กระทู้นี้เราทำมาเพื่อแชร์วิธีจัดการกับความรู้สึกตัวเอง ตามประสาวัยรุ่นในแบบของเรา แค่เอามาแชร์กันค่ะ  ว่าแต่ละคนมีวิธีของตัวเองยังไง  ขอเน้นให้กำลังใจด้วยนะคะ  เพื่อนเราไปอ่านคอมเม้นกระทู้อื่นๆแล้วจิตตกมาหาเรา 

พอดีมีคนรอบข้างมาปรึกษาเราเรื่องนี้เยอะ เพราะเราเป็นคนแคร์คนอื่นมากๆในสายตาของเพื่อนๆ หลายคนแค๊ปบล๊อกในเน็ตมาให้ดูเหตุผลของการเป็นคนเป็นแบบนี้ อยากให้คนอื่นรักตัวเองบ้าง ดู perfect คิดว่ามีปาปาลาซี่คอยดูตลอดบ้าง ถูกเลี้ยงมาโดยจำกัดความรู้สึกบ้าง อยากบอกว่าจริงๆแล้ว ทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ มีแค่ตัวเราเองเลยที่รู้ดีที่สุด อย่าให้คนอื่นมานั่งบอก หรือกำหนดว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ คนอื่นไม่ได้รู้จักเราจริงๆ ไม่ได้รู้ว่าเราผ่านอะไรมาบ้าง  ไม่เข้าใจว่าทำไมเราตัดสินใจทำแบบนั้นแบบนี้  อย่างตัวเราเอง เราไม่ได้แคร์ทุกคนบนโลก เราแคร์แค่กับเพื่อนสนิท แฟน ครอบครัว เพราะเราอยากเห็นพวกเขามีความสุข บวกกับเป็นคนสามารถซึมซับอารมณ์คนรอบข้างได้เยอะ

ในกระทู้อื่นๆ คอมเม้นบอกให้มั่นใจตัวเอง เลิกแคร์คนอื่นซะ  มองให้ตัวเองสำคัญ  จะเห็นว่าแต่ละคนมีวิธีจัดการกับตัวเองต่างกัน ทุกวิธีไม่ผิด อยู่ที่ว่าวิธีไหนเหมาะกับตัวเอง

ก่อนจะตัดสินใจ  ทุกอย่างมีข้อดีข้อเสีย  อยากให้ทุกคนลองมองข้อดีของการเป็นคนแคร์คนอื่นว่าที่ผ่านมา เราทำแล้วมันส่งผลดีต่อคนอื่นยังไงบ้าง แล้วเข้าใจข้อเสียว่ามันก็ต้องมีเจ็บ ยังไงเราก็ต้องเจ็บ แค่มากหรือน้อย  ซึ่งอย่างของเรา เราให้ใจแต่ละคนไม่เท่ากัน ให้ใจเท่าที่เขาให้เรา  เวลาคนทำอะไรมันดูออกอยู่แล้วว่าเขาทำด้วยใจหรือเปล่า  บางคนไม่ต้องไปให้ค่า ส่วนคนที่ควรได้รับ ก็ให้เต็มที่ เคยให้ผิดคนไหม ก็เคย แต่เราเลือกที่จะยอมรับว่าต้องมีบ้าง  แล้วเลือกที่จะทำให้คนรอบข้างเต็มที่ แต่ไม่ถึงกับเดือดร้อนตัวเองมากนัก นี่คือตรงกลางของเรา  เราภูมิใจมากกว่าที่จะไม่แคร์คนอื่น(ดีกับตัวเองก็จริง แต่มันทำร้ายคนอื่นได้ง่ายๆ  คุณอยากเห็นคนที่คุณรักในชีวิตเสียใจจริงๆหรอ)

ส่วนบางคนถามว่าถ้าแฟนล่ะ? 

ถ้าไม่ไว้ใจเขา  ลองถามตัวเองดูว่า เรากลัวเจ็บหรือเขาทำให้เราไม่ไว้ใจ  ทั้งสองอย่างนี้ก็ต้องใช้เวลาในการจัดการกับความรู้สึกตัวเอง แล้วแฟนก็ต้องมีส่วนในการช่วยด้วย ถ้าเขาทำให้เราไว้ใจ ความกลัวก็จะลดลงไปเอง

เราเคยไว้ใจแฟนที่คบจริงๆอยู่สองคน เราจะรู้สึกเองว่าบางคน ทำไมเราเข้าไม่ถึง ทำยังไงก็ไม่เข้าใจเขา บางคนเหมือนรู้จักแต่กลับมีมุมๆนึงที่ซ่อนอยู่ บางคนแค่อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่  เราก็ให้ความไว้ใจจากที่เขาไว้ใจเราและเปิดเผยตัวเองแค่ไหนกับเรานี่แหละ  คนที่เข้าไม่ถึง สุดท้ายเราก็เลิกกันเพราะไม่เข้าใจกัน  คนที่เรารู้จักแต่มีมุมแอบ เราก็เช็คเขาเป็นระยะเอา ทุกวันนี้คบกับคนที่อ้าปากเห็นลิ้นไก่มานานแล้ว ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น คอยซัพพอทเรื่องอื่นๆ เป็นพลังบวกกัน

สรุปวิธีของเราคือ มองข้อดี และเข้าใจข้อเสียของการแคร์คนอื่น  แล้วหาวิธีที่เหมาะสมกับตัวเองที่สุด

 อย่าไปฟังคนอื่นให้เราจัดการตัวเองยังไง  ถ้าเพื่อนๆมีวิธีของตัวเองยังไงก็มาแชร์กันค่ะ  ขอให้กำลังใจคนที่กำลังเป็นด้วยนะคะ  มันต้องผ่านไปได้ค่ะ