คือเรารู้สึกรำคาญคนในครอบครัวมากๆ อยากอยู่คนเดียวสุดๆ ไม่อยากยุ่งกับใคร ตอนแรกเราก็ไม่เป็นหรอกนะ ไอความรู้สึกรำคาญคนในครอบครัวเนี่ย

แต่ความรู้สึกนี้มันเริ่มจากพ่อแม่และพี่สาวของเรา
- แม่ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับพี่สาว เรื่องเรียน เรื่องกล้าแสดงออก เรื่องงาน คือเราโคตรไม่ชอบเลย เวลาโดนเปรียบเทียบอะ
- และเวลาเราทำอะไรให้ไม่พอใจ แม่ก็ชอบด่าชอบว่าแถมคำที่ออกมาจากปากก็ทำร้ายจิตใจเรามากๆ
- ส่วนพี่สาว ก็ชอบว่าเรา เหยียดเรามั้งแหละ แต่เรื่องเหยียดเหมือนเขาจะเหยียดเล่นๆ แต่สำหรับเรา เราไม่เล่น
- และเวลาเราทำอะไรผิด พี่สาวเราก็ด่า และชอบพร่ำ พร่ำจนเรารำคาญ
- และเวลาพูดคุย กับคนอื่นเขาใช้คำพูดดีๆ แต่กับเรา เขาพูดเหมือนเราไม่ใช่น้องเขา  เขาพูดแรงๆกับเรา จนเวลาเขาพูดดีๆด้วย มันทำให้เรารู้สึกระแวงเขาด่าเรามากๆถ้าเราขัดใจเขา
- ส่วนพ่อ เวลาเราทะเลาะกับพี่ทีไร พี่เราแทบจะเป็นฝ่ายถูกเสมอ พ่อเราก็ไม่เชิงเข้าข้างพี่ แต่เขาจะบอกให้เรายอม ซึ่งเราโคตรน้อยใจเลย ทำไมเราต้องยอมพี่ตลอด

สิ่งที่เราบอกไปมันก็แค่ครึ่งนึงของเรื่องทั้งหมดที่เราเจอ คือเราเจอเรื่องแบบนี้ จนเราคิดว่าคนในครอบครัวไม่เคยมีใครเข้าใจเราเลย และไม่เคยมีใครให้กำลังใจเรา ไม่ค่อยได้รับคำชมเท่าไหร่
และสิ่งที่เราเล่าไปมันคือ....ความรู้สึกที่ทำให้เรารำคาญคนในครอบครัว จนเราอยากอยู่คนเดียว

//นี่ถ้าเราไม่ติ่งเกาหลี เราคงไปภพภูมินานแล้ว //