพื่อนๆของนางเปลี่ยนไปนั่งรถกลับบ้านกับครูแทน จะบอกว่าบางทีผมก็นั่งรถกลับกับครูนะ
เอ็มแสดงความเอาแต่ใจออกมาก็ตอนที่ตัดขาดกับวี เพียงเพราะวีไม่ไปเดินห้างด้วย !! (เอาแต่ใจมั้ยล่ะ)
หลังจากนั้น ก็มีเหตุการณ์ที่ผมมีปัญหากับนางอีก คือเอ็มซื้อซูชิมาเลี้ยงเพื่อนๆของนางรวมถึงครูด้วย ผมเลยแซวไปตามปกติว่า กินไม่เรียกเลยนะ แต่คำตอบที่ได้รับคือ จำเป็นต้องชวนด้วยหรอ? ผมก็เอ้า ทีพวกเพื่อนเมิงกับครูยังชวนได้เลย แล้วกรูไม่ใช่เพื่อนเมิงหรอ!! แล้วนางก็แถว่า อยากกินก็จ่ายเงินมาดิ ทุกคนรวมทั้งครูก็หารเงินกันออก แต่ผมเสียอารมณ์ไปแล้วเลยไม่กิน กลับบ้านเลย อ้อ แล้วหลังจากวันนั้นนะ เฟสผมก็โดนสแปม แล้วเข้าไม่ได้เลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://ppantip.com/topic/39864575
ผมจึงสงสัยเอ็มว่าเอ็มเป็นคนทำ อ้อ แล้วหลังจากเหตุการณ์นั้น ครูก็เรียกผมกับเอ็มเข้ามาปรับทัศนคติ เอ็มมาแบบว่าพูดหวานพูดดีมากเลยนะ แต่ผมไม่เชื่อหรอก! ความไว้เนื้อเชื่อใจมันหมดแล้ว ผมจึงบอกเอ็มไปตรงๆเลยว่า ผมไม่ชอบให้เอ็มทำแบบนี้ๆๆ ขอร้องด้วยว่าอย่าทำ เอ็มจึงกลับมาดีกับผม แต่ไม่นานก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม แถมคราวนี้ยังเลี่ยงที่จะคุยกับผมอีกด้วย
จุดไคลแม็กซ์มันอยู่ที่ก่อนปิดเทอมครับ วันนั้นวันเกิดครู ผมและเพื่อนๆรวมถึงเอ็มจึงจัดเซอร์ไพรส์วันเกิดให้ครูเขาที่ห้องคอม แล้วให้รุ่นน้องมาถ่ายรูปให้ ผมเองก็มีแพลนจะส่งรูปจากในกล้องของผมให้รุ่นน้องพอดีจึงนำรูปจากกล้องไปลงที่คอมแล้วให้รุ่นน้องเอาแฟรชไดรฟ์มาเซฟไป คือตอนนั้นเย็นแล้วคอมในห้องจึงเปิดอยู่เครื่องเดียวคือเครื่องที่โต๊ะครู โดยที่เอ็มก็เปิดเฟสของตัวเองไว้ที่คอมเครื่องเดียวกัน แล้วเดินออกไปข้างนอก แล้วกลับเข้ามาตอนผมกำลังเอารูปลงคอม อยู่ดีๆเอ็มก็มากล่าวหาว่าผมไปยุ่งกับเฟสนางแล้วก็ด่าผม ผมก็ขึ้นดิครับ ผมก็ด่านางกลับไปชุดใหญ่เลย จนเพื่อนๆต้องมาแยกผมกับเอ็มไปสงบอารมณ์ พอเบิดเดย์ครูเสร็จ ก็ต่างคนต่างกลับกันเลย ยังดีที่มีเพื่อนกลับกับผมหลายคน จึงอุ่นใจขึ้นมานิด เพื่อนๆก็ปลอบใจผม ผมจึงบล็อคเฟสและตัดขาดกับเอ็มในวันนั้นเลยครับ
อ้อ มีครั้งนึง ช่วงที่เริ่มแตกหักกันแล้วนี่แหละ วีพาผมไปกินชาบูแล้วชวนแฟนของเอ็มมาด้วย ผมจึงรู้ความจริงว่า แฟนของเอ็มจริงๆแล้วเป็นแค่เพื่อน ไม่ได้เป็นแฟนแต่อย่างใด (หักมุมไปอีก)
แล้วหลังจากเปิดเทอมใหม่ มันก็ตัดขาดกับกลุ่มเพื่อนๆรวมถึงครูด้วย แล้วไปคบเพื่อนห้องอื่น แล้วนั่นก็คือกลุ่มของ เอ (นามสมมติ) เอเป็นกระเทยครับ แล้วกลุ่มของเอทั้งกลุ่มก็เป็นเพื่อนผมตั้งแต่ ม.1 ทีแรกผมก็เตือนๆพวกเอว่า เอ็มมันเป็นคนแบบนี้ๆๆ ทุกคนก็รับรู้นะ แต่ก็ยังคบกับม้น ผมก็คิดแค่ว่า เดี๋ยวเอ็มมันก็ทำกับพวกเอแบบเดียวกับที่มันทำกับผม ส่วนผม ตัดขาดแล้วครับ
ผมทำถูกมั้ย? ที่ตัดขาดกับเพื่อนคนนึงเพราะเหตุผลแบบนี้
ผมรู้จักเอ็มตอน ม.5 ในตอนนั้นนางเป็นเพื่อนของเพื่อนผม (นามสมมติว่า วี) แล้วผมก็ยังไม่รู้จักนิสัยของเอ็มด้วย เลยหลงคบกับนางไป คือวันนั้นผมเข้าค่ายกิจกรรมของโรงเรียน แล้วบังเอิญเจอกับเอ็ม นางก็เข้ามาคุยกับผม คุยดีเลยนะ แล้วหลังจากนั้นเวลาเจอกันที่โรงเรียนก็ทักทายแล้วก็คุยกันตลอด แต่ว่าคุยกันแบบเพื่อน เมาท์มอยไปเรื่อยไรงี้ เพราะเอ็มมีแฟนอยู่แล้วแต่อยู่คนละโรงเรียน (แฟนนางก็เป็นเพื่อนเก่าของวีด้วย) แล้วเอ็มก็มักจะชวนผมเดินกลับบ้านด้วยกันตลอดเพราะกลับทางเดียวกัน นางมักจะเลี้ยงขนมนมเนยผมระหว่างทางกลับบ้านด้วยจนผมเกรงใจ แต่นางบอกว่าไม่เป็นไร อยากเลี้ยง มีอยู่ครั้งนึง คอมพิวเตอร์ของเอ็มขัดข้องจนไฟล์งานหาย ผมก็อุตส่าห์ไปช่วยกู้ไฟล์ให้นาง เป็นการตอบแทน
ข้ามมาอีก 1 ปีถัดมา ผมเริ่มมีปัญหากับเอ็มครับ เพราะว่าอยู่ดีๆเอ็มก็ไม่คุยกับผม แถมทำท่าทางฟึดฟัดใส่ เหมือนว่าโกรธอะไรผม แล้วเวลาที่ผมไปคุยกับกลุ่มของนาง นางก็จะเมินๆผมแล้วสะกิดเพื่อนของนางให้ออกจากตรงนั้นแล้วไปที่อื่น ผมจึงหาทางเข้าไปคุยปรับทัศนคติกับนาง ผมถามนางว่า เป็นอะไร เราไปทำอะไรให้เอ็มโกรธป่าว? แต่คำตอบที่ได้รับคือ ไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก แค่ไม่มีเรื่องจะคุย !! ผมรู้สึกได้เลยว่ามันไม่ใช่ละ เพราะลักษณะท่าทางมันฟ้อง แต่นางก็ยังคุยกับเพื่อนของนางแบบสนิทมากกกก แถมยังประจบเก่งอีกด้วย ประจบครูจนครูเห็นเป็นลูกรัก จนครูแทบจะลืมผมก็ว่าได้(ผมก็ลูกรักครูเขาเหมือนกัน) ช่วงหลังๆนางกับเพื่อนๆของนางเปลี่ยนไปนั่งรถกลับบ้านกับครูแทน จะบอกว่าบางทีผมก็นั่งรถกลับกับครูนะ
เอ็มแสดงความเอาแต่ใจออกมาก็ตอนที่ตัดขาดกับวี เพียงเพราะวีไม่ไปเดินห้างด้วย !! (เอาแต่ใจมั้ยล่ะ)
หลังจากนั้น ก็มีเหตุการณ์ที่ผมมีปัญหากับนางอีก คือเอ็มซื้อซูชิมาเลี้ยงเพื่อนๆของนางรวมถึงครูด้วย ผมเลยแซวไปตามปกติว่า กินไม่เรียกเลยนะ แต่คำตอบที่ได้รับคือ จำเป็นต้องชวนด้วยหรอ? ผมก็เอ้า ทีพวกเพื่อนเมิงกับครูยังชวนได้เลย แล้วกรูไม่ใช่เพื่อนเมิงหรอ!! แล้วนางก็แถว่า อยากกินก็จ่ายเงินมาดิ ทุกคนรวมทั้งครูก็หารเงินกันออก แต่ผมเสียอารมณ์ไปแล้วเลยไม่กิน กลับบ้านเลย อ้อ แล้วหลังจากวันนั้นนะ เฟสผมก็โดนสแปม แล้วเข้าไม่ได้เลย [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผมจึงสงสัยเอ็มว่าเอ็มเป็นคนทำ อ้อ แล้วหลังจากเหตุการณ์นั้น ครูก็เรียกผมกับเอ็มเข้ามาปรับทัศนคติ เอ็มมาแบบว่าพูดหวานพูดดีมากเลยนะ แต่ผมไม่เชื่อหรอก! ความไว้เนื้อเชื่อใจมันหมดแล้ว ผมจึงบอกเอ็มไปตรงๆเลยว่า ผมไม่ชอบให้เอ็มทำแบบนี้ๆๆ ขอร้องด้วยว่าอย่าทำ เอ็มจึงกลับมาดีกับผม แต่ไม่นานก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม แถมคราวนี้ยังเลี่ยงที่จะคุยกับผมอีกด้วย
จุดไคลแม็กซ์มันอยู่ที่ก่อนปิดเทอมครับ วันนั้นวันเกิดครู ผมและเพื่อนๆรวมถึงเอ็มจึงจัดเซอร์ไพรส์วันเกิดให้ครูเขาที่ห้องคอม แล้วให้รุ่นน้องมาถ่ายรูปให้ ผมเองก็มีแพลนจะส่งรูปจากในกล้องของผมให้รุ่นน้องพอดีจึงนำรูปจากกล้องไปลงที่คอมแล้วให้รุ่นน้องเอาแฟรชไดรฟ์มาเซฟไป คือตอนนั้นเย็นแล้วคอมในห้องจึงเปิดอยู่เครื่องเดียวคือเครื่องที่โต๊ะครู โดยที่เอ็มก็เปิดเฟสของตัวเองไว้ที่คอมเครื่องเดียวกัน แล้วเดินออกไปข้างนอก แล้วกลับเข้ามาตอนผมกำลังเอารูปลงคอม อยู่ดีๆเอ็มก็มากล่าวหาว่าผมไปยุ่งกับเฟสนางแล้วก็ด่าผม ผมก็ขึ้นดิครับ ผมก็ด่านางกลับไปชุดใหญ่เลย จนเพื่อนๆต้องมาแยกผมกับเอ็มไปสงบอารมณ์ พอเบิดเดย์ครูเสร็จ ก็ต่างคนต่างกลับกันเลย ยังดีที่มีเพื่อนกลับกับผมหลายคน จึงอุ่นใจขึ้นมานิด เพื่อนๆก็ปลอบใจผม ผมจึงบล็อคเฟสและตัดขาดกับเอ็มในวันนั้นเลยครับ
อ้อ มีครั้งนึง ช่วงที่เริ่มแตกหักกันแล้วนี่แหละ วีพาผมไปกินชาบูแล้วชวนแฟนของเอ็มมาด้วย ผมจึงรู้ความจริงว่า แฟนของเอ็มจริงๆแล้วเป็นแค่เพื่อน ไม่ได้เป็นแฟนแต่อย่างใด (หักมุมไปอีก)
แล้วหลังจากเปิดเทอมใหม่ มันก็ตัดขาดกับกลุ่มเพื่อนๆรวมถึงครูด้วย แล้วไปคบเพื่อนห้องอื่น แล้วนั่นก็คือกลุ่มของ เอ (นามสมมติ) เอเป็นกระเทยครับ แล้วกลุ่มของเอทั้งกลุ่มก็เป็นเพื่อนผมตั้งแต่ ม.1 ทีแรกผมก็เตือนๆพวกเอว่า เอ็มมันเป็นคนแบบนี้ๆๆ ทุกคนก็รับรู้นะ แต่ก็ยังคบกับม้น ผมก็คิดแค่ว่า เดี๋ยวเอ็มมันก็ทำกับพวกเอแบบเดียวกับที่มันทำกับผม ส่วนผม ตัดขาดแล้วครับ